Αφορισμοί και χαμόγελα.

Ο ευρωβουλευτής Ι. Κασουλίδης σε δηλώσεις του στη Λευκωσία με αφορμή την επίσκεψη Τ. Ερτογάν στις Βρυξέλλες έκανε λόγο για «τουρκολαγνικό ενθουσιασμό που διακατέχει τους πάντες στις Βρυξέλλες» (20/1/09). Ταυτόχρονα, μαζί με τον Μ. Σχοινά, ευρωβουλευτή της ΝΔ και μέλος της Μικτής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τις Σχέσεις ΕΕ – Τουρκίας, απέρριψαν πρόσκληση να λάβουν μέρος σε δείπνο (20/1) με ομιλητή τον Τ. Ερτογάν. Με δήλωσή τους οι δύο ευρωβουλευτές τονίζουν ότι «η Τουρκία δεν έχει συμμορφωθεί ακόμα με ένα μακρύ κατάλογο προενταξιακών υποχρεώσεων, με τις οποίες έχει δεσμευτεί στο διαπραγματευτικό πλαίσιο Τουρκίας-ΕΕ: από την υποχρέωση της να αναγνωρίσει τα κυπριακά λιμάνια, μέχρι την παραβίαση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων και την πρόσφατη ένταση που προκαλείται σκόπιμα στο Αιγαίο με τούρκικα αεροπλάνα και θωρηκτά. Η Άγκυρα αποτυγχάνει πλήρως να ανταποκριθεί σε όλες τις υποχρεώσεις της».

Μέσα από τις πιο πάνω επισημάνσεις προκύπτουν ερωτήματα. Τι ακριβώς σημαίνει ο όρος «τουρκολάγνες Βρυξέλλες»; Από πότε οι Βρυξέλλες έγιναν «τουρκολάγνες»; Όταν η Κύπρος γινόταν μέλος της ΕΕ, οι Βρυξέλλες τι ήταν; Εάν ένα κράτος-μέλος δεν συμφωνεί με κείμενα που υπογράφει η ΕΕ με την Τουρκία, μπορεί να αντιδράσει με θεσμικό τρόπο όπως προνοούν οι διαδικασίες στα Συμβούλια Υπουργών, τις Εκθέσεις Προόδου και τις Συνόδους Κορυφής. Η κυβέρνηση της ΝΔ, της οποίας ευρωβουλευτής είναι ο Μ. Σχοινάς, ζήτησε κάτι άλλο όταν υπήρχαν οι θεσμικές αποφάσεις της ΕΕ για την Τουρκία τα τελευταία χρόνια; Ζήτησε χρονοδιαγράμματα συμμόρφωσης της Τουρκίας; Διεκδίκησε ή εγκατέλειψε την προσφυγή στη Χάγη για το Αιγαίο; Με ποια ανταλλάγματα συναινεί στην πρόοδο της ενταξιακής διαδρομής της Τουρκίας;

Εάν η δήλωση Κασουλίδη περί «τουρκολαγνείας» συνδέεται με τις θετικές εκτιμήσεις που υπάρχουν στην ΕΕ για τη διεθνή δράση της Τουρκίας στη Μ. Ανατολή και τον Καύκασο, θα μπορούσε να ερωτήσει τον συνάδελφό του της ΝΔ να μας εξηγήσει ποια είναι η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας τα τελευταία πέντε χρόνια. Δυστυχώς, η Ελλάδα δεν έχει εξωτερική πολιτική, οι δημόσιες σχέσεις και τα χαμόγελα δεν συνιστούν από μόνα τους εξωτερική πολιτική. Όταν ορισμένοι παρακολουθούν τις εξελίξεις, η κυβέρνηση Ερτογάν κερδίζει πόντους γιατί παρεμβαίνει σε διεθνή ζητήματα. Η απουσία της Ελλάδας είναι εκκωφαντική, όπως βεβαίωσε και η τελευταία συνάντηση σημαντικών ηγετών στο Σιαρμ ελ Σιέικ για την κρίση στη Γάζα. Η Τουρκία έλαβε μέρος με τον πρόεδρο Α. Γκιουλ και τον ΥΠΕΞ Α. Μπαμπατζιάν, ενώ ο Τ. Ερτογάν έκανε ενωρίτερα και μια περιοδεία σε χώρες γύρω από το Ισραήλ. Λοιπόν, όταν δεν ασκείς εξωτερική πολιτική, αρκείσαι σε ανούσιους αφορισμούς για εσωτερική κατανάλωση. Η εξωτερική πολιτική, όπως και η φύση, αντιπαθεί τα κενά. Γι’ αυτό όσοι δεν τα καλύπτουν, διαμαρτύρονται όταν προσπαθούν να τα καλύψουν άλλοι. Επειδή συχνά για μερικούς το ραντεβού τους είναι σε λάθος καφενείο…