ΜΜΕ και θεματική δημοσιογραφία

Το ερώτημα είναι πλέον επιτακτικό. Ποιος καθορίζει τα θέματα και τους κανόνες της δημόσιας συζήτησης στη σημερινή Κύπρο;

Ουδείς παραγνωρίζει ότι ζούμε στην εποχή του έκτακτου, του θεαματικού, του «fast food». Τα ΜΜΕ και κυρίως η τηλεόραση δίνουν τον τόνο, καθορίζουν αποφασιστικά την ημερήσια διάταξη..

Ασφαλώς πιέζει η ανάγκη για υψηλή θεαματικότητα, η τηλεθέαση και οι αριθμοί της είναι καθοριστικά στοιχεία που συνδέονται με το χαρακτήρα της ιδιωτικής επιχειρηματικής δράσης στο χώρο των ΜΜΕ.

Κατ’ αυτό τον τρόπο μεγάλα ζητήματα που αφορούν τους πολίτες μένουν εκτός της δημόσιας συζήτησης. Η επιλογή, η αξιολόγηση, η οργάνωση της είδησης είναι θέμα που από τη φύση του δημιουργεί «είδηση». Το τι επιλέγουμε και τι αφήνουμε, το τι αναδεικνύουμε και τι υποβαθμίζουμε συνδέεται απόλυτα με τη φύση και την ταυτότητα που επιλέγει για τον εαυτό του ένα μέσο μαζικής ενημέρωσης. Είναι θέμα χαρακτήρα. Ζητήματα όπως το κυκλοφοριακό, η ποιότητα ζωής, τα προβλήματα στο χώρο της υγείας, η παιδεία είναι σταθερά στο χώρο του έκτακτου και του ευκαιριακού. Συχνά έρχονται στην επικαιρότητα μετά από κάποια καταγγελία ή κάποιο ατυχές συμβάν στο ένα νοσοκομείο ή στο άλλο σχολείο. Στη συνέχεια περνά στο χθες, φεύγει και δίνει τη θέση του στο επόμενο έκτακτο γεγονός.

Έτσι όμως έχουμε τις προϋποθέσεις για να αλλάζουμε ευκαιριακά θέμα και ως αποτέλεσμα να μην δημιουργούμε κοινή γνώμη πάνω σε ένα ζήτημα, να μην δημιουργούμε ρεύματα σκέψης που επιθυμούν να ακολουθήσουμε τη μια ή την άλλη πορεία.

Γι’ αυτό η δημόσια συζήτηση χρειάζεται αναπροσαρμογή. Το έκτακτο δεν θα απουσιάσει. Τα μεγάλα όμως χρειάζεται να μπουν στο δημόσιο τραπέζι. Αυτό δεν είναι ρίσκο για κανένα ΜΜΕ. Αυτό συμβαίνει να είναι και μια κίνηση ευθύνης σε μια κοινωνία που χρειάζεται να λύσει προβλήματα και να ανταγωνιστεί άλλα κοινωνικά δεδομένα. Σε μια τέτοια εξέλιξη, εκτιμώ, ότι οι πολίτες θα προσέξουν την αναπροσαρμογή και θα την στηρίξουν. Έχουν το αισθητήριο να διακρίνουν τη θεσμική δημοσιογραφία από την δημοσιογραφία χωρίς θεματική μνήμη.