Στρατηγικοί εταίροι.

«Ρωσία και Τουρκία είναι αναμφίβολα στρατηγικοί εταίροι» δήλωσε ο υποδιευθυντής τού Γραφείου του Ρώσου Πρωθυπουργού Β. Πούτιν Γ. Ουσακόφ για τη σημασία της επίσκεψης Πούτιν στη Άγκυρα στις 6 Αυγούστου. Οι Ερτογάν και Πούτιν υπέγραψαν 16 διαφορετικές συμφωνίες μεταξύ άλλων συμφωνίες για συνεργασία στους τομείς πετρελαίου, αερίου και πυρηνικής ενέργειας.

Στο συνολικό επίπεδο σήμερα η Ρωσία αποτελεί τον πρώτο εμπορικό εταίρο της Τουρκίας, ενώ αντιστοίχως η Τουρκία ανήλθε στην 5η θέση του ρωσικού εξαγωγικού εμπορίου. Ο όγκος των ανταλλαγών αυξήθηκε σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά κατά 50 % και έφθασε τα 34 δισ. δολάρια, Μάλιστα στόχος των δύο πλευρών είναι να ανέλθει ο όγκος των συναλλαγών στα 100 δισ. δολάρια σε τέσσερα χρόνια. Οι δύο πρωθυπουργοί υπέγραψαν πρωτόκολλο συνεργασίας στον τομέα του φυσικού αερίου για την κατασκευή του αγωγού «South Stream» στα χωρικά της ύδατα της Τουρκίας. Η Τουρκία θα επιτρέψει τη διεξαγωγή «θαλάσσιων αναγνωριστικών και οικολογικών ερευνών» και έχει προσκληθεί από τη ρωσική πλευρά να συμμετάσχει πλήρως στο σχέδιο του “South Stream”, το οποίο θα διασχίζει το βυθό της Μαύρης Θάλασσας από το Νοβοροσίσκ στο βουλγαρικό λιμάνι Βάρνα και εν συνεχεία δύο διακλαδώσεις θα περνούν μέσω των Βαλκανίων σε Ιταλία και Αυστρία. Ο συνολικός όγκος των επενδύσεων στο σχέδιο υπολογίζεται σε 25 δισ. ευρώ, που θα καταβάλουν η ρωσική Γκαζπρόμ και η ιταλική Eni, οι οποίες θα το εκμεταλλεύονται σε ισότιμη βάση (στοιχεία από το ΚΥΠΕ).

Ο Ρώσος πρωθυπουργός διευκρίνισε ότι μέσω του τουρκικού εδάφους θα γίνεται τροφοδοσία με αέριο από τον «Blue Stream 2» τρίτων χωρών: «ήδη έχουν ονομαστεί οι χώρες αυτές. Είναι η Κύπρος, το Ισραήλ, ο Λίβανος, η Συρία. Κατά τον τρόπο αυτό η Τουρκία καθίσταται πολύ μεγάλο διαμετακομιστικό κράτος για την περιοχή αυτή του κόσμου».

Αυτές οι εξελίξεις δείχνουν το πόσο ο ενεργειακός χάρτης αλλάζει τις πολιτικές ισορροπίες ισχύος στην περιοχή. Ρωσία και Τουρκία αποτελούν αυτή την περίοδο τους δύο πιο κρίσιμους εταίρους στο πολύπλοκο σκάκι για τη μεταφορά ενέργειας στην Ευρώπη. Η πρώτη χώρα ως παραγωγός φυσικού αερίου, η δεύτερη ως χώρα μεταφοράς του σε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς δικτύων και συμφερόντων. Σήμερα τόσο η κατασκευή του αγωγού Nabbucco όσο και του South Stream δίνουν στην Τουρκία σοβαρά γεωπολιτικά πλεονεκτήματα τα οποία μεταβάλλουν αισθητά την έως τώρα εικόνα της διεθνώς. Από μονοδιάστατο, γεωπολιτικό «αεροπλανοφόρο» στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου, εξελίσσεται σε πολυδιάστατη πλατφόρμα μεταφοράς ενέργειας για τις χώρες της Βαλκανικής, της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης.