Τα Τρία Σχέδια του Ρ.Ντενκτάς
Είναι ηλίου φαεινότερον ότι ο Ρ. Ντενκτάς δεν είναι στην κατάσταση που ήταν τον περασμένο Δεκέμβριο. Τότε όλα ήταν εις βάρος του. Κυβερνητική αλλαγή στην Άγκυρα, σχέδιο λύσης στο Κυπριακό που το απέρριπτε πλήρως, μαζικές διαδηλώσεις Τ/Κ, δυσμενέ ς κλίμα εναντίον του σε Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον.
Σήμερα πολλά από αυτά έχουν αλλάξει. Ο Ερντογάν προτίμησε τα μικρά βήματα που δίνουν σταθερότητα και μακροβιότητα στην κυβέρνηση του με αντιφατικές θέσεις στο Κυπριακό. Ο Ρ. Ντενκτάς, βρήκε συμμαχίες στην Άγκυρα για να εμφανιστεί στη Χάγη (10 Μαρτίου 2003) ως ο πιο ακραίος Ραούφ που υπήρξε. Και σταδιακά πάει να αλλάξει τα δεδομένα στο εσωτερικό πεδίο των Τ/Κ.
Τι τρέχει με όλα αυτά; Ο Ρ. Ντενκτάς έχει κατανοήσει πως εξαιτίας του η Τουρκία πληρώνει κόστος. Προφανώς σε άλλες εποχές αυτό θα του ήταν αδιάφορο. Σήμερα λόγω των σχέσεων Τουρκίας – Ε.Ε. το κόστος αναγκάστηκε να το παραδεχθεί ακόμα και ο Τ/Κ ηγέτης. Αυτό που έγινε στις 23 Απριλίου 2003 ήταν μια κίνηση για να αναληφθεί ένα μέρος από το κόστος πάνω στην τουρκική πλευρά από τη Χάγη και την 16 Απριλίου 2003.
Είναι βέβαιο ότι ο Ρ. Ντενκτάς δεν θα μείνει θεατής των εξελίξεων της 23ης Απριλίου 2003. Θα συνεχίσει την τακτική των μικρών βημάτων με τρεις στόχους:
α) Να εμφανίζεται με κάποιες πρωτοβουλίες (λ.χ. Αεροδρόμιο Λευκωσίας) ώστε να μειώσει το βάρος της γενικότερης αυτοδοκιμασίας του στο διεθνή χώρο.
β) Να βελτιώσει τη θέση της Τουρκίας στην Ε.Ε. ώστε να τύχει πιο προσεκτικής ανάγνωσης το αίτημά της για έναρξη ενταξιακών συνομιλιών.
γ) Να ενισχύσει το πολιτικό βεληνεκές των δυνάμεων που τον στηρίζουν ενόψει των εκλογών του Δεκέμβριου στα κατεχόμενα εδάφη.
Είναι πιθανώς και απόφαση της Άγκυρας να ενθαρρυνθεί ο Ντενκτάς σε μια βήμα με βήμα πορεία ανοιγμάτων. Αυτά τα ανοίγματα ίσως, ενταχθούν με την αρχή του φθινοπώρου.
Η Λευκωσία, μπορεί να σχεδιάσει τα δικά της βήματα με βάση ένα γενικό πλαίσιο σκέψης. Ο Ρ. Ντενκτάς ότι και να εισηγηθεί ως «άνοιγμα», δεν είναι σε θέση να «ισοφαρίσει», την κάκιστη εικόνα του στο εξωτερικό, ούτε πολύ περισσότερο να αντικαταστήσει το πλαίσιο λύσης του ΟΗΕ με κινήσεις μόνο στο ταμπλό των ΜΟΕ. Κατά συνέπεια εφόσον αποτυγχάνει στα μικρά. πιθανώς να σκεφθεί κινήσεις στο ευαίσθητο ζήτημα της ασφάλειας (λ.χ. σταδιακή αποχώρηση μικρού αριθμού στρατιωτών του Αττίλα).
Εάν κινηθεί στο ζήτημα αυτό, πιθανώς να κερδίσει πόντους στο εξωτερικό οι οποίοι δεν πρέπει να μείνουν αναπάντητοι από τη Λευκωσία. Αυτό το πλαίσιο που πιθανώς να προωθήσει η Άγκυρα (βελτιώσεις στις παραμέτρους του Κυπριακού, όχι επίλυση επί της ουσίας του) είναι το πιθανότερο που θα προκύψει κάτω από τον παρόντα συσχετισμών δυνάμεων σε Αγκυρα και κατεχόμενα
Κατα συνέπεια χρειάζεται ειδικός χειρισμός αυτών που πιθανώς να έρχονται. Είναι σημαντικό η Λευκωσία να κινηθεί στην πολιτική των «μικρων» βημάτων, μονο εάν αυτά συνδέονται με επόμενα βήματα και έχουν συνολικό στόχο την επίλυση του κυπριακού, άρα σύνδεση του «μερικού» με το «όλον».
Εάν ο Ρ. Ντενκτάς κινηθεί σε αυτά τα επίπεδα αυτό σημαίνει επιλογές του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας στην Αγκυρα. Εφόσον η σχέση ανάμεσα στην ΕΕ και την Αγκυρα θα παραμένει στο επίπεδο της «εποικοδομητικής ασαφειας» ενόψει του 2004,το κυπριακό θα είναι ένα εργαλείο των σκληροπυρηνικών για «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» ανάμεσα στην Αγκυρα και τις Βρυξέλλες.