Τρεις Αρχές και μία άρνηση.

«Η ποιότητα της Δημοκρατίας δεν εξαρτάται μόνο από την πληρότητα του συνταγματικού κειμένου ή τη λειτουργία της δικαιοσύνης που επιβάλλει τη τήρησή του. Εξαρτάται επίσης από θεσμούς και διαδικασίες που προστατεύουν τα δικαιώματα του ατόμου και ελέγχουν τη συμπεριφορά της διοίκησης, ώστε ο πολίτης να μην αναγκάζεται να προφεύγει οπωσδήποτε στο δικαστήριο για να βρει το δίκιο του…»- Κ. Σημίτης, «Πολιτική για Μια Δημιουργική Ελλάδα», 2005.

Οι ανεξάρτητες αρχές ελέγχουν τη δημόσια διοίκηση, στηρίζουν τα ατομικά δικαιώματα, προστατεύουν από την αυθαιρεσία της γραφειοκρατίας, συμβάλλουν στις πολιτικές της διαφάνειας, είναι ένα βασικό στήριγμα στην υπηρεσία του πολίτη στην εποχή της πληροφορίας και της πολυπλοκότητας στη λειτουργία της δημόσιας υπηρεσίας.

Τρεις Ανεξάρτητες Αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας (Επίτροπος Διοικήσεως, Γενική Ελέγκτρια, Επίτροπος Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων) διαμαρτύρονται και διεκδικούν να έχουν περισσότερους πόρους για να δουλέψουν πιο αποτελεσματικά. Οι παλαιές υποδομές και η υποστελέχωση παραμένουν τα δύο κύρια αιτήματα και για τις τρεις αρχές. Η δημοκρατική οργάνωση της πολιτείας ενδυναμώνεται, αποκτά νέα ποιότητα, μέσα από τον περισσότερο σεβασμό στα ατομικά δικαιώματα, στην θεσμική ενίσχυση κάθε πολίτη που διεκδικεί ίσα δικαιώματα. Αυτό δεν επιτυγχάνεται με γενικολογίες αλλά με πολιτική θέληση για να παρασχεθούν οι πόροι στις αρχές αυτές, ώστε να ανταποκριθούν στις ανάγκες που η σημερινή κοινωνία δημιουργεί. Στις χώρες της ΕΕ υπάρχει μακρά παράδοση σεβασμού και άσκησης με τις ανεξάρτητες αρχές και η Κύπρος μπορεί να ακολουθήσει αυτό το παράδειγμα.

Τα αιτήματά που οι τρεις αρχές έχουν διατυπώσει και είδαν το φως της δημοσιότητας στον κυπριακό τύπο είναι βάσιμα και δίκαια, συνεπώς η πολιτεία έπρεπε να τα είχε αποδεχθεί και να είχε ήδη υλοποιήσει. Η εργασία που επιτελούν η Επίτροπος Διοικήσεως Η. Νικολάου, η Γενική Ελέγκτρια της Δημοκρατίας Χ. Γεωρκάτζη και η Επίτροπος Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων Γ. Φράγκου είναι πολύ σημαντική και το κυριότερο αυτή η εργασία έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη των κυπρίων πολιτών γιατί είναι εργασία που βασίζεται στην αυτονομία της δράσης, στην ανεξαρτησία της γνώμης και στην θεσμικά τεκμηριωμένη απόφαση. Η κυβέρνηση μπορεί και πρέπει να προσέξει τα αιτήματά τους και να να δώσει περισσότερα μέσα για ακόμα καλύτερο αποτέλεσμα.

Οι κυβερνήσεις που αμφιβάλλουν απέναντι σε τέτοια αιτήματα είναι οι κυβερνήσεις που θέλουν να ελέγχουν και να επιτηρούν τις κοινωνικές δραστηριότητες. Είναι οι κυβερνήσεις που δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις στον ευρωπαϊκό χώρο γι΄αυτό και «προσαρμόζονται» στις ευρωπαϊκές πρακτικές στο ελάχιστο δυνατό επίπεδο…