Από τα ΜΟΕ στην ουσία

Μπορεί το κυπριακό να γυρίσει μέσα σε ένα πλαίσιο κινήσεων του τύπου ΜΟΕ; Μέτρα Οικοδόμησης εμπιστοσύνης έχουν συζητηθεί, κατά καιρούς ήταν σε διάφορες φάσεις σε πλαίσιο διαλόγου, επί Βασιλείου και Κληρίδη.

            Σήμερα αυτή η συζήτηση είναι εκτός λογικής. Όταν το κυπριακό έχει πλήρες σχέδιο λύσης από τον ΟΗΕ, άρα είμαστε στο στάδιο του τέλους μιας μακράς διαδρομής, δεν θέτεις ζητήματα που είχαν νόημα πριν 5 ή 10 χρόνια. Επομένως αυτό που είναι το σημαντικό είναι η αναζήτηση εκείνων των στοιχείων που επαναθέτουν το κυπριακό σε τροχιά συνολικής επίλυσης. Συνεπώς, η επίσημη και ουσιαστική καταγραφή των εξωτερικών εγγυήσεων ασφάλειας και εφαρμογής της λύσης με βάση το σχέδιο του ΟΗΕ και ορισμένων σημείων  μέσα στο κείμενο του ΟΗΕ που θα μπορούσαν να τύχουν αλλαγής, ή επεξεργασίας ως προς τη μορφή και την χρονική έκταση υλοποίησής  τους.

            Αυτά τα στοιχεία είναι κατανοητά.. από τη διεθνή κοινότητα, έχουν ισχυρή απήχηση, και αυτά συνιστούν κίνηση προς τα εμπρός, άρα έξοδο από το τέλμα και την ακινησία του σήμερα.

            Μέσα σε αυτό το πρίσμα, τα ΜΟΕ  ηχούν ως άκαιρα, αναποτελεσματικά, εκτός ουσίας.

            Σήμερα λ.χ. τα σημεία διακίνησης στη γραμμή Αττίλα είναι τέσσερα και η πρόταση της κυβέρνησης είναι να ανοίξουν ακόμα οκτώ. Το σημαντικό δεν είναι τα 5 ή 8, αλλά πρώτα να ακούσουμε τη θέση της κυβέρνησης για το πέρασμα στα κατεχόμενα με επίδειξη διαβατηρίου ή ταυτότητας. Ο Τ. Παπαδόπουλος έχει δημόσια δηλώσει την αντίθεση του στο πέρασμα στα κατεχόμενα, κατά συνέπεια όταν ζητάς ακόμα 8, δεν πρέπει να εξηγεί γιατί ζητάς να αυξηθούν τα σημεία διόδου;

            Η «απαγκίστρωση» ορισμένων στρατιωτικών δυνάμεων συζητήθηκε το 1989. Τότε είχε ορισμένο νόημα, έστω και αποσπασματικό. Σήμερα όταν ο ΟΗΕ προτείνει σχέδιο για συνολική αποστρατικοποίηση της Κύπρου, δεν μπορεί να «παίζεις» με 2-3 φυλάκια ή 2-3 χιλιόμετρα. Δεν σε παίρνει κανείς στα σοβαρά γιατί δεν απαντάς σε ένα σύνολο πραγματικών κινήσεων με επί μέρους επιπολαιότητες.

            Η διαχείριση του κυπριακού απαιτεί άλλα χαρακτηριστικά και άλλες αξιολογήσεις. Δηλαδή με πρωτοβουλίες που να έχουν μπροστά τους συνολικές θέσεις, να απαιτούν στο πώς χειριζόμαστε την (πιθανότητα) να αποκτήσει η Τουρκία χρονοδιάγραμμα για έναρξη ενταξιακών συνομιλιών, τι κάνουμε τον προσεχή Δεκέμβριο εάν οι σχέσεις Τουρκίας – Ε.Ε. αλλάξουν περιεχόμενα και ουσία.

            Αυτή είναι η ουσία του κυπριακού σήμερα και αύριο, αυτή κινητοποιεί τους κύπριους πολίτες προς μια σοβαρή συζήτηση του δικού μας μέλλοντος.

            Αυτά τα ΜΟΕ σήμερα, είναι στη βάση τους εκτός τόπου και χρόνου και εάν δεν συνοδευτούν με πρωτοβουλίες συνόλου, απλώς συσκοτίζουν επί της πραγματικής διαδικασίας. Είναι επίσης σημαντικό να υπογραμμιστεί πως ο χρόνος των παιγνίων έχει παρέλθει…

Μας έχουν καταλάβει, όλοι…