Εφήμερη κρίση για τον Π. ΓΙΩΡΚΑΤΖΗ

Ο κυριακάτικος λόγος συνδέεται στη νήσο με το λόγο των μνημοσύνων. Πρόεδροι, Υπουργοί, καθηγητές, ομιλούν επί παντός του επιστητού στα κυριακάτικα μνημόσυνα. Συχνά λόγος γεμάτος υπερβολές, μεγάλα λόγια που δεν αντανακλούν στην αναγκαία σεμνότητα που, ως εκ της φύσεώς του, οφείλει να αποπνέει ένας μνημόσυνος λόγος. Έτσι και στις 19 Μαρτίου, κατά το ετήσιο μνημόσυνο του πρώην Υπουργού Εσωτερικών και Αμύνης Πολύκαρπου Γιωρκάτζη, ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Ν. Χριστοδουλίδης εκφώνησε τον επιμνημόσυνο λόγο, κάνοντας τρεις βασικές αναφορές:

Πρώτο, απεύθυνε «έκκληση για ενότητα στο εσωτερικό μέτωπο, ώστε με εθνική ευθύνη να διαχειριστούμε το μέλλον της πατρίδας μας, διασφαλίζοντας την αξιοπρέπεια, τη δική μας και των παιδιών μας. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος απαιτείται σοβαρότητα, σκληρή δουλειά, αποφασιστικότητα, διότι, όπως ανέφερε σε τούτο τον τόπο αξίζει η δικαίωση, η ειρήνη και η ασφάλεια».

Σχόλιο: Πολύ σωστές επισημάνεις, αναγκαίες όσο ποτέ άλλοτε γιατί κατά την επιτυχή διατύπωση του ομιλητή «στον τόπο αξίζει η δικαίωση, η ειρήνη και η ασφάλεια».

Δεύτερο, ο Ν. Χριστοδουλίδης εξήρε τη δράση του Πολύκαρπου Γιωρκάτζη «στον επικό αγώνα της ΕΟΚΑ και την αποφασιστική συμβολή του στη θεμελίωση της νεοσύστατης Κυπριακής Δημοκρατίας, την οποία υπηρέτησε με συνέπεια, αφοσίωση και ευσυνειδησία». Χαρακτήρισε τον Πολύκαρπο Γιωρκάτζη «ηγετική προσωπικότητα, στυλοβάτη του απελευθερωτικού αγώνα του λαού μας και έναν από τους κορυφαίους αρχιτέκτονες της Κυπριακής Δημοκρατίας, άνθρωπο της δράσης και των έργων, που ποτέ δεν επεδίωξε να μεταθέσει στους ώμους άλλων τυχόν ευθύνες του».

Σχόλιο: ενώ αναγνωρίζεται ως «ηγετική προσωπικότητα, στυλοβάτη του απελευθερωτικού αγώνα του λαού μας», δεν μπορεί να διαφεύγει της προσοχής του ομιλητή και κάθε αναγνώστη της ομιλίας αυτής ότι ο Π. Γιωρκάτζης στην περίοδο μετά την ανεξαρτησία ανέπτυξε ταυτόχρονα μια σκοτεινή δραστηριότητα, μοναδική σε έκταση για ένα νεοσύστατο μικρό, κράτος.

Η διασύνδεσή του λ.χ. με τους φυσικούς εκτελεστές της απόπειρας δολοφονίας του Προέδρου Μακαρίου στο χώρο της Αρχιεπισκοπής, δείχνει μια διαφορετική όψη των πραγμάτων την οποία η διαδρομή του χρόνου δεν μπορεί να προσπερνά, καθ’ ότι συνιστά ένα μέρος της διαδρομής ενός πολιτικού.

Η πανίσχυρη επιρροή Γιωρκάτζη στα σώματα ασφαλείας, η συνεπής προσπάθεια για την οργάνωση ενός πελατειακού δικτύου, ισοδυναμούσε με παράλυση κάθε έννοιας αξιολόγησης ή λειτουργίας της πολιτείας με αξιοκρατικά και διαφανή κριτήρια.

Τρίτο, η σύνδεση μιας επιμνημόσυνης ομιλίας με το σήμερα. Σύμφωνα με τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο (ΚΕ) ««σαράντα επτά χρόνια μετά το θάνατό του και είναι ακόμα ζωντανή η παρουσία των οραματισμών του, της έμπνευσης και της αγωνιστικότητας του, στην ψυχή του καθενός μας». Ο ΚΕ ανέφερε επίσης ότι «τα χρόνια που διαδέχτηκαν την ηρωική εποποιία της ΕΟΚΑ, δεν δικαίωσαν ούτε τις προσδοκίες του Πολύκαρπου Γιωρκάτζη, αλλά ούτε και όσων έθεσαν την πατρίδα πάνω από τον στενό ορίζοντα της εφήμερης ζωής τους».

Σχόλιο: δεν μπορώ να γνωρίζω αν «σαράντα επτά χρόνια μετά το θάνατό του και είναι ακόμα ζωντανή η παρουσία των οραματισμών του, της έμπνευσης και της αγωνιστικότητας του, στην ψυχή του καθενός μας». Προσωπικά δεν έχω δει κάπου «ζωντανά» έναν τέτοιον οραματισμό, ούτε κάποιαν τέτοια «έμπνευση». Δεν γνωρίζω αν αυτό συμβαίνει στις ψυχές άλλων, ή αν αυτά τα χαρακτηριστικά διαβιούν στις «ψυχές του καθενός», προσωπικά δεν αισθάνομαι κάτι τέτοιο γιατί εκτιμώ ότι η Κύπρος χρειάζεται πολιτικό προσωπικό με πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά από εκείνα που διέθετε ο Π. Γιωρκάτζης.

Για παράδειγμα προσωπικά εκτιμώ τους πολιτικούς που διακρίνονται στη μάχη για τη μείωση των πελατειακών σχέσεων (έναν τομέα στον οποίο ο Π. Γιωρκάτζης υπήρξε στον αντίποδα). Προσωπικά εκτιμά τους πολιτικούς οι οποίοι αναλαμβάνουν μιαν ευθύνη γιατί έχουν ένα σχέδιο να υλοποιήσουν, θέλουν να κινητοποιήσουν την κοινή γνώμη για να συμβάλει ώστε να βελτιώσουμε τις συνθήκες της εξέλιξής μας.

Προσωπικά δεν έχω εκτίμηση για κανένα «οραματισμό» που αγωνίζεται για να αναλάβει την εξουσία για να αντλήσει ισχύ και να συγκεντρώνει δυνάμεις για να κάνει τη μάχη εξουσίας αυτοσκοπό, για να καθυποτάξει κάθε εμπόδιο που βρίσκεται στο δρόμο του για την απόκτηση ολοένα και περισσότερης επιρροής. Προσωπικά εκτιμώ κάθε πολιτικό ο οποίος από πεποίθηση μάχεται να υπηρετεί τους πολλούς, μάχεται να υλοποιήσει ένα σχέδιο αλλαγών, το παρουσιάζει στη δημόσια σφαίρα, και κινητοποιεί την κοινή γνώμη για να πετύχουμε ένα ανώτερο στάδιο πολιτικής, οικονομικής και πολιτιστικής εξέλιξης.

Λάρκος Λάρκου