Η διπλωματία των διασυνδέσεων.

Ο ΥΠΕΞ Μ. Κυπριανού εκτιμά ότι «είναι το πιο δυνατό κείμενο που είχαμε ποτέ» (15/12). Τα περισσότερα από τα κόμματα εκτίμησαν ότι η Τουρκία πέρασε «αλώβητη» από την αξιολόγηση του Δεκέμβρη.  Η διαφορετική εκτίμηση αφορά το κείμενο που συμφωνήθηκε στο Συμβούλιο Γενικών υποθέσεων στις 8 Δεκεμβρίου σε σχέση με την Τουρκία. Στην ουσία υπάρχει μια γενική συμφωνία ότι η, υπό όρους, συνέχιση της ευρωτουρκικής σχέση προσφέρει κίνητρα για λύση στο κυπριακό. Αυτό από μόνο του δεν αρκεί. Έχει μεγάλη σημασία το πότε και πώς εφαρμόζεις ένα στόχο, με ποια επιχειρηματολογία, με ποιες συμμαχίες. Εκτιμώ ότι χάθηκε η μεγάλη συγκυρία στις 3 Οκτωβρίου 2005. Σήμερα χρειάζεται να πάμε στην ουσία ενός νέου σχεδίου: να διασυνδέσουμε τις ευρωτουρκικές σχέσεις με τις διακοινοτικές συνομιλίες στη Λευκωσία. Η Τουρκία να κριθεί πάνω στην ουσία του κυπριακού, και αυτό μπορεί να γίνει με πλήρη αξιοποίηση του πλαισίου που παρέχει η ΕΕ.  Αυτό δεν επιτυγχάνεται με την επιμονή μας σε πρωτόκολλα. Δεν σπαταλάμε τον καταλύτη στα επιμέρους. Κινητοποιούμε τους εταίρους  με την άσκηση της διπλωματίας των διασυνδέσεων, με συσχετισμούς συμφερόντων ικανούς να οδηγήσουν στην Κύπρο της ελευθερίας, της ειρήνης και της σταθερότητας. Η ΕΕ μπορεί να δώσει λύσεις εκεί που ο ΟΗΕ δεν μπορεί. Αν εμείς το διεκδικούμε, αν εμείς το προτείνουμε, τότε θα έχουμε πρόοδο. Μια σειρά από παραδείγματα πείθουν ότι μπορούμε. Κορυφαίο παράδειγμα αξιοποίησης της κοινοτικής μεθόδου είναι το εξής: οι Ιδέες Γκάλι προέβλεπαν «διπλά δημοψηφίσματα» για την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ. Αυτό ξεπεράστηκε με τη Συμφωνία της 6ης Μαρτίου 1995 ανάμεσα στην Κυπριακή Δημοκρατία και την ΕΟΚ. Υπάρχουν δυνατότητες, μπορούμε να προωθήσουμε θέσεις της ε/κ πλευράς ώστε να γίνουν κοινοτικές θέσεις. Παράδειγμα, οι εγγυήσεις, το περιβάλλον ασφαλείας γύρω από τη συμφωνία, η οικονομία, και η ανοικοδόμηση. Η πολιτική της καταγγελίας στην οποία επιδιδόμαστε στην Κύπρο, δεν φαίνεται να αποδίδει στις Βρυξέλλες. Η πολιτική που βλέπει το κυπριακό ερήμην του κοινού ευρωπαϊκού συμφέροντος, δεν φαίνεται να αποδίδει. Αν επιμένουμε σε πρακτικές που οδηγούν στην αποχή των εταίρων μας δεν θα πάμε μπροστά. Χρειάζεται αξιοποίηση της κοινοτικής μεθόδου.

Η πολιτική των διασυνδέσεων οδήγησε βήμα – βήμα στην ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ. Αυτή η μέθοδος παράγει πρόοδο, είναι η μόνη που εφαρμόσαμε έως τώρα και έφερε σημαντικά αποτελέσματα. Πολιτική των διασυνδέσεων σημαίνει να αξιοποιείς τις συγκυρίες, να προτείνεις κινήσεις επωφελείς για την Κύπρο, την ΕΕ, την περιοχή. Για παράδειγμα το σχέδιο «λύση στο κυπριακό έναντι αναζωογόνησης της τουρκικής υποψηφιότητας» προσφέρει δυνατότητες. Είναι πιο αδύνατο σε σχέση με 2005, αλλά προσφέρει ορισμένες δυνατότητες σήμερα.  Η ΕΕ παρέχει τις ευκαιρίες. Αν δεν έγινε τώρα, μπορεί να γίνει μέχρι τον προσεχή Ιούνιο. Με πολλή προετοιμασία και καθαρούς στόχους.