Η νίκη Σαμαρά.

Η νίκη Α. Σαμαρά από τον πρώτο γύρο έδωσε τέλος στον εκλογικό αγώνα για τη διαδοχή του Κ. Καραμανλή στη ΝΔ. Ο νέος πρόεδρος συγκεντρώνει ποσοστό 50,28% (328.721 ψήφοι), η Ν. Μπακογιάννη 39,45% (257.901 ψήφοι) και ο Π. Ψωμιάδης 10,27% (67.162 ψήφοι). Στις εκλογές έλαβαν μέρος 662.354 ψηφοφόροι και φίλοι της ΝΔ, γεγονός πολύ σημαντικό για την κομματική λειτουργία στη σημερινή εποχή.

Παρακολουθήσαμε για 40 ημέρες μια σημαντική μάχη προσώπων αλλά και μια ασήμαντη μάχη ιδεών. Τα τρία ρεύματα που φιλοξενεί η ΝΔ έπαιξαν με τα πιο ικανά τους πρόσωπα (Σαμαράς, Μπακογιάννη, Ψωμιάδης) αλλά δεν έδωσαν τη μάχη πάνω σε προγραμματικές θέσεις, δεν έδωσαν καθαρό πολιτικό στίγμα στην αναμέτρησή τους. Μπροστά στην ανάγκη να μεγαλώσουν την επιρροή τους απέφυγαν να εκτεθούν στα δύσκολα. Θεωρητικά η Ν. Μπακογιάννη θέλησε να εκφράσει την πιο «φιλελεύθερη» δεξιά, ο Α. Σαμαράς την πιο «παραδοσιακή» γραμμή και ο Π. Ψωμιάδης την «ψυχή» της. Αυτή η τυπική γραμμή δεν δούλεψε στη διάρκεια του εκλογικού αγώνα. Ωστόσο πρέπει να υπογραμμισθεί ότι και οι δύο κύριοι διεκδικητές έδωσαν το βάρος τους στην επικοινωνία. Η νίκη Σαμαρά σαφώς ανήκει στον ίδιο. Έπεισε την πλειοψηφία της ΝΔ ότι αποτελεί έναν αυτοδημιούργητο, νέο, έξω από μηχανισμούς πολιτικό, που μπορεί να δώσει ώθηση στη ΝΔ. Αυτό εκτιμώ ότι γοήτευσε μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος, ενώ κινητοποίησε πολύ μεγάλο αριθμό ψηφοφόρων που προσέτρεξε στην κάλπη ακριβώς για να δώσει δύναμη σε αυτή την διαπίστωσή τους. Η Ν. Μπακογιάννη παρ’ όλο ότι διέθετε από καιρό δικό της οργανωτικό μηχανισμό, κόλλησε στο «φίνις». Ταυτίστηκε με την ύστερη περίοδο Καραμανλή. Δεν έπεισε -μετά την ήττα της ΝΔ στις εθνικές εκλογές της 4ης Οκτωβρίου- ότι εξέφραζε κάτι το «διαφορετικό» ή κάτι το «καινούριο».