2004: Το σχέδιο επί τάπητος…

Όλα τα στοιχεία κάνουν λόγο για ένα 2004 με ιδιαίτερα απαιτητικό χαρακτήρα. Ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ε.Ε. 1 Μαϊου 2004, χρονοδιάγραμμα της Τουρκίας για έναρξη ενταξιακών, εξελίξεις στα κατεχόμενα από την ψηφοφορία των Τ/Κ. Είναι πολύ σημαντικό να έχει το εσωτερικό μας μέτωπο μια καθαρή αντίληψη στα πράγματα. Και είναι ακόμα πιο σημαντικό να είναι όσο γίνεται πιο ισχυρό για να αντέξει αλλαγές, κραδασμούς, προσαρμογές σε νέο περιβάλλον. Είναι πολύ πιθανόν το 2004 να είναι το πιο κρίσιμο έτος της Κύπρου στο δίδυμο ένταξη – λύση. Η ένταξη είναι τσιμεντωμένη στη  Συμφωνία της 16^ης Απριλίου 2003. Η λύση είναι το ζητούμενο και οι ενδείξεις από την Άγκυρα δεν είναι σαφείς. Οτι τελικά εκφράζει ο Τ. Ερντογάν θα αποδειχθεί μετά την ψηφοφορία ανάμεσα στους τ-κ. Προφανώς θα υποχρεωθεί να παίξει πιο ανοικτά και κάθε πρόσχημα (πχ Ιράκ) ή κάθε διαφωνία με τους στρατηγούς θα μετρά πολύ λίγο στις αρχές του νέου χρόνου. Οι έως τώρα αντιφάσεις του  θα περάσουν από το την πιο ισχυρή  του  δυνατότητα  για να πάρει αποφάσεις.

Γι’ αυτό σε κάθε περίπτωση είναι κλειδί στις εξελίξεις να έχουμε εσωτερικό μέτωπο, ικανοποιητικά ενωμένο και ,ίσως, ισχυρό. Τα τρέχοντα δεν είναι ενθαρρυντικά. Τα επιμέρους κυριαρχούν, τα δευτερεύοντα δημιουργούν εκρήξεις, και έτσι, έχουμε ένα εσωτερικό μέτωπο που δεν βλέπει μπροστά, και δεν είναι ώριμο για να τρέξει (και να αντέξει) στα μείζονα. Οι αντιπαραθέσεις συχνά γίνονται με βάση το πρόσωπο που λέει κάτι, και όχι το περιεχόμενο μιας πρότασης .Αυτός μπορεί να είναι ο κεντρικός στόχος του Προέδρου της Δημοκρατίας. Έχοντας το σπάνιο πλεονέκτημα να στηρίζεται από ένα σύνολο κομμάτων, είναι σε θέση να προχωρήσει πέρα από τα συνήθη και να σχεδιάσει το εσωτερικό μέτωπο σε νέες κατευθύνσεις.

Το ζήτημα της ενότητας ενόψει 2004 εμπερικλείει και ένα γενικό consensus πάνω στο πλαίσιο των αλλαγών στο Σχέδιο Ανάν. Υπάρχει συγκεκριμένο αίτημα για αλλαγές  πάνω στο σχέδιο έτσι ώστε αυτές να τύχουν μιας ευρύτερης δυνατής συναίνεσης από τα Ε/Κ κόμματα. Ορισμένες από αυτές θα μπορούσαν να είναι:

1. Αλλαγές στα χρονοδιαγράμματα υλοποίησης του Σχεδίου. Αυτές εξέφραζαν μια περίοδο σκληρής καχυποψίας και παραδοσιακής δυσπιστίας.

Σε ένα βαθμό αυτά ξεπεράστηκαν από το «μάθημα» της 23^ης Απριλίου 2003.

2. Οι συσχετισμοί 4:2 στο Προεδρικό συμβούλιο είναι καλύτερο να αλλάξουν. Το 6:3 προσθέτει ευρύτερες ενσωματώσεις στον πολιτικό αγώνα, γίνεται πιο συμμετοχικό, άρα και πιο λειτουργικό.
3. Το ζήτημα των εποίκων πρέπει να είναι ανοικτό σε κάθε νέα διαπραγμάτευση.
4. Στοιχεία που εμποδίζουν την απρόσκοπτη λειτουργία της Κύπρου σε ευρωπαϊκές δράσεις. Οι δράσεις αυτές δεν πρέπει να υπόκεινται σε άλλες ρυθμίσεις (Ελλάδα – Τουρκία) αλλά να προωθούν ευρύτερα ευρωπαϊκά συμφέροντα στην περιοχή.
5. Κατευθυντήρια γραμμή ανάλυσης μπορεί να είναι η ευρωπαϊκή πρακτική. Ζητάμε αλλαγές των κοινών συμφερόντων Ε/Κ και Τ/Κ, αλλαγές που προωθούν ευρύτερες ευρωπαϊκές επιδιώξεις. Έτσι, κτίζουμε και τις αναγκαίες συμμαχίες στο διεθνές πεδίο αυτές που είναι σε θέση να στηρίξουν επί της διαπραγματευτικής ουσίας αυτές τις διεκδικήσεις. Με τον εαυτό μας κάνουμε κάθεμέρα διαπραγματεύσεις. Το σημαντικό είναι να πείσεις για τις επιδιώξεις σου και αυτό αξιολογείται από τους διεθνείς μεσολαβητές πριν από τον επίσημο διάλογο.