2008: Με Ευρώ και ελπίδες…
Με την αρχή του καινούριου χρόνου το ευρώ μπήκε για τα καλά στη ζωή των κυπρίων. Μια σημαντική εξέλιξη, ένα βήμα προόδου για την κυπριακή οικονομία. Είναι αυτό ικανό να αλλάξει την κατάσταση πραγμάτων στην οποία ζει η Κύπρος για πολλά χρόνια; Εκτιμώ ότι η εξέλιξη αυτή θα ήταν ακόμα πιο σημαντικής βαρύτητας, εάν άλλες σταθερές του πολιτικού μας συστήματος δεν κρατούσαν την Κύπρο δέσμια της ακινησίας. Εξηγούμαι: η Κύπρος διαθέτει αξιοπρόσεκτο επιστημονικό δυναμικό, μεγάλο αριθμό αποφοίτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, έχει ανθρώπινο δυναμικό με υψηλό μορφωτικό και εκπαιδευτικό επίπεδο. Η Κύπρος συμμετέχει στην πιο προοδευμένη κοινότητα του υπαρκτού κόσμου, την ΕΕ. Με την αρχή του 2008 συμμετέχει στη ζώνη του ευρώ. Η εξέλιξη αυτή είναι και ένα κίνητρο για σημαντικές αποφάσεις γύρω από τις πρακτικές της ακινησίας. Παραδείγματα: η συσπείρωση της κοινωνίας μας γύρω από το μεγάλο στόχο της επίλυσης του κυπριακού. Η διαμόρφωση ενός νέου μοντέλου ανάπτυξης που να ανταποκρίνεται στα σημερινά δεδομένα. Η προώθηση πολιτικών που να ενισχύουν την κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη. Η μείωση του χάσματος στις αμοιβές ανάμεσα στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Ο εκσυγχρονισμός της δημόσιας διοίκησης. Η θεσμική αλλαγή που θα δίνει στους νέους και στους ικανότερους τη δυνατότητα να αναλάβουν περισσότερες ευθύνες και πρωτοβουλίες. Η αυτονόμηση του νεολαίας από τον πεπατημένο κομματικό λόγο. Η προώθηση μεταρρυθμίσεων που θα μειώνουν το «μεσολαβητικό» ρόλο του παραδοσιακού πολιτικού. Η αναβάθμιση των ανεξάρτητων αρχών (Γενική Ελεγκτής, Επίτροπος Διοκήσεως, Επίτροπος Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων). Αυτά αποτελούν ένα πλαίσιο αναφοράς που συνδέεται άμεσα με το δημόσιο διάλογο όπως αναπτύσσεται μπροστά στις Προεδρικές Εκλογές. Στη διαδρομή για τις 17 Φεβρουαρίου είναι αναγκαίες οι αντιπαραθέσεις πάνω σε συγκεκριμένες προτάσεις, αυτές που δίνουν την ευκαιρία στους πολίτες να γεμίζουν τη σκέψη τους με εμπειρίες, με γνώσεις, με επιχειρήματα. Οι πολίτες κλείνουν τα αυτιά τους στις γενικολογίες, τις υπερβολές και τη δημαγωγία. Ο ενεργός πολίτης επιζητά μια πολιτική κοντά στα δικά του προβλήματα. Θέλει συγκεκριμένες απαντήσεις, ζητά εφικτές λύσεις. Οι πολίτες εκτιμούν τη σοβαρότητα, το ήθος, τη συνέπεια. Ζητούν συναινέσεις εκεί που χρειάζεται συλλογική δράση. Γι’ αυτό είναι πρόθυμοι να δώσουν το παρόν τους σε μια διαφορετική προσπάθεια. Είναι πρόθυμοι να «ανακαλύψουν» ξανά την πολιτική. Ο ερχομός του 2008 και του ευρώ συναντά τις συζητήσεις για τις Προεδρικές Εκλογές. Έτσι έχουμε μια καλή ευκαιρία για να θέσουμε στο τραπέζι του δημόσιου διαλόγου τα μεγάλα ζητήματα της ανάπτυξης και του εκσυγχρονισμού της κοινωνίας μας.