Το Παρίσι δείχνει το δρόμο…

Παρίσι, 15 Ιανουαρίου 2017: «Μας φαίνεται σημαντικό το γεγονός ότι μέσα στο σημερινό πλαίσιο, 70 χώρες επαναλαμβάνουν ότι η λύση των δύο κρατών είναι η μόνη δυνατή. Είναι τόσο απλό, δεν είναι κάτι περισσότερο», λέει Γάλλος διπλωμάτης. Το πλήρες ρεπορτάζ από το ΑΠΕ/ΚΥΠΕ στις 15 Ιανουαρίου: «Το Παρίσι υποδέχεται σήμερα μια συμβολική συνάντηση για την ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση, η οποία πραγματοποιείται σ’ ένα πλαίσιο που έχει καταστεί εκρηκτικό εξαιτίας του σχεδίου που ανακοίνωσε η επόμενη αμερικανική κυβέρνηση να μεταφέρει την πρεσβεία της από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ. Περισσότερες από 70 χώρες και διεθνείς οργανισμοί (ΟΗΕ, Αραβικός Σύνδεσμος, Κουαρτέτο), αλλά όχι και τα ενδιαφερόμενα μέρη, πρόκειται να επαναλάβουν επισήμως ότι η λύση των δύο κρατών, ισραηλινού και παλαιστινιακού, είναι η μοναδική δυνατή οδός για να διευθετηθεί μία από τις παλαιότερες συγκρούσεις στον κόσμο.

Το Ισραήλ έχει απορρίψει, καταγγέλλοντας ως «στημένη», τη διάσκεψη αυτή, η οποία εντάσσεται στο πλαίσιο γαλλικής πρωτοβουλίας, που τέθηκε σε εφαρμογή πριν από έναν χρόνο για να κινητοποιηθεί και πάλι η διεθνής κοινότητα και να παρακινηθούν οι Ισραηλινοί και οι Παλαιστίνιοι να επαναλάβουν τις διαπραγματεύσεις που έχουν διακοπεί εδώ και δύο χρόνια. Η συνάντηση αυτή είναι κυρίως συμβολική, σε μια στιγμή που η προοπτική των δύο κρατών εξανεμίζεται δεδομένης της κατάστασης επί του πεδίου, που χαρακτηρίζεται από τη συνέχιση του ισραηλινού εποικισμού, τις επιθέσεις και τις απόπειρες επιθέσεων των Παλαιστινίων, τη ριζοσπαστικοποίηση των λόγων και την αύξηση της απογοήτευσης. Είναι επίσης ένας τρόπος να δοθεί ένα στίγμα, πέντε ημέρες πριν από την άφιξη στον Λευκό Οίκο του επόμενου Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, ο απρόβλεπτος χαρακτήρας του οποίου προκαλεί άγχος σε πολλούς.

Η Ιερουσαλήμ, ένα εκρηκτικό ζήτημα. Η μεταφορά της πρεσβείας «όχι μόνο θα στερούσε τις ΗΠΑ από κάθε νομιμότητα για να διαδραματίσουν έναν ρόλο στην επίλυση της σύγκρουσης, αλλά θα εκμηδένιζε τη λύση των δύο κρατών», δήλωσε χθες στην εφημερίδα Le Figaro ο Παλαιστίνιος Πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς…Οι συμμετέχοντες στη διάσκεψη του Παρισιού αναμένεται συνεπώς να επαναλάβουν τη δέσμευσή τους υπέρ μιας λύσης με διαπραγματεύσεις και να υπενθυμίσουν στο τελικό ανακοινωθέν τους τα διεθνή κείμενα αναφοράς σχετικά με τη σύγκρουση, ιδιαίτερα αυτά του ΟΗΕ -χωρίς πάντως να προχωρήσουν σε λεπτομέρειες ή να καθορίσουν υπερβολικά συγκεκριμένες παραμέτρους της λύσης. «Αν το κάνουμε αυτό, μπαίνουμε σε μια ζώνη αναταράξεων», παραδέχεται Γάλλος διπλωμάτης» (ΑΠΕ, 15/1).

Σύμφωνα με το Ροιτερς (15/1/17) το ανακοινωθέν «επαναβεβαιώνει τα υπάρχοντα διεθνή ψηφίσματα και παροτρύνει τις δύο πλευρές να επαναβεβαιώσουν τη δέσμευσή τους  για τη λύση των δύο κρατών». Καλεί επίσης τους πρωταγωνιστές «να απέχουν από μονομερείς ενέργειες οι οποίες προκαταλαμβάνουν το αποτέλεσμα του τελικού στάτους των διαπραγματεύσεων».

Το Παρίσι έδειξε ένα δρόμο και η πρωτοβουλία της Γαλλίας, κατά τη δική μου άποψη, υπήρξε πολύ σωστή. Ωστόσο, όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι η κυβέρνηση Νετανιάχου ελάχιστο ενδιαφέρον δείχνει για την επίλυση του μεσανατολικού στη βάση της πολιτικής των «δύο κρατών». Η στασιμότητα δείχνει το κύριο βάρος της ευθύνης για το αδιέξοδο στις επιλογές που κάνει ο κυβερνητικός συνασπισμός υπό τον Νετανιάχου. Ο τελευταίος ως κεντρικός παίκτης μαζί με ακραία θρησκευτικά κόμματα, συγκροτούν μια συμμαχία που υποστηρίζει τη διατήρησης της υπεροχής του Ισραήλ μέσα από την πολιτική της μη λύσης, γεγονός που εκφράζεται, κυρίως, μέσα από την επιλογή του εποικισμού στη Δυτική Όχθη. Η κυβέρνηση Νετανιάχου επιλέγει το παιχνίδι με το χρόνο και την αλλαγή των συσχετισμών επί του εδάφους.

Η παρελκυστική τακτική του ισραηλινού πρωθυπουργού στις συνομιλίες με τους παλαιστινίους οδήγησε τον  πρώην πρόεδρο του Ισραήλ Σ. Πέρες (1 Νοεμβρίου 2014) να επικρίνει την κυβέρνηση Νετανιάχου με την ευκαιρία της εκδήλωσης για την επετείο της δολοφονίας του πρωθυπουργού Γ. Ράμπιν με τη φράση «όσοι αποκήρυξαν τις προσπάθειες για ειρήνευση είναι αφελείς που ζουν στην αυταπάτη και δεν είναι πατριώτες. Είναι κρίμα που η μοναδική ειρηνευτική πρωτοβουλία είναι αραβική. Πού είναι η ισραηλινή ειρηνευτική πρωτοβουλία;»

Το πολιτικό δίλημμα όπως έχει θέτει ο Σ. Πέρεζ αφορά κάθε ενδιαφερόμενο για το μεσανατολικό και τον αφορά τώρα. Η σύνοδος στο Παρίσι κινήθηκε προς την κατεύθυνση που υιοθετούσε ο Σ. Πέρεζ – πατριωτισμός σημαίνει ειρήνη, παλαιστινιακό κράτος δίπλα από το κράτος του Ισραήλ,  δύο κράτη στην περιοχή σε συνθήκες ασφαλείας για όλους.

Λάρκος Λάρκου