Η Ελλάδα μετά την επιτήρηση

Σύμφωνα με την αθηναϊκή «Ελευθεροτυπία» (14/2) το Εurogroup και το Εcofin από τις 15 Φεβρουαρίου θέτουν την Ελλάδα στον αυστηρότερο βαθμό καθεστώς επιτήρησης από την ίδρυση της Ευρωζώνης.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Δ. Τσιόρδα «μετά το πρώτο πακέτο μέτρων που ανακοίνωσε η κυβέρνηση με τις μεγάλες ανατροπές στους φόρους, την αύξηση της φορολογίας στα καύσιμα, τις μειώσεις των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων και την προαναγγελία της αύξησης ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, ετοιμάζεται το δεύτερο πακέτο μέτρων. Θα αφορά και πάλι τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, που στην καλύτερη περίπτωση θα μείνουν «παγωμένοι» και το 2011 και το 2012, τις προσλήψεις που κόβονται «μαχαίρι», αλλά, κυρίως, τις διαρθρωτικές αλλαγές στην οικονομία. Αυτή τη φορά το «κοστούμι» για τους έλληνες «ράβουν» όχι μόνο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αλλά και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Δηλαδή οι τρεις διεθνείς οργανισμοί που από την Καθαρή Δευτέρα θα μας επιτηρούν και επίσημα».

Το ρεπορτάζ αφορά τις εξελίξεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Οι αποφάσεις έγιναν δεκτές από την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου και η εφαρμογή τους συνδέεται με την εκφρασμένη θέληση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να νοικοκυρέψει τα οικονομικά της Ελλάδας. Ωστόσο, αποτελεί ένα πελώριο ερωτηματικό το πώς η κυβέρνηση Καραμανλή έφερε την Ελλάδα σε αυτή την οικονομική κατρακύλα. Δεν ήταν αρκετά τα λανθασμένα στοιχεία που έδινε στην ΕΕ. Δεν ήταν η ανικανότητά της να εφαρμόσει στοιχειώδη οικονομική πολιτική. Ήταν κυρίως το ασύγγνωστο δημαγωγικό κρεσέντο με το οποίο παρέσυρε μέρος της κοινής γνώμης για να κατακτήσει την εξουσία το 2004. Δυστυχώς, έπεισε την πλειοψηφία της κοινής γνώμης. Έτσι πήρε μια Ελλάδα από τον Κ. Σημίτη με τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης, μια Ελλάδα «παράδειγμα ανάπτυξης», με την επιτυχία στη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων, με επιτυχημένες διαρθρωτικές αλλαγές και σημαντικά έργα υποδομής, και την οδήγησε στο περιθώριο της ευρωπαϊκής οικονομίας, παράδειγμα προς αποφυγή από τις χώρες-μέλη της ευρωζώνης.

Η δημαγωγία, η κατασυκοφάντηση των αντιπάλων, τα επικοινωνιακά τεχνάσματα και η πολιτική ως παντομίμα απετέλεσαν το «τετράπτυχο» της πενταετούς διακυβέρνησης από τον Κ. Καραμανλή. Σήμερα η Ελλάδα πληρώνει πολύ ακριβά τις μικροπολιτικές του. Οδήγησε την Ελλάδα σε απώλεια «εθνικής κυριαρχίας» όπως έχει επισημάνει ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου αποτιμώντας τη γενικότερη διεθνή εικόνα της. Σήμερα οι πολίτες μπορούν να κρίνουν καλύτερα γιατί οι αριθμοί είναι απολύτως ακριβείς. Η ΕΕ, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ συνεργάζονται με στόχο να μην φτάσει η Ελλάδα στην πλήρη χρεοκοπία θέτοντας πολύ σκληρούς όρους, ενώ ο πρωταθλητής της πενταετούς αθλιότητας Κ. Καραμανλής κάνει ότι δεν ακούει τίποτα…