Η Ευρωπαϊκή διάσκεψη για το Κυπριακό
Η συζήτηση γύρω από την πιθανότητα οργάνωσης μιας διάσκεψης για το κυπριακό απασχολεί την πολιτική επικαιρότητα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Κόμματα, διεθνείς μεσολαβητές, η ισπανική προεδρία της ΕΕ καταθέτουν ορισμένες σκέψεις. Κατά την άποψή μου, το θέμα ετσι όπως συζητείται μάλλον θα περιπλακεί σε κομματικές αντιδικίες χωρίς να υπάρχει πιθανότητα προκύψει κάτι ενδιαφέρον.
Σήμερα αυτό που είναι πιο ωφέλιμο για την Κύπρο είναι η οργάνωση ευρωπαϊκής διάσκεψης για το κυπριακό. Η ΕΕ μπορεί να δώσει τη δική της ομπρέλα για να πραγματοποιηθεί μια διάσκεψη στην οποία θα λάβουν μέρος τα ενδιαφερόμενα μέρη. Θεωρώ ότι κάτι τέτοιο θα προκύψει μόνο με πολλή προετοιμασία του εδάφους (αξιοποίηση της «ομάδας Μπαρόσο» και της αποστολής Λ. Μάουρερ) ώστε η ΕΕ να ηγηθεί της προσπάθειας για λύση στο πιο υψηλό επίπεδον (Ρομπάι, Μπαρόσο). Θέματα όπως η ασφάλεια, οι εγγυήσεις, η οικονομία, η ανοικοδόμηση είναι μερικά από εκείνα στα οποία η ΕΕ μπορεί να δώσει τις κατευθύνσεις σε μια ευρωπαϊκή διάσκεψη για το κυπριακό.
Μια σειρά από λόγοι συνηγορούν προς αυτή την κατεύθυνση: η Κύπρος είναι μέλος, η Τουρκία υποψήφιο, η Ελλάδα παλαιό μέλος, η ΕΕ κάνει βήματα προόδου στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας και συνεργάζεται με τον ΟΗΕ για την επίλυση προβλημάτων όπως το «κουαρτέτο» για τη Μ. Ανατολή ή επιχειρεί συνδυασμένες κινήσεις ειρήνης μαζί με τον ΟΗΕ όπως στο ζήτημα του Κοσσόβου. Σε μια τετοια ευρωπαϊκή διάσκεψη για το κυπριακό, η συμμετοχή του ΟΗΕ ως ιστορικού εταίρου στις προσπάθειες αναζήτησης λύσης είναι μια αυτονόητη πράξη. Η Κύπρος επέλεξε τη συμμετοχή της στην ΕΕ για να ισχυροποιήσει τη θέση της στο διεθνές σύστημα, να αποκτήσει νέα ερείσματα και να αλλάξει το πεδίο στην αναζήτηση λύσης αφού ο ΟΗΕ έχει πολύ λιγότερες δυνατότητες. Δεν έχει κανένα πρακτικό νόημα να είσαι μέλος της ΕΕ και να μην αξιοποιείς την ιδιότητα της πλήρους συμμετοχής. Αυτό που μετρά είναι να αναλύσεις όλα τα δεδομένα που συνθέτουν το κυπριακό στη σημερινή συγκυρία και να είσαι με θετικές προτάσεις που να υπόσχονται περισσότερες ελπίδες για πρόοδο και επίλυση.
Η ΕΕ με την υιοθέτηση της Συνθήκες της Λισσαβόνας αποκτά νέες δυνατότητες στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής εκφράζοντας έτσι τη θέλησή της να διαδραματήσει έναν πιο ενεργητικό ρόλο στην Ευρώπη και την περιοχή της Μεσογείου. Μια πρωτοβουλία για διάσκεψη της ΕΕ για το κυπριακό θα ισχυροποιήσει τη θέση της ΕΕ στην παγκόσμια σκηνή και θα αποδείξει ότι η ΕΕ είναι παράγοντα ειρήνης και σταθερότητας στην Α. Μεσόγειο. Στο κυπριακό χρειάζονται σοβαρές πρωτοβουλίες που θα το εντάξουν στο σύγχρονο κάδρο του ευρωπαϊκού πλαισίου. Το διακοινοτικό πλαίσιο είναι χρήσιμο. Χρειάζεται να ενταχθεί σε ένα ευρύτερο πλαίσιο συσχετισμού δυνάμεων που θα δώσει στην ΕΕ τον ρόλο του καταλύτη στις εξελίξεις.