Δάγκωμα και τιμωρία για τον Σουάρες

Το θέμα της τιμωρίας του Λουίς Σουάρες πήρε παγκόσμιες διαστάσεις. Το δάγκωμα στον ώμο του ποδοσφαιριστή Κιελίνι στον αγώνα Ουρουγουάη-Ιταλία, οδηγήθηκε στον Πειθαρχική Επιτροπή της FIFA και η ποινή που επιβλήθηκε στον ουρουγουανό έκανε το γύρο του κόσμου: 4 μήνες αποκλεισμός, 9 αγωνιστικές αποκλεισμός από την εθνική ομάδα της χώρας του, απαγόρευση εισόδου στα γήπεδα όσο διαρκεί η ποινή του!

Ο γενικός γραμματέας της FIFA Ζερόμ Βακλ δήλωσε ότι «τον έβλεπαν εκατομμύρια κόσμου. Αν ήταν η πρώτη φορά θα λέγαμε πως έτυχε… Αλλά όταν γίνεται πάνω από μία φορά δεν είναι τυχαίο γεγονός. Για αυτό τιμωρήθηκε με παραδειγματική ποινή. Τον έβλεπαν εκατομμύρια κόσμου. Είναι αυτό κάτι το οποίο θέλετε να βλέπουν τα παιδιά σας και όσα πιτσιρίκια παίζουν ποδόσφαιρο;».

Στη δική μου άποψη η λογική Βακλ είναι διογκωμένη, συνεπώς εκτιμώ ότι η ποινή είναι εξωφρενική και με ποδοσφαιρικούς όρους παράλογη. Ασφαλώς ποινή έπρεπε να υπάρξει, κάθε ποδοσφαιριστής οφείλει να υπακούει σε κανονισμούς. Αυτό που έγινε με τον Σουάρες είναι πέρα από τα όρια της φαντασίας γιατί μόνο πρόσωπα που έμαθαν το ποδόσφαιρο είτε από την τηλεόραση είτε στην κερκίδα μπορούν να τιμωρούν και να μιλούν έτσι! Στο ποδόσφαιρο η ένταση, η ψυχολογία, το πάθος, ο πατριωτισμός των χρωμάτων ανεβάζουν το θερμόμετρο και συχνά η υπέρμετρη προσπάθεια για τη νίκη στη ποδοσφαιρική μάχη οδηγεί σε ακραίες φάσεις γιατί το ποδόσφαιρο είναι φτιαγμένο πάνω στη λογική της νίκης και της ήττας! Απίστευτα μεγάλος αριθμός από αντικανονικά φάουλς συμβαίνουν στο Παγκόσμιο Πρωταθλημα στη Βραζιλία! Αντικανονικά μαρκαρίσματα, κόντρες που έπρεπε να τιμωρηθούν με κόκκινες κάρτες, αλλά στη ροή του αγώνα και στην ψυχολογία ενός καλύτερου ελέγχου των αγώνων, είτε γίνονταν κίτρινες είτε δεν καταλογιζόταν γεγονός που συνδέεται μέσα στα πλαίσια μιας λογικής που ήθελε τον διαιτητή να τηρεί ισορροπίες για να κυλήσει ένας αγώνας σύμφωνα με τους κανονισμούς αλλά και σύμφωνα με την ψυχολογία που ρυθμίζει πολλες φορές τις επίμαχες φάσεις.

Στο συγκεκριμένο με το θέμα Σουάρες: τιμωρήθηκε ο διαιτητής που δεν είδε τη φάση ανάμεσα στους δύο ποδοσφαιριστές; Τιμωρήθηκε ο ιταλός ποδοσφαιριστής Κιελίνι που ολοφάνερα στο βίντεο κτυπά εκτός κανονισμών με τον αγκώνα του τον Σουάρες;

Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η σκέψη του γενικού γραμματέα της FIFA Ζερόμ Βακλ σχετικά με τα παιδιά και τη βία. Φαντάζομαι ότι γνωρίζει τι συμβαίνει κάθε μέρα με τα τηλεοπτικά προγράμματα στα οποία βασιλεύει η πιο άθλια μορφή έμμεσης και άμεσης βίας. Φαντάζομαι ακούει το συμβαίνει ακόμα στα σχολεία για τη σχολική βία και την τρομοκρατία στον σχολικό μικρόκοσμο. Τα παιδιά δεν βλέπουν ειδήσεις; Τι λέει επ’ αυτού ο Βακλ; Λιγότερη υποκρισία δεν θα έβλαπτε, νομίζω.

Τα παιδιά, εκατομύρια παιδιά που έχουν ταλέντο στο ποδόσφαιρο θέλουν να μοιάσουν σε ποδοσφαιριστές όπως ο Μέσι, ο Ρονάλντο, ο Σουάρες γιατί έτσι ξεκινούν να ονειρεύονται και τα ίδια: να νικήσουν τη φτώχεια, να βοηθήσουν τα αδέλφια τους, τη γειτονιά τους, το χωριό τους κάπου στο Μοντεβίδεο, στις φαβέλλες, στη Λαπάζ. Συνεπώς όταν ο Βακλ ερωτά «είναι αυτό κάτι το οποίο θέλετε να βλέπουν τα παιδιά σας και όσα πιτσιρίκια παίζουν ποδόσφαιρο;», οφείλει να γνωρίζει ότι η φτώχεια, η εξαθλίωση και η ζωή στις φαβέλλας επιβάλλουν στα παιδιά την ανάγκη να είναι σκληρά και ανταγωνιστικά αλλιώς δεν θα επιβιώσουν σε κάνενα γήπεδο -της ζωής ή του ποδοσφαίρου.

Η υποδοχή Σουάρες ως ήρωα στο Μοντεβίδεο δεν έχει σχέση με το λάθος που διέπραξε να δαγκώσει τον Κιελίνι. Συνδέεται με την κουλτούρα ενός λαού που για αιώνες έζησε στο περιθώριο και σήμερα θαυμάζει κάθε ήρωα που πραγματοποιεί το δικό του απραγματοποίητο όνειρο. Είτε είναι ο ήρωας Σουάρεζ που κερδίζει δόξα και χρήματα στο ποδόσφαιρο, είτε είναι ο ήρωας Χοσέ Μουχίκα ως ο πιο φτωχός πρόεδρος χώρας στον πλανήτη, ο πρόεδρος της Ουρουγουάης.