Το εκλογικό όριο στο 3%

Η συζήτηση πάει και έρχεται κατά καιρούς, αλλά αυτή τη φορά φαίνεται ότι κάτι πιο σημαντικό γίνεται. Σύμφωνα με συγκλίνουσες πληροφορίες το ΔΗΣΥ πρότεινε στο ΑΚΕΛ και το δεύτερο συμφωνεί ώστε να επιτευχθεί πλειοψηφία για αλλαγή του ορίου εισδοχής στη Βουλή -σήμερα 1.8%. Δεν γνωρίζω πως προέκυψε ο αριθμός αυτός, μερικοί θεωρούν ότι βγήκε περισσότερο στην τύχη παρά από την προετοιμασία. Εν πάση περιπτώσει η αλλαγή του ορίου εισδοχής είναι αναγκαία και θεωρώ ότι το όριο του 3% είναι η καλύτερη λύση. Αυτό υποστηρίζω από πολύ παλιά, κρίνω ότι ούτε το 1.8%, ούτε το 5% είναι οι σωστές λύσεις, πολύ μικρό το πρώτο, πολύ μεγάλο το δεύτερο. Το 3% είναι η καλύτερη ισορροπία γιατί κάθε υπαρκτή δύναμη που λαμβάνει το ποσοστό αυτό μπορεί να εκφραστεί στο κοινοβουλευτικό επίπεδο. Έτσι αποκλείονται ομάδες ή ρεύματα με πολύ μικρά ποσοστά, ενώ διευκολύνεται η συμμετοχή κινήσεων με πραγματικό εκτόπισμα και το 3% είναι μια βάση για αυτό.

Μερικές δυνάμεις διαφωνούν με αυτό αλλά μια ματιά στο τι γίνεται και σε άλλες χώρες μπορεί να βοηθήσει. Αυτή η πρακτική συμβάλλει στην ενδυνάμωση της κοινοβουλευτικής δράσης και παρεμποδίζει τον πολυκερματισμό σε δυνάμεις χωρίς πραγματική κοινωνική βάση ή θέτει ένα όριο σε διάφορες στιγμιαίες με αριθμητικές εξάρσεις. Θεωρώ επίσης ότι το όριο του 3% συμβάλλει στην ανάπτυξη συνεργασιών ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις και προωθεί μια πολιτική συμπεριφορά που μοιάζει πιο συμμετρική ανάλογα με την κοινωνική επιρροή εκάστου.

Η κυπριακή εμπειρία δείχνει ότι η αλλαγή είναι ώριμο αίτημα και η δημόσια συζήτηση θα αποδείξει ότι η πλειοψηφία θα την στηρίξει μέχρι το τέλος. Παλαιότερες προσπάθειες έμειναν ημιτελείς για καθαρά μικρομματικούς λόγους. Συνδέθηκαν με στοχεύσεις που ευνοούσαν, ή όχι, συμμαχίες ή πιθανά εκλογικά ανοίγματα. Τώρα που οι εκλογές απέχουν αρκετά, ας προχωρήσει η συζήτηση στη Βουλή.