Επισκέψεις ενηλίκων

Ο νικητής των εκλογών στην Τουρκία Α. Νταβούτογλου πραγματοποιεί την πρώτη έξοδό του, εκτός τουρκικής επικράτειας, με επίσκεψη και επαφές με την τ/κ ηγεσία στην κατεχόμενη Κύπρο. Η παράδοση παραμένει ισχυρή: μετά από κάθε εκλογική διαδικασία στην Ελλάδα και την Τουρκία, οι Πρόεδροι, οι πρωθυπουργοί και οι ΥΠΕΞ πραγματοποιούν την πρώτη «καθιερωμένη» επίσκεψή τους στην Κύπρο. Η παράδοση τηρείται ανεξάρτητα από χρώματα. Τι δείχνει η πιο πάνω συνήθεια; Μάλλον ότι η Κύπρος παραμένει ακόμα «ανήλικη», ότι χρειάζεται ως «μικρή κόρη» να λαμβάνει ένα μήνυμα ειδικής «συμπαράστασης», προστασίας και στήριξης από την Αθήνα και την Άγκυρα.

Οι δύο πρωτεύουσες, ωστόσο, δεν διαθέτουν την ίδια διαδρομή στο κυπριακό. Η Άγκυρα διαθέτει στρατιωτικές δυνάμεις εισβολής στο νησί, ενώ η Αθήνα, διαθέτει μια μακρά πορεία συμμετοχής στην ΕΕ, γνωρίζει και αναλύει τα δεδομένα του κυπριακού με διαφορετικό τρόπο και αναφέρεται συχνά σε μια διαφορετική ματιά -η Κύπρος αποφασίζει κλπ. Είναι καιρός αυτή η νοοτροπία της «ανήλικης» Κύπρου να αλλάξει. Δεν προσθέτει τίποτα απολύτως στους κύπριους πολίτες αυτός ο συμβολισμός-μετά από κάθε εκλογική αναμέτρηση οι νικητές να επισκέπτονται εθυμοτυπικά στην Κύπρο. Αντίθετα, δείχνει ότι βαθειές πεποιθήσεις που έρχονται από το παρελθόν, έχουν δημιουργήσει μια παράδοση, η οποία, «πρέπει» να τηρηθεί. Δεν πιστεύω ότι αν δεν γίνει μια επίσκεψη, ή αν γίνει αργότερα, κάποιος στην Κύπρο θα ανησυχήσει. Αν, αντιθέτως, οι αναγκαίες διαβουλεύσεις γίνονται σε ένα διαφορετικό πλαίσιο, πιο φυσιολογικό, πιο ορθολογικό, αυτό θα βοηθήσει την ενηλικίωση της κυπριακής πολιτικής ζωής, στέλλοντας ένα μήνυμα απαλλαγής από σύνδρομα του παρελθόντος που τόσο ταλαιπώρησαν την πολιτική μας ζωή.

Γνωρίζω ότι αυτές οι πρακτικές δεν έχουν «αντιπάλους», καμμιά θεσμική εκπροσώπιση δεν αμφισβητεί τη χρησιμότητά τους, ίσως, να θεωρούνται αυτονόητες διαδικασίες στα πλαίσια της «εθνικής αλληλεγγύης»-οι ε/κ με την Αθήνα, οι τ/κ με την Άγκυρα. Υπογραμμίζω ότι άλλο οι διαβουλεύσεις, οι οποίες, σε αρκετά θέματα θα παραμένουν αναγκαίες, και άλλο ο συμβολισμός μιας διαρκώς μη ενηλικιωμένης Κύπρου που θα πάει «καλά» αν τύχει της πρώτης επίσκεψης κάθε εκλογικού νικητή στην Αθήνα ή την Άγκυρα. Οι συσχετισμοί στην τ/κ κοινότητα ως προς αυτό είναι γνωστοί και πολύπλοκοι (επιρροές που δεν έχουν σχέση με την ελεύθερη βούληση των τ/κ, κατοχικός στρατός, κατεστημένη πρακτική). Η ε/κ ηγεσία διαθέτει αυτονομία στη λειτουργία της και πληρέστερη κατανόηση φαινομένων ως ένα μέλος της ΕΕ έντεκα ετών. Συνεπώς, κάτι πρέπει να αλλάξει. Ευκολότερα για την ε/κ ηγεσία, δυσκολότερα για την τ/κ, κάποιος μπορεί να κάνει το πρώτο βήμα!