Αερογραμμές χωρίς πυξίδα…

Καθώς η Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής πριν ένα σχεδόν μήνα ενέκρινε τη σύνθεση του νέου ΔΣ των Κυπριακών Αερογραμμών, η ανακοίνωση ήρθε δια του νέου προέδρου τους: το νέο συμβούλιο απευθύνεται σε ειδικό οργανισμό για να προχωρήσει σε μελέτη για τη βιωσιμότητα του κυπριακού αερομεταφορέα. Είναι σε όλους γνωστό ότι κάθε τόσο προηγούμενα ΔΣ έπραξαν κάτι ανάλογο, έκαναν μελέτες, απευθύνθηκαν στους ειδικούς, στους εμπειρογνώμονες. Ιδιαίτερα το τελευταίο συμβούλιο παρουσίασε έργο, η προσπάθεια Μαυρόκωστα ήταν συνεπής, περιόρισε τις δαπάνες, εργάστηκε φιλότιμα για να αλλάξει τα πράγματα. Παρ’ όλη την προσπάθεια οι ΚΑ βρίσκονται λίγο καλύτερα από το σημείο που ήταν πριν τις προσπάθειες.

Από όλα τα στοιχεία βεβαιώνεται ότι οι ΚΑ δεν είναι βιώσιμες μέσα στο θεσμικό πλαίσιο που θέτει η ΕΕ, ότι δεν είναι ανταγωνιστικές και διαρκώς χάνουν έδαφος από άλλες αερογραμμές, τα ελλείμματα δεν ελέγχονται και οι χορηγίες της κυβέρνησης και της Βουλής δεν οδηγούν στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Τα στοιχεία και η λογική λένε ότι οι ΚΑ με την παρούσα δομή και ιδιοκτησία τους οδηγούνται στην κατάρρευση. Δύο είναι ο βασικές επιλογές: η βήμα βήμα σταδιακή περιθωριοποίησή και πραγματική κατάρρευσή τους ή η αποφασιστική αντιμετώπιση του θέματος με αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή. Το δεύτερο σενάριο είναι το μόνο που δίνει ελπίδες επιβίωσης των ΚΑ. Με άλλα λόγια η συνεχής αναβολή στη λήψη μιας καθαρά πολιτικής απόφασης, επιδεινώνει την κατάσταση και διαμορφώνει ένα αρνητικό περιβάλλον ακόμα και για την αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή. Δεν χρειάζεται καμία άλλη μελέτη. Άλλωστε είναι το μόνο που διαθέτουν εν αφθονία οι ΚΑ. Αυτό που χρειάζεται είναι η αποφασιστική προσπάθεια για αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή, όσο οι ΚΑ έχουν ακόμα πραγματική αξία και διαθέτουν ελκυστικό προϊόν-όνομα, ορισμένους ισχυρούς προορισμούς, ικανό προσωπικό.

Η ουσία δεν βρίσκεται σε μελέτες, επιτροπές, χορηγίες που απλώς αναβάλλουν το αναγκαίο. Το παράδειγμα της  Eurocypria είναι μάθημα για την κυπριακή πολιτεία, τη Βουλή και κυρίως στους εργαζόμενους. Η λύση στις ΚΑ χρειάζεται να είναι πολιτική και μέσω αυτής να διασφαλιστούν- κατά το δυνατό – περισσότερες θέσεις εργασίας. Η λύση του στρατηγικού επενδυτή με τη διατήρηση ενός ονόματος με πραγματικούς δεσμούς με την κυπριακή κοινωνία συνιστά μια συμβολή στην ανάπτυξη της Κύπρου στην εποχή της κρίσης.