Αμνηστία με βάρος…

Η Γενική Γραμματέας του Ιδρύματος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, «Διεθνής Αμνηστία» (ΔΑ) Ιρένε Καν παρουσιάζοντας στις 27 Μαίου την ετήσια έκθεση του οργανισμού για το 2008 υπογράμμισε ότι «σαν αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης οξύνεται περισσότερο το θέμα παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αποτελεί μια οικονομική, κοινωνική και πολιτική ωρολογιακή βόμβα για όλη την ανθρωπότητα. Η οικονομική κρίση έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση των περιπτώσεων κακομεταχείρισης διαφόρων μορφών, την απόσπαση της προσοχής απ’ αυτές και τη δημιουργία νέων προβλημάτων. Στο όνομα της ασφάλειας καταπατήθηκαν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Τώρα, στο όνομα της αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης τα ανθρώπινα δικαιώματα παραπέμπονται στην τελευταία θέση -χρειάζεται μια νέα τάξη πραγμάτων για τα ανθρώπινα δικαιώματα». Αυτή η επισήμανση της Ι. Καν που διασυνδέει την οικονομική κρίση με παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελεί ένα κρίσιμο ζήτημα στην όλη συζήτηση. Άλλωστε η Διεθνής Αμνηστία χαίρει γενικής εκτίμησης, αποτελεί ένα έγκυρο βήμα αποτύπωσης μιας κατάστασης πραγμάτων που για χρόνια επιμελείται. Συνεπώς η τεκμηρίωση της ΔΑ αποτελεί ένα καθαρό σήμα για περισσότερο ενδιαφέρον πάνω στο ζήτημα του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ειδικότερα από το κείμενο της ΔΑ υπάρχει σαφής αναφορά για την Κύπρο στην οποία κάνει λόγο για βελτίωση της νομοθεσίας για τα δικαιώματα των μεταναστών και την εμπορία ανθρώπων. Ωστόσο, καταγράφει την ανησυχία της ΔΑ σχετικά με την αδυναμία των αρχών να διενεργήσουν αποτελεσματικές ανεξάρτητες έρευνες.

Για την Ελλάδα το σχετικό απόσπασμα αναφέρεται στο επεισόδιο με το θανάσιμο πυροβολισμό από αστυνομικό εναντίον 15χρονου τον Δεκέμβριο του 2008 στην Αθήνα. Επίσης αναφέρει ότι παρά τη βελτιωμένη νομοθεσία για τους αιτητές ασύλου, η μεταχείριση των παρανόμων μεταναστών παραβιάζει τα διεθνή θέσμια καθώς «χιλιάδες κρατούμενοι κατήλθαν σε απεργία πείνας σε ένδειξη διαμαρτυρίας για κακομεταχείριση τους στις φυλακές».

Το απόσπασμα για την Τουρκία αναφέρει μια σειρά από παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, περίπου οι ίδιες που συστηματικά αναφέρει και η ΕΕ στις εκθέσεις της για την πρόοδο στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της χώρας αυτής. Επισημαίνει ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα «υπέφεραν σαν αποτέλεσμα της πολιτικής αστάθειας και των στρατιωτικών συγκρούσεων… αυξήθηκαν οι περιπτώσεις βασανιστηρίων και κακομεταχείρισης και οι περιπτώσεις διαφωνιών έτυχαν δίωξης και εκφοβισμού… η αντιτρομοκρατική νομοθεσία χρησιμοποιήθηκε κατά της ελευθερίας έκφρασης… συνεχίσθηκαν οι παράνομες δίκες, ενώ είναι πολύ δύσκολο να προσαχθούν σε δίκη λειτουργοί που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ παραμένουν οι διακρίσεις σε βάρος γυναικών και πολιτών διαφόρων κατηγοριών» (στοιχεία από την Έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας όπως παρουσιάστηκαν στο ΚΥΠΕ).

Είναι απολύτως σαφές ότι προβλήματα υπάρχουν, άλλοτε σημαντικά και άλλοτε επί μέρους. Είναι ευθύνη των κυβερνήσεων, των κοινοβουλευτικών κομμάτων, των κινήσεων πολιτών, των οργανώσεων που τάσσονται υπέρ του αγώνα για πλήρη σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα να δώσουν περισσότερες δυνάμεις σε αυτή την προσπάθεια. Ειδικά για την Κύπρο το ζήτημα που θίγει η ΔΑ έχει γίνει διεθνές θέμα που έχει απασχολήσει κατά καιρούς διάφορες διεθνείς οργανώσεις και γι’ αυτό η κυπριακή κυβέρνηση οφείλει να δώσει περισσότερη προσοχή. Οι επισημάνσεις της Διεθνούς Αμνηστίας συμβάλλουν προς τη σωστή κατεύθυνση γι’ αυτό και ο ρόλος της παραμένει σημαντικός.