Απο τον Ολάντ στην κυπριακή οικονομία

Ο πρόεδρος της Γαλλίας Φ. Ολάντ σε μήνυμά του στους συμπατριώτες του σχολιάζει ως εξής την απόφαση του Συνταγματικού Συμβουλίου να απορρίψει τη ρύθμιση για τη φορολόγηση των πολύ υψηλών εισοδημάτων με 75%: «επιμένω στη φορολογική δικαιοσύνη, πάντα θα ζητούνται περισσότερα από αυτούς που έχουν τα περισσότερα. Η φορολόγηση στα πλέον ανώτερα εισοδήματα θα αναμορφωθεί χωρίς να αλλάξει ο στόχος. Για το 2013, όλα για την απασχόληση, την ανταγωνιστικότητα, την ανάπτυξη. Η πορεία δεν θα αλλάξει, κόντρα στους ισχυρούς ανέμους και τις παλίρροιες».

Η Γαλλία είναι μια καλή αφορμή για να δούμε μερικά από τα κυπριακά μας «γαλλικά». Στο μνημόνιο μεταξύ κυπριακής κυβέρνησης και τρόικας η βασική παράμετρος για μείωση του δημοσιονομικού ελλείματος είναι οι περικοπές μισθών των δημοσίων υπαλλήλων. Είναι αυτό η σωστή μέθοδος;

1. Επαγγέλματα όπως ιατροί, δικηγόροι και ελεύθεροι επαγγελματίες δεν έχουν δεχθεί κάποια θεσμική εισήγηση για να αλλάξουν κάτι σε σχέση με την νέα κατάσταση πραγμάτων που βιώνει η κυπριακή οικονομία. Δεν θα μπορούσε το κράτος να ασκήσει τον εποπτικό του ρόλο και να εισηγηθεί λ.χ. για μείωση της χρέωσης κατά επίσκεψη στα ιατρεία; Να πείσει, να δείξει μια κατεύθυνση;

2. Η Ομοσπονδία Εργοδοτών και Βιομηχάνων στην Κύπρο έδειξε παλαιότερα ότι δεν ακολουθεί το παράδειγμα που (δεν) έδειξαν συνάδελφοί τους εργοδότες αλλού.  Πώς το κράτος εισηγείται και συζητά μαζί με τα μέλη της Ομοσπονδίας αυτής με στόχο να συνεισφέρουν παραπάνω σε ότι ο Ολάντ λέει ότι «πάντα θα ζητούνται περισσότερα από αυτούς που έχουν τα περισσότερα»; Η συζήτηση μπορεί να οδηγήσει και σε νομοθετική ρύθμιση -μια παραλλαγή του γαλλικού!

3. Η Εκκλησία της Κύπρου παραμένει κάτοχος μεγάλης έκτασης γης σε όλη την Κύπρο. Πώς το κράτος σκέφτεται να συζητήσει μαζί της μια πιο σοβαρή αλλαγή στάσης ώστε σε αυτές τις συνθήκες να συνεισφέρει περισσότερα και να συμβάλει, κατά την ικανότητά της, στη μείωση της έντασης της κρίσης χρέους;

4. Σε περιόδους με τόσο έκτακτο χαρακτήρα, η κοινωνική αλληλεγγύη παραμένει  κεντρική πολιτική στόχευση. Φορείς και οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στο χώρο της οργανωμένης αλληλεγγύης να συντονίσουν τη δράση τους και το κράτος να διευκολύνει το έργο τους με κίνητρα, ικανά να βελτιώσουν το σημερινό καλό επίπεδο.

5. Νέες, διαφορετικές πολιτικές παρεμβάσεις που θα ισορροπούν βάρη και ευθύνες και θα αποδεικνύουν ότι το κράτος θέλει να λειτουργεί ως συλλογικός εκφραστής της αναδιανομής πόρων και της περισσότερης κοινωνικής ευθύνης. Αυτό σημαίνει πολιτικές για την ανάπτυξη και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.  Παραδείγματα: στρατηγικός επενδυτής στις Κυπριακές Αερογραμμές, μετατάξεις υπαλήλων στα Γραφεία του Φόρου Εισοδήματος με στόχο την περισσότερη καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, αποκρατικοποίηση του Χρηματιστηρίου Αξιών Κύπρου και του Σφαγείου στην Κοφίνου, δημιουργία καζίνων, αξιοποίηση της μεγάλης χαλίτικης γης από τον Οργανισμό Ανάπτυξης Γης.

6. Η ουσία βρίσκεται σε ένα συνολικό σχέδιο για μια δικαιότερη κατανομή των βαρών από την κρίση, και όχι στην εύκολη λύση «πατώ στον ηλεκτρονικό υπολογιστή και μειώνω τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων». Το σχέδιο αφορά τους δημοσίους υπαλλήλους, άλλες επαγγελματικές κατηγορίες και κοινωνικά στρώματα, αφορά ένα διαφορετικό, κατά περίπτωση, τρόπο παρέμβασης ώστε κατά το δυνατόν όλοι να λάβουν μέρος σε μια συνολική προσπάθεια με περισσότερη φορολογική δικαιοσύνη, άρα δικαιότερη κατανομή της ευθύνης για συντομότερη έξοδο από την κρίση.

7. Εάν μείνουμε σε ότι έχει συμφωνηθεί ανάμεσα στην κυβέρνηση και την τρόικα, και εάν δεν ακολουθήσουμε το δρόμο που οδηγεί σε ένα σχέδιο που επιμερίζει ευθύνες σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, είναι πολύ πιθανό η Κύπρος να χρειαστεί και άλλο μνημόνιο. Η παρούσα, κατ’ αρχήν συμφωνία, από τη στιγμή που δεν συνοδεύεται από ένα σχέδιο διαφορετικής οικονομικής πολιτικής, θα οδηγήσει σε ύφεση, κοινωνική έκρηξη και αύξηση της ανεργία, συνεπώς θέτει τις προϋποθέσεις για περισσότερες θυσίες χωρίς αντίκρυσμα.