Χαμένη στη μετάφραση των διαβατηρίων…
Η εξωτερική πολιτικη της Λευκωσίας μετά το Κραν Μοντάνα περιέλαμβανε τρεις κινήσεις:
Α. Μηδέν συνομιλίες με στόχο να εκτροχιαστεί το Πλαίσιο Γκουτέρες και μαζί του ο έντιμος υποστηρικτής του Μ. Ακιντζί. Χρειαζόνταν ένα υποκατάστατο για να γίνεται η κατάλληλη επικοινωνιακή διαχείριση της κοινής γνώμης. Εφευρέθηκαν οι «τριμερείς»: ότι με Ισραήλ, Αίγυπτο κλπ θα φτιάξουμε ομπρέλα ασφαλείας πάνω από το νησί. Οι τριμερείς προκάλεσαν την ισχυρή αντίδραση της Άγκυρας: στις 9 Φεβρουαρίου 2018 τουρκικά πολεμικά μπλόκαραν ερευνητική δράση της ιταλικής ΕΝΙ στο τεμάχιο 3. Εν συνεχεία η Άγκυρα κύκλωσε την «ΑΟΖ μας», πρακτικά ο συσχετισμός δύναμης τερμάτισε τις «τριμερείς» και έθεσε εκτός τροχιάς τις εταιρείες εξόρυξης που είχαν υπογράψει συμβόλαια με την κυβέρνηση.
Β. Οι κυκλώσεις έφεραν στην ατζέντα την πολιτική της διεκδίκησης κυρώσεων για να εξαναγκαστεί η Τουρκία σε υποχώρηση. Ελάχιστες κυρώσεις, πρακτικά έδειξαν τη γύμνια της Λευκωσίας να κατανοήσει και να παίξει με θετική ατζέντα στο ευρωπαϊκό γήπεδο. Τέσσερεις ή πέντε χώρες-μέλη στήριξαν το αίτημα της Λευκωσίας για κυρώσεις. Οι κυρώσεις αποδείχθηκαν, όπως εξαρχής ήταν προδιαγεγραμμένο, μια καθαρή άσκηση ματαιοπονίας που αφορούσε την παραπλάνηση της κοινής γνώμης με συνοικιακούς μικρομεγαλισμούς.
Γ. Μη συνομιλίες, συν οι ανύπαρκτες κυρώσεις έφεραν νέα δεδομένα στο κυπριακό εκκρεμές. Η Τουρκία μέσα στο 2021 επιχειρεί σημαντικά ανοίγματα προς την ΕΕ (18/1) και βελτιώνει το κλίμα με την Ελλάδα με την έναρξη Διερευνητικών Συνομιλιών στις 25/1. Η Λευκωσία βρίσκεται χαμένη στη μετάφραση: παγιδευμένη στους τακτικισμούς της, δεν είναι σε θέση να εξηγήσει τα στρατηγικά της αδιέξοδα, έχοντας μπροστά της μιαν κοινή γνώμη που η ίδια εκπαίδευσε στη διγλωσσία και παραπλάνηση. Τι έχει να πει μετά την έναρξη των διερευνητικών συνομιλιών Ελλάδας-Τουρκίας; Προφανώς τίποτα. Σιωπή.
Δ. Ολοένα και περισσότεροι εντός και εκτός νήσου βλέπουν την πραγματική διάσταση των εξελίξεων. «Εθνικό θέμα» στο νησί είναι η διαφθορά η οποία επικαθορίζει όλα τα άλλα. Έτσι η συνεχής αναφορά περί της τουρκικής αδιαλλαξίας έχει ως κύριο στόχο το να κλείσουν οι πολίτες αυτιά και μυαλά στην κοινή λογική και έτσι το μπλοκ συμφερόντων που διοικεί το νησί να επιδίδεται απερίσπαστο στο χρυσοφορο επάγγελμα της πώλησης διαβατηρίων ή του ελέγχου της (παλαιότερης) παχιάς αγελάδας του παρατραπεζικού συστήματος πάνω στο 60%. Έτσι μεγάλες ευκαιρίες για επίλυση πήγαν στράφι γιατί μια σημαντική μερίδα πολιτών πρόσεξε την προπαγάνδα της ακινησίας και όχι την κοινή λογική.
Δύο παραδείγματα:
Η Τουρκία με την πρώτη, μη κεμαλική κυβέρνησή της (2002) πέταξε τον ιστορικό ηγέτη των τ/κ Ρ. Ντενκτάς στα αζήτητα της ιστορίας (2003) και στήριξε τον με μαρξιστική παιδεία Μεχμέτ Αλί Ταλάτ στην ηγεσία των τ/κ, επειδή συνέκλιναν στην προσπάθεια για επίλυση με βάση το σχέδιο που υπέβαλε τότε ο ΟΗΕ (2004).
Το 2017 στο Κραν Μοντάνα τα κύρια κεφάλαια της επίλυσης είχαν «κλειδώσει» με τη συμπερίληψή τους στα «Έξι Σημεία» του Πλαισίου του ΓΓ Α. Γκουτέρες. Ο ΓΓ του ΟΗΕ το απόγευμα της 6ης Ιουλίου 2017 ενημέρωσε τον υπεξ της Ελλάδας ότι επήλθε συμφωνία και του ζήτησε να ενημερώσει τον πρωθυπουργό της Ελλάδας Α. Τσίπρα για να μεταβεί στο Ελβετικό θέρετρο. Ο Αναστασιάδης πρώτο, παρεμπόδισε την άφιξη Τσίπρα και, δεύτερο, στο τελικό δείπνο διέλυσε τις συζητήσεις με συμπεριφορά καταγωγίου. Ανέτρεψε τα πάντα μόλις διαπίστωσε πως ο ΓΓ του ΟΗΕ έφερε πρόταση, με την έγκριση Τσαβούσογλου, για τερματισμό των επεμβατικών δικαιωμάτων. Θέλοντας να αλλάξει την ατζέντα συνάντησε πίσω από την πλάτη του Α. Γκουτέρες τον Μ. Τσαβούσογλου προτείνοντάς του «δύο κράτη», πρακτικά μηδέν συνομιλίες με στόχο να εξαντλήσει τη θητεία χωρίς ξανά κυπριακό.
Έκτοτε το καράβι βουλιάζει εν μέσω απίστευτων αποκαλύψεων για το σκάνδαλο με τα «χρυσά διαβατήρια». Ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος είπε «να κοιτάξεις πρόεδρε την οικονομία, αλλά να σταματήσουμε όλοι να κλέβουμε, βάζω και τον εαυτό μου μέσα». 26/1. Ο «Πολίτης» (24/1) σημειώνει πως «η υπεύθυνη για τις πολιτογραφήσεις στο γραφείο του ΥΠΕΣ, από το ’13 έως το ’19, ήταν η Μαρία Αδαμίδου, αδελφότεκνη της Άντρης Αναστασιάδη. Η κ. Αδαμίδου ήταν υπάλληλος της Βουλής και αποσπάστηκε στο γραφείο του ΥΠΕΣ το 2013»
Στις 26/1 η Λάουρα Κοβέσι, επικεφαλής της νεοσυσταθείσας Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας δήλωσε πως «τo 10% των υπό εξέταση υποθέσεων της αφορά την Κύπρο. Αυτό είναι αρκετή δουλειά και για αυτό χρειαζόμαστε εισαγγελείς πλήρους απασχόλησης στην Κύπρο. Στην αρχή υπολογίζουμε ότι θα παραλάβουμε περί τις 3000 υποθέσεις και έκτοτε περί τις 2000 υποθέσεις ανά έτος».Ο Γενικός Εισαγγελέας απαντώντας στην Λ. Κοβέσι ανέφερε πως «από το 2016 έως το 2019, οι αξιόποινες πράξεις που εξετάζονται από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία ποτέ δεν υπερέβαιναν τις 4 υποθέσεις ετησίως» (!).
Οι ακροάσεις στην Ερευνητική Επιτροπή για το σκάνδαλο με τα «χρυσά διαβατήρια», βεβαιώνουν το υπ. αριθμό 1 ζήτημα προς διερεύνηση είναι η «σύγκρουση συμφερόντων» για τη χορήγηση 6.774 (συν 800) διαβατηρίων επί της προεδρίας Αναστασιάδη. Ίδια πρόσωπα με το ένα χέρι υπέβαλλαν αριθμό από αιτήσεις μέσω των δικηγορικών τους γραφείων και με το άλλο χέρι τις ενέκριναν στο Υπουργικό Συμβούλιο. Δημόσια ο Ν. Αναστασιάδης ανέφερε πως το δικηγορικό του γραφείο έκανε 57 διαβατήρια. Ο πρόεδρος και ένας αριθμός υπουργών, ή και πρώην υπουργών, ελέγχονται πλήρως για κάτι που όφειλαν να είχαν προβλέψει, θεσμοθετήσει και βέβαια αποφύγει- ουδέν έπραξαν παρά τις προειδοποιήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Λάρκος Λάρκου