Διά χειρός Φαίδωνος

Ο Δήμαρχος Πάφου Φ. Φαίδωνος μίλησε στις 24 Αυγούστου με ονόματα, στοιχεία, λεπτομέρειες. Στις 25 Αυγούστου έδωσε τα στοιχεία σε κατάθεσή του στην Αστυνομία. Να ένα πολύ μεγάλο βήμα για να πέσουν τα φώτα της δημοσιότητας στο μεγάλο σκάνδαλο με τις τ/κ περιουσίες. Για μια περίοδο που ξεπερνά τα 40 χρόνια, σχεδόν αμέσως μετά την εισβολή όλα έγιναν σαν όλα τα άλλα.

Ο τρόπος διαχείρισης των τ/κ περιουσιών στις περιοχές που ελέγχει η κυπριακή κυβέρνηση ανέδειξε, ακόμα μια φορά, τον πραγματικό μας εαυτό: σπίτια, καταστήματα, περιουσίες σε μη πρόσφυγες, διανομή σε πρόσφυγες με  αδιαφανή και σκανδαλώδη τρόπο, τεράστιες περιουσίες σε πρόσωπα χωρίς καμιά τεκμηρίωση, αλλοίωση της αρχικής συμφωνίας χωρίς έλεγχο με υπενοικιάσεις, αξιοποίηση της διανομής σπιτιών που ανήκαν σε τ/κ σε πρόσωπα με επιρροή με στόχο να είναι φιλικά προς κυβερνήσεις ή και υπουργούς ή και κόμματα.

Ο Δήμαρχος Πάφου Φ. Φαίδωνος μίλησε με ανοικτά χαρτιά, γι’ αυτό του ανήκει ο δημόσιος έπαινος. Είπε, μεταξύ άλλων και τα εξής: «Ο τρόπος με τον οποίο παραχωρούντο οι τ/κ περιουσίες για δεκαετίες αποτελεί ένα μνημείο σκανδαλώδους διαχείρισης. Μη  πρόσφυγες αλλά και πρόσφυγες βρέθηκαν να διαχειρίζονται περιουσίες εκατομμυρίων ευρώ που σε πάρα πολλές περιπτώσεις δεν ήταν δικαιούχοι, είτε να τις υπενοικιάζουν, κάνοντας δεκάδες χιλιάδες ευρώ εισοδήματα το χρόνο, χωρίς να τα δηλώνουν στον Φόρο Εισοδήματος και να διαπράττουν το ποινικό αδίκημα της φοροδιαφυγής, αλλά και παραβιάζοντας τη σχετική νομοθεσία και τους όρους του συμβολαίου με το οποίο τους απαγορεύετο να τα υπενοικιάζουν».

Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Γ. Μιχαήλ στο ΚΥΠΕ στις 24 Αυγούστου «ο κ. Φαίδωνος αναφέρθηκε σε πολιτικές παρεμβάσεις σε σχέση με τον τρόπο διανομής τ/κ περιουσιών, ενώ έκανε λόγο και για ευθύνη τριών πρώην υπουργών Εσωτερικών και αριθμού ανώτερων υπαλλήλων. Ισχυρίστηκε επίσης ότι σε ουκ ολίγες περιπτώσεις το κράτος και υπηρεσίες του είχαν γνώση για πολλές παράνομες και αξιόποινες πράξεις, αλλά λειτουργούσαν στη λογική της συγκάλυψης».
Μιλώντας στο ΚΥΠΕ για το ίδιο θέμα η Έπαρχος Πάφου Μαίρη Λάμπρου ανέφερε ότι άρχισε πιο έντονα η λήψη δραστικών μέτρων τα τελευταία δύο χρόνια, προσθέτοντας πως το φαινόμενο δεν παρατηρείται μόνο στην Πάφο αλλά και σε άλλες επαρχίες με  προβλήματα που χρονολογούνταν. Ενδεικτικά η Έπαρχος Πάφου ανέφερε πως ένα άτομο, για γεωργική χρήση, μπορούσε να κατέχει 200 και 500 σκάλες με τα τότε δεδομένα, και γίνεται αναπροσαρμογή της έκτασης των κληρούχων σταδιακά και επανακτήσεις εκεί όπου υπάρχουν παρανομίες και δεν υπάρχει συνεργασία…η Έπαρχος Πάφου ανέφερε πως έγιναν σημαντικές προσπάθειες και έχουν γίνει ανακτήσεις στην Πάφο 110  περιπτώσεις τουρκοκυπριακών περιουσιών μετά από συνεργασία με το Υπουργείο Εσωτερικών».

Τα πιο πάνω ήταν για δεκαετίες πολύ γνωστά στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ. Δεν γινόταν τίποτε γιατί αυτοί που είχαν την ευθύνη νας δράσουν ήταν οι ίδιοι που δημιούργησαν το σκάνδαλο. Επί αυτού οι εξής παρατηρήσεις:

1. Η πολιτική διάσταση: Η διανομή λαφύρων, η παράνομη αξιοποίηση χιλιάδων στρεμμάτων τ/κ γης, η παραγωγή μεγάλων εισοδημάτων, η εμπορική αξιοποίησή τους, συνέβαλε στην αλλαγή της νοοτροπίας των ε/κ. Η ενσωμάτωση μερίδας προσφύγων και μη προσφύγων σε πρακτικές παραγωγής πλούτου με αδιαφανείς διαδικασίες, υπήρξε ένας σημαντικός λόγος ώστε να ατονίσει το αίσθημα της επιστροφής και στο να ενισχυθεί το αίσθημα της αδιαφορίας για τις επιπτώσεις της μη λύσης. Σε πολλούς ε/κ αυτή η αλλαγή ταυτίστηκε με το φόβο ή την υπόνοια ότι η επίλυση θα αφαιρέσει προνόμια που αποκτήθηκαν με τους τρόπους που περιέγραψε ο Δήμαρχος Φ. Φαίδωνος. Έτσι η απαίτηση για πλήρη διερεύνηση αυτού του σκανδάλου θα αποκαλύψει πόσα και ποια συμφέροντα κρύβονταν πίσω από τις πατριωτικές κορόνες για διατήρηση της Κυπριακής Δημοκρατίας στο 60% της νήσου, ένα σύνθημα που πρακτικά  ισούται με ενθάρρυνση να συνεχίσουν, μεταξύ άλλων, το  έργο της λεηλασίας των τ/κ περιουσιών.
2. Η κομματική διάσταση: Όλα τα κόμματα κατά καιρούς κυβέρνησαν τον τόπο από το 1974 και μετά. Όλα γνώριζαν, όλα δεν έκαναν τίποτα. Είναι ηλίου φανεινότερον ότι δεν υπήρχε η πολιτική θέληση για να γίνει κάτι. Αντίθετα: ένα διάσημο σκάνδαλο, αυτό της Δρομολαξίας, οικοδομήθηκε πάνω σε τ/κ γη και σε πλαστές βεβαιώσεις ότι ο τ/κ ιδιοκτήτης του τεμαχίου κατοικούσε σε περιοχή η οποία βρίσκεται κάτω από τον έλεγχο της κυπριακής κυβέρνησης. Δεν απορεί πλέον κανένας γιατί πολλοί πολίτες αποστρέφονται τα κόμματα, αδιαφορούν για τα κοινά, ιδιωτεύουν, θεωρούν ότι «όλοι είναι ίδιοι», δεν πάνε στην κάλπη, ψηφίζουν αποχή, ή και λευκό.  Το σκάνδαλο με τις τ/κ περιουσίες τα λέει όλα: πολιτική σημαίνει μάχη ανάμεσα σε διαφορετικές προτάσεις για το πώς θα προχωρήσει μια κοινωνία, και όχι, πώς,  ποια μερίδα από τυχοδιώκτεςθα οργανώσει πάρτι πάνω στις πλάτες όλων των άλλων.
3. Η ηθική διάσταση: Η διαφθορά επέφερε την αλλοίωση της ηθικής διάστασης της πολιτικής διαπάλης. Λοιπόν, να μιλήσουμε γι’ αυτά τα θέματα, να μιλήσουμε ανοικτά, να τολμήσουμε τα αυτονόητα.  Δεκαετίες η συγκάλυψη αυτής της παρανομίας έφτασε να γίνει καθεστώς. Εκπαιδεύσαμε την κοινωνία μας να σκέφτεται και να δρα κατά τρόπο που αλλοίωσε τη βασική στρατηγική για την επίλυση του κυπριακού, ώστε να γίνουμε κάποια στιγμή ένα φυσιολογικό κράτος. Η διαφθορά πήγε στα ύψη, ο καταφερτζής, ο δημαγωγός, ο απατεώνας μπορούσε να κάνει σταδιοδρομία βασισμένη στη δύναμη που του προσπόριζε αυτού του είδους η διαπλοκή, παροχή υπηρεσιών βασισμένη στην εξίσωση «παροχή τ/κ γης, προστασία με αντάλλαγμα την πολιτική υποστήριξη».
4. Η διάσταση της ελευθερίας: Μια μεταλλαγμένη κοινωνία υπέκυψε σε αδίστακτους δημαγωγούς που του ψιθύριζαν στο αυτί «να μείνουμε όπως είμαστε, αφού έτσι θα κρατήσεις τα κεκτημένα που σου διασφαλίσαμε από τη λεηλασία πάνω σε τ/κ περιουσίες. Μεταξύ κατεργαρέων ειλικρίνεια»! Έτσι το συλλογικό αίτημα «τουρκική εισβολή, άρα, προσπάθειες για επίλυση, ελευθερία και δικαιοσύνη», κατέληξε για μια μερίδα πολιτών και πολιτικών να σημαίνει συμβιβασμό με τον ελληνοκύπριο, διεφθαρμένο «μαρμαρωμένο βασιλιά». Όπως σημειώνει ο Φ. Φαίδωνος «μη  πρόσφυγες αλλά και πρόσφυγες βρέθηκαν να διαχειρίζονται περιουσίες εκατομμυρίων ευρώ που σε πάρα πολλές περιπτώσεις δεν ήταν δικαιούχοι, είτε να τις υπενοικιάζουν, κάνοντας δεκάδες χιλιάδες ευρώ εισοδήματα το χρόνο. Σε ουκ ολίγες περιπτώσεις το κράτος και οι υπηρεσίες του είχαν γνώση για πολλές παράνομες και αξιόποινες πράξεις, αλλά λειτουργούσαν στη λογική της συγκάλυψης».

Λάρκος Λάρκου