Εγκύκλιος στη μάχη για τα «Δύο κράτη»!

Την ημέρα των Χριστουγέννων ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος Β’ ξεπέρασε ακόμα και τον εαυτό του! Η  Χριστουγεννιάτικη Εγκύκλιος ήταν οτιδήποτε άλλο, εκτός από αυτό που λέει ο τίτλος της! Με καθαρή στόχευση, με βλέμμα στους κομματικούς συσχετισμούς, ξεπέρασε κάθε όριο πολιτικής παρέμβαση, και έδωσε «καθοδήγηση» προς τους πιστούς. Τι να προσέξουν, τι να έχουν στο νου τους τώρα που η πατρίδα κινδυνεύει! Για του λόγου το αληθές:

Α. «Καλούμαστε όλοι, συνειδητοποιώντας τις επιδιώξεις των Τούρκων, που δεν κρύβουν πια τους στόχους τους, να απαιτήσουμε αταλάντευτα και με σθένος, και για μας, ότι απολαμβάνουν όλοι οι ελεύθεροι άνθρωποι σ’ όλο τον κόσμο. Για 44 χρόνια ζούμε το δράμα της διαίρεσης της πατρίδας μας, παρακολουθούμε την τουρκοποίηση των κατεχομένων μας και αγωνιούμε μπροστά στις τουρκικές μεθοδεύσεις για κατάληψη και τουρκοποίηση ολόκληρης της Κύπρου».

Σχόλιο: Τι κάνει η εκλεγμένη πολιτική ηγεσία 44 χρόνια; Δεν διεκδικεί αταλάντευτα και με σθένος; Ειδικότερα: δεν κυβέρνησαν τον τόπο πρόεδροι- ομοϊδεάτες του Αρχιεπισκόπου; Πώς δεν τα κατάφεραν; Δεν αγωνιούσαν «μπροστά στις τουρκικές μεθοδεύσεις για κατάληψη και τουρκοποίηση ολόκληρης της Κύπρου;»

Β. «Οι διακοινοτικές συνομιλίες, όπως γίνονταν μέχρι σήμερα, ήταν ο σχεδιασμός της Τουρκίας για να μας επιβάλει τους όρους της και τυχόν συνέχισή τους, με νέες υποχωρήσεις εκ μέρους μας, θα έχει τραγικές και μη αναστρέψιμες για μας συνέπειες».

Σχόλιο: Ο ιστορικός συμβιβασμός φέρει την υπογραφή Μακαρίου, οι βάσεις για την επιδίωξη ομοσπονδιακής λύσης, μπήκαν ήδη από το 1977. Μήπως ο νυν Αρχιεπίσκοπος δεν τολμά να πει τα πράγματα με το όνομά τους;

Γ. «Ακόμα και χωρίς στρατεύματα κατοχής και επεμβατικά δικαιώματα της Τουρκίας, με όσα οι Τούρκοι διεκδικούν στη διακυβέρνηση, δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει το Κράτος και πολύ σύντομα θα καταστούμε όμηροι στα χέρια της Τουρκίας. Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να πείσουμε τη διεθνή κοινότητα, η οποία έχει λησμονήσει την ουσία του προβλήματός μας, ότι αυτό είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής και όχι διακοινοτική διαφορά».

Σχόλιο: η καλύτερη απόδειξη ότι η επανάληψη είναι «μήτηρ της μαθήσεως». Στις 28 Νοεμβρίου 2017 δήλωσε ότι «όσοι είναι κάτω των 50 ετών δεν πιστεύουν ότι μπορεί να επιτευχθεί βιώσιμη λύση ομοσπονδίας στο Κυπριακό και θα ήταν προτιμότερο να πάμε σε λύση δύο κρατών. Το κράτος που θα δημιουργηθεί θα πρέπει να λειτουργεί μέσα σε ευρωπαϊκά πλαίσια, να απογαλακτιστεί από τη Τουρκία και να φύγουν οι έποικοι.» («Πολίτης» 28/11/2017)Στις 25 Δεκεμβρίου είπε τα ίδια με άλλο τρόπο. Λέει ότι «χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να πείσουμε τη διεθνή κοινότητα». Ποιαν ηγεσία, ποιας εκκλησίας στο εξωτερικό έπεισε ο ίδιος προς αυτή την κατεύθυνση;

Δ. «Χρειάζεται ψυχική αντοχή και αγωνιστική διάθεση για αντιμετώπιση των αναμενόμενων τουρκικών αντιδράσεων. Το ιστορικό μας παρελθόν μας έχει διδάξει  ότι οι δούλοι λαοί δεν ελευθερώνονται με τις παρακλήσεις και τις εκκλήσεις προς τα αισθήματα των κατακτητών, αφού η απάντηση των τελευταίων είναι η περιφρόνηση προς τους ικετεύοντες και η αποθράσυνσή τους. Χρειάζεται αγώνας και προγραμματισμός κινήσεων, ανυποχώρητη εμμονή στο δίκαιό μας, όσα χρόνια κι αν περάσουν».

Σχόλιο: ο κλασσικός ορισμός της αντικατάστασης της πολιτικής σκέψης με  λόγια κενά περιεχομένου, και μεγάλες φράσεις που δεν υποστηρίζονται από την ανάλογη εργασία από τον φορέα που εκπροσωπεί.

Ε. «Θα πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας και προς άλλους εμφανείς κινδύνους, που διατρέχουμε και που συμβάλλουν στην εθνική υποδούλωσή μας, που είναι η δημογραφική κατάρρευση, η φυγή στο εξωτερικό, λόγω της οικονομικής κρίσης, των νέων μας, η παραγωγική αποσάθρωση, η πολιτισμική παρακμή, η αποσύνδεση της ορθόδοξης παράδοσης από την ταυτότητά μας, η γλωσσική αλλοτρίωση».

Σχόλιο: αν αυτά δεν είναι κούφια συνθήματα θα μπορούσα να θέσω τα ερώτημα: Πώς συντελείται «η αποσύνδεση της ορθόδοξης παράδοσης από την ταυτότητά μας» αν ο ίδιος δεν αγρυπνεί περί αυτού;

Στ. «Σ’ αυτά έρχεται να προστεθεί και η απειλή της αλλοίωσης της εθνικής φυσιογνωμίας των ελευθέρων περιοχών λόγω της προώθησης εκ μέρους της Τουρκίας μεγάλου αριθμού μουσουλμάνων, λεγόμενων μεταναστών. Όλοι αυτοί οι μετανάστες δεν έρχονται εδώ μόνο για τα παχυλά επιδόματα, που απλόχερα τους προσφέρουμε και μάλλον αποστέλλονται, για να αλλοιώσουν την εθνική και πολιτισμική μας ταυτότητα»

Σχόλιο: υιοθετεί με την μεγαλύτερη ευκολία τις βασικές σκέψεις του ΕΛΑΜ, με αναπόδεικτα στοιχεία και αβάσιμα σενάρια.  Αν «η εθνική και πολιτισμική μας ταυτότητα» στηρίζεται στις δοξασίες και την παραπληροφόρηση, δεν χρειάζεται άλλους για να «αλλοιωθεί». Ρωτάς τον  Άσαντ. Ξέρει περισσότερα.

Ζ. «Καλώ την Κυβέρνηση, όλη την πολιτική ηγεσία και όλο τον λαό, όπως συνειδητοποιήσουν όλους τους κινδύνους και όπως, ενωμένοι όλοι σ’ ένα αρραγές μέτωπο, να αγωνιστούμε για να τους αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά. Διαθέτουμε το βάρος και το κάλλος ενός πολιτισμού χιλιετιών».

Σχόλιο: Αν «διαθέταμε το βάρος και το κάλλος ενός πολιτισμού χιλιετιών», δεν θα βρισκόμασταν στο σημείο που είμαστε σήμερα. Αν το κάλλος ισούται με τη σοφία που κατακτιέται μέσα από την ιστορική μας διαδρομή, προφανώς ο Αρχιεπίσκοπος δεν θα μιλούσε ως περιφερόμενος πολιτευτής. Θα γνώριζε τα όριά του και θα αναγνώριζε το συνταγματικό πλαίσιο.

Η. «Όταν οι άλλοι λαοί, που σήμερα ρυθμίζουν τις τύχες του κόσμου, δεν αποτελούσαν ακόμα κοινωνίες ανθρώπων, εμείς ζούσαμε σ’ αυτό τον τόπο και μεγαλουργούσαμε. Δεν μπορούμε σήμερα να δείξουμε νωχέλεια στην υπεράσπιση της εθνικής μας αξιοπρέπειας και στην απελευθέρωση της πατρίδας μας, καθώς έχουμε ευθύνη απέναντι στη μακρά φάλαγγα των προγόνων μας και χρέος και  στους απογόνους μας».

Σχόλιο 1: αυτό το σχόλιο για τους «άλλους λαούς», μάλλον πάει στους Ινδιάνους, καθώς την ίδια περίοδο στην Κύπρο «μεγαλουργούσαμε» κάτω από τον ζυγό των οθωμανών! Τόση έλλειψη στοιχειώδους ιστορικής γνώσης;

Σχόλιο 2:«Στη μακρά φάλαγγα των προγόνων μας και χρέος και  στους απογόνους μας», χρωστάμε μια Κύπρο, όχι δύο.

Θ. Μίλησε για την εορτή των Χριστουγέννων: «προσεγγίζοντας το μεγάλο μυστήριο, ως προσκυνητές και όχι ως ερευνητές, ως νήπια κατά την ανθρώπινη λογική, μπροστά στον νηπιάσαντα Υιόν του Θεού, αντλούμε μηνύματα χρήσιμα για την επί γης πορεία μας».

Σχόλιο: όλη η εγκύκλιος πρέπει να αφορά το σκοπό για τον οποίο εκδίδεται- τα Χριστούγεννα. Μέσα από μια εγκύκλιο γεμάτη ασύντακτα μηνύματα, αντιφάσεις και μίσος κατά πάντων, τι ωφελεί μια αναφορά στα Χριστούγεννα;

Ι. Επιλογικά ο Αρχιεπίσκοπος «χαιρέτισε όλους και ιδιαίτερα τους πρόσφυγες, τους εγκλωβισμένους, τους αγνοουμένους και τους συγγενείς τους, ευχόμενος υπομονή και εγκαρτέρηση».

Σχόλιο, πέρα από τις ευχές του Αρχιεπισκόπου, από πολιτικούς που εργάστηκαν για την αλλαγή και έχουν σοβαρά πράγματα να πουν. Ο πρώην Υπουργός Άμυνας και Υπουργός Συνταγματικών Θεμάτων της Νότιας Αφρικής Roelf Meyer και ο υποψήφιος για την προεδρία του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου (ANC), πρώην βουλευτής Mathews Phosa μίλησαν «κυπριακά»:

α. «Αναλάβαμε την ευθύνη του προβλήματος εμείς οι ίδιοι. Δεν το αφήσαμε σε τρίτους…

β. «Το κλειδί είναι όπως εκείνοι που βρίσκονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων να καθίσουν μαζί και να δουν πώς θέλουν να διαμορφώσουν το μέλλον τους…»

γ. «Προερχόμαστε από τις δύο αντιτιθέμενες πλευρές στη σύγκρουση στη Ν. Αφρική. Ήμασταν σαν εχθροί όταν ξεκινήσαμε. Υπήρξε μια πλήρης δυσπιστία, αλλά μέσω των διαπραγματεύσεων κατορθώσαμε να οικοδομήσουμε εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλο, στο βαθμό που η εμπιστοσύνη μάς βοήθησε να υπερνικήσουμε τις διαφορές και να βρούμε μια λύση…»

δ. «Ο διάλογος αυτός πρέπει να είναι ειλικρινής και να γίνονται προσπάθειες από τα μέρη να κατανοούν τους φόβους και ανησυχίες της άλλης πλευράς…»

ε. «Η κατάσταση στην Κύπρο έχει τις δικές τις ιδιαιτερότητες και δυσκολίες. Οι ηγέτες πρέπει να βρουν τις λύσεις μέσα από αυτές τις δυσκολίες. Να είστε έτοιμοι για ένα πάρε – δώσε. Ξέρω ότι υπάρχει μεγάλος πόνος εδώ που νομίζω έχει ιστορικούς λόγους. Αλλά όσοι επιθυμούν την ειρήνη μπορούν να ζήσουν πέραν του πόνου», (ΚΥΠΕ, 11 Νοεμβρίου 2017).

 

Λάρκος Λάρκου