Ενωμένοι στη νέα εποχή

Oμιλία στο Συνέδριο του Κινήματος Σοσιαλδημοκρατών

Οι σκέψεις αυτές έχουν ως επιδίωξή τους τη συμβολή στη διαμόρφωση της νέας πορείας. Οι δυσκολίες είναι γνωστές, γι’ αυτό αξίζει να δώσουμε όλοι ενωμένοι, με περισσότερες δυνάμεις, τον αγώνα για την ανανέωση και τη μεταρρύθμιση.

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ

Το Συνέδριο του Κινήματος Σοσιαλδημοκρατών στις 11 Ιουνίου, το δικό μας συνέδριο, διεξάγεται σε μια ιδιαίτερα πολύπλοκη περίοδο. Είναι μεταβατική, δρομολογεί διαδικασίες που ολοκληρώνουν ένα κύκλο, και οικοδομούν την νέα εποχή. Στο ευρωπαϊκό σκηνικό, οι δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατικής πρότασης αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, συνθέτουν συμμαχικές κυβερνήσεις με βασικό σκοπό να οργανώσουν τις κοινωνίες για να αντιμετωπίζουν την πιο μεγάλη πρόκληση της εποχής μας. Τις ανοικτές κοινωνίες, τον κόσμο της πληροφορικής, της γνώστης, του ανταγωνισμού. Η Ευρώπη αλλάζει, ο κόσμος κινείται, και η Κύπρος δεν μπορεί παρά να είναι τμήμα αυτής της εξέλιξης.

30 ΧΡΟΝΙΑ

Το δικό μας Κίνημα, το Σοσιαλδημοκρατικό, έχει τον δικό του ιστορικό κύκλο. Σφραγίστηκε με έργα, με κατακτήσεις, με θυσίες για να στερεωθεί το σοσιαλιστικό κίνημα, να έχει τη δική του αυτόνομη δράση, και να εκφράζει ένα πολυσυλλεκτικό κοινωνικό ρεύμα. Αυτές οι ιστορικές εμπειρίες 30 ετών, είναι το δικό μας πολιτικό κεκτημένο. Είναι η ευθύνη και το βάρος για να συνεχίσουμε ένα δρόμο, να τον εμπλουτίσουμε, και όπου είναι χρήσιμο, να τον αναπροσαρμόσουμε. Το σοσιαλιστικό κίνημα (το Σ.Κ.ΕΔΕΚ και το Κίνημα Σοσιαλδημοκρατών) είναι μια μεγάλη κατάκτηση στο πολιτικό μας σύστημα, ένα κύριο συστατικό στον ιδεολογικό πλούτο της κοινωνίας μας.

Στη σημερινή συγκυρία, οι αξιολογήσεις έχουν συγκεκριμένο περιεχόμενο. Χρειαζόμαστε ένα δημιουργικό σχεδιασμό μέσα στον οποίο τα πολλά στελέχη και μέλη μας θα δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό, να αντιμετωπίσουμε με επιτυχία τις προκλήσεις. Να γίνει το σοσιαλιστικό κίνημα πρωταγωνιστής στις εξελίξεις, να διαμορφώσουν νέες πολιτικές. Ο στόχος μας είναι ξεκάθαρος: να γίνουμε κέντρο των εξελίξεων, να αξιοποιήσουμε τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα στο πολιτικό σύστημα για να είμαστε ένα πρωταγωνιστικό πολιτικό κίνημα.

ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ

Με αφετηρία την 11η Ιουνίου, ο πολιτικός σχεδιασμός μας ισοδυναμεί με ένα πολύ δυνατό ιδεολογικό στοίχημα. Με δυναμική στρατηγική, (2001 – 2003) να ισχυροποιήσουμε τον κεντρικό μας ρόλο στο πολιτικό σύστημα, δημιουργώντας, έτσι, τις προϋποθέσεις για να ξεφύγουμε από την εσωστρέφεια. Κύρια προϋπόθεση για τα πιο πάνω, είναι η ανάδειξη ισχυρών συλλογικών οργάνων (Κ.Ε., Π.Γ.), τα οποία με τη δράση τους να γίνουν εργαλεία της ανάπτυξης και της παραγωγής πρωτοβουλιών. Χρειαζόμαστε στελέχη που θα λειτουργήσουν με πολιτικά κριτήρια, που θα στηρίξουν μαχητικά τη σοβαρή λειτουργία των συλλογικών οργάνων, που θα πιστέψουν βαθιά στις συνθέσεις, στην πολυφωνική διαδικασία, στην αξιοποίηση όλων των στελεχών με μοναδικό κριτήριο τη γνώση και την αποτελεσματικότητά τους. Τα πρόσωπα έχουν κυρίαρχο ρόλο στις εξελίξεις, γι’ αυτό και είναι σημαντικό να αναδείξουμε στελέχη με απόψεις, με αξιοπιστία, με συνθετική ικανότητα, να δώσουμε έτσι, νέα πνοή στη λειτουργία του χώρου. Στελέχη που με τη δράση τους θα οικοδομούν την ενιαία και μεγάλη σοσιαλιστική παράταξη.

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Οι σοσιαλιστικές απόψεις έχουν ευρεία απήχηση, είναι το κυρίαρχο πολιτικό ρεύμα στο σύγχρονο κόσμο. Έχουν ένα βαθύ ανθρωπιστικό περιεχόμενο γιατί συνδυάζουν την ανάπτυξη με την περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη, την παραγωγή πλούτου μέσα σε συνθήκες περισσότερης αλληλεγγύης, την ισόρροπη ανάπτυξη με σεβασμό στην ποιότητα ζωής, το περιβάλλον, την ευαισθησία στην πολιτιστική δημιουργία. Οι σοσιαλιστικές δυνάμεις έχουν την κύρια ευθύνη για να αντιμετωπίσουν τα νέα φαινόμενα που μας περιβάλλουν. Η τεχνολογία της γνώσης, η ηλεκτρονική επανάσταση απαιτούν εξίσου μεγάλες ανακατατάξεις στον χώρο της παιδείας, και της δημόσιας διοίκησης, στη δημόσια και ιδιωτική σφαίρα της πολιτικής. Όλα έχουν ξεχωριστό νόημα μόνο εάν είσαι σε θέση να τα οργανώσεις στην πράξη, να τα υλοποιήσεις. Και αυτό θα συμβεί, εάν έγκαιρα, μεθοδικά και συστηματικά επιτύχουμε την οικοδόμηση ενός προοδευτικού συνασπισμού εξουσίας με κεντρικές επιδιώξεις την ανανέωση, τη μεταρρύθμιση, τη νέα ποιότητα στις λειτουργίες της πολιτείας μας. Η Κύπρος χρειάζεται ένα πρόγραμμα αλλαγών που θα την φέρου πιο κοντά στις ευρωπαϊκές εξελίξεις, πιο κοντά στο ευρωπαϊκό επίπεδο κοινωνικής ανάπτυξης.

Ένας Συνασπισμός Εξουσίας για να είναι προοδευτικός, οφείλει να δείξει με έργα πως ενώνει τους πολίτες με βάση την αξία και τις ανάγκες τους, αρνείται τις διανομές λαφύρων στα «δικά μας παιδιά», κινητοποιεί τους πολίτες για να επιτύχουμε θεσμικές μεταρρυθμίσεις, απορρίπτει τις τεχνητές διαιρέσεις και επιδιώκει να δώσει στους πολίτες ευκαιρίες για συμμετοχή, διεκδίκηση, δράση. Η κοινωνία μας έχει ανάγκη από βαθιές μεταρρυθμιστικές παρεμβάσεις στις μικρές και μεγάλες σφαίρες της πολιτική. Έτσι, είναι χρήσιμο και προοδευτικό τα κόμματα να παραχωρήσουν μέρος από τις ευθύνες που δεν τους αναλογούν (αθλητισμός, σχολείο, καφενεία) για να μπορέσουν, οι πολίτες να πάρουν περισσότερες πρωτοβουλίες και τα κόμματα να κερδίσουν περισσότερο κύρος και ποιότητα. Προοδευτικό είναι ότι προσθέτει δυνάμεις, γνώσεις και εξουσίες στις αυτοδύναμες συλλογικές δράσεις, αρνείται τον στενοκομματικό έλεγχο, και κτίζει βήμα με βήμα, την αποκεντρωμένη, συμμετοχική πολιτεία.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Η σταθερή, βήμα με βήμα πορεία για ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ε.Ε. αποδεικνύεται ως η πιο σημαντική επιλογή για την κοινωνία μας τα τελευταία χρόνια. Κινήσεις, διπλωματικές μάχες και σχεδιασμοί απέδωσαν οφέλη και συσσωρεύουν δυνάμεις για τις επόμενες προσπάθειες. Οι σταθμοί είναι σημαντικοί (1988, 1995, 1998, 1999) γι’ αυτό ο λαός μας έχει επίγνωση πως στις διεθνείς σχέσεις, τίποτα δεν χαρίζεται, ότι πολλά αφορούν τις δικές μας αναλύσεις, τη διεύρυνση των συμμαχιών μας, και την ισχυροποίηση ενός πλέγματος αρχών και συμφερόντων που να προωθούν την κυπριακή υπόθεση. Η ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ το 2003/4, σηματοδοτεί την ανάγκη για επεξεργασία στρατηγικών κινήσεων για την πατρίδα μας, που να προωθούν τις πολιτικές ασφάλειες ανάμεσα στην Κύπρο και την Ευρώπη. Η αυτόνομη ευρωπαϊκή ομπρέλα ασφαλείας, αν και βρίσκεται στα πρώτα της βήματα, είναι μια θεσμική επιλογή για το λαό μας, που οδηγεί σε τριπλή δράση:

(α) στη Δυτικοευρωπαϊκή Ένωση (αμυντικός βραχίονας της ΕΕ, όσο αυτός υπάρχει)

(β) στην ΚΕΠΠΑ (Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας) και

(γ) στον Κοινό Ευρωπαϊκό Στρατό μέχρι το 2003.

Ένα πολλαπλό σύστημα διεθνών σχέσεων, ισοδυναμεί με ισχυροποίηση των διεθνών ερεισμάτων μας στην ΕΕ, σε συνδυασμό με την επιτυχημένη δράση του κόμματός μας στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα και τη Σοσιαλιστική Διεθνή. Έτσι η Κυπριακή Δημοκρατία, ως τμήμα ενός ευρύτερου συστήματος ασφαλείας, μπορεί να δημιουργήσει ευρύτερες περιφερειακές σχέσεις, να αποκτήσει ερείσματα για πιο αποφασιστική δράση και ανοίγματα στην πολύπλοκη Μέση Ανατολή. Οι πολιτικές ασφάλειας στην ευρωπαϊκή ήπειρο, είναι μια ανοικτή πρόκληση για το μέλλον τη Κύπρου, την οποία οφείλουμε να απαντήσουμε έγκαιρα και μεθοδικά. Να κατανοήσουμε ότι στις διεθνείς σχέσεις κυριαρχούν οι συμπτώσεις συμφερόντων, οι συμμαχίες που προκύπτουν από στρατηγικές συγκλίσεις και συνεπή στήριξη του ευρωπαϊκού μας πεπρωμένου.

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΥΠΡΟΣ

Πρώτη και μόνιμη επιδίωξή μας παραμένει η επίλυση του Κυπριακού, η απομάκρυνση του Αττίλα, η Ελεύθερη και Ενιαία Πατρίδα μας. Σε αυτή την προσπάθεια, όλες οι πολιτικές δυνάμεις έχουν ρόλο και θέση. Κανένα κόμμα, από μόνο του, δεν μπορεί να αναλάβει αυτό το βάρος, γι’ αυτό στρατηγική επιδίωξη του σοσιαλιστικού κινήματος είναι η οικοδόμηση ενός θεσμικού πλαισίου ενότητας, η οικοδόμηση ενός πολυκομματικού συνασπισμού ευθύνης, στον οποίο όλες οι πολιτικές δυνάμεις, είτε είναι στη συμπολίτευση, είτε στην αντιπολίτευση, θα έχουν ευθύνες και ρόλο στον αγώνα για την κυπριακή ελευθερία. Τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και το ευρωπαϊκό νομικό και πολιτικό κεκτημένο είναι το πλαίσιο για τη μορφή επίλυσης του Κυπριακού. Ωστόσο, η διακομματική προσπάθεια από μόνη της δεν είναι αρκετή.

Ο αγώνας για την ισχυρή Κύπρο είναι μια σύνθετη πορεία που είναι σε θέση να δώσει στην Κύπρο περισσότερα αποτελέσματα. Η ολοένα και εντεινόμενη αμυντική ενίσχυση, η μεταρρύθμιση στο κράτος και την παιδεία, η αξιοκρατία, η οικονομική ανάπτυξη και ο πολυκομματικός συνασπισμός ευθύνης, δημιουργούν, όλα μαζί, καλύτερες προϋποθέσεις για την επιτυχία του αγώνα μας. Το ευρωπαϊκό πλαίσιο εξελίσσεται σταδιακά σε ένα δημιουργικό πεδίο πρωτοβουλιών και κινήσεων, που μέσα στο χρόνο μπορεί να δημιουργήσει περισσότερες ευκαιρίες για την επίλυση του Κυπριακού. Η Τουρκία επιδιώκει να ενταχθεί στην ΕΕ. Μια Τουρκία που αναπτύσσει τους δεσμούς της με την ΕΕ για να είναι πραγματικά υποψήφια, σημαίνει πως έχει την πολιτική βούληση να επιλύσει το Κυπριακό. Εάν έως τον Οκτώβριο του 2000, η Τουρκία εξακολουθήσει την αδιάλλακτη τακτική της στο Κυπριακό, δεσμεύει την Ελλάδα να αναπροσαρμόσει την τακτική της και να αρνηθεί την υπογραφή της Εταιρικής Σχέσης Τουρκίας – ΕΕ. Μια Τουρκία που αναπτύσσει τους δεσμούς της με την ΕΕ είναι προς το συμφέρον της Κύπρου μόνο εάν ελέγχεται συστηματικά από μηχανισμούς επιτήρησης στα τρία στρατηγικά της ελλείμματα – το Κυπριακό, τις απειλές στο Αιγαίο, τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η συστηματική επικοινωνία με τμήματα της τουρκοκυπριακής κοινότητας (κόμματα, μαζικοί φορείς) είναι χρήσιμη και αναγκαία. Δημιουργεί ρωγμές στο σινικό τείχος του Αττίλα, καλλιεργεί τον ευρωπαϊκό δρόμο για όλους, χωρίς να αναγνωρίζει το ψευδοκράτος.

ΤΑ ΑΛΛΑ ΚΟΜΜΑΤΑ

Η πολιτική των συμμαχιών θέλει ρεαλιστικές αναλύσεις, μακροπρόθεσμους στόχους και ευέλικτη τακτική. Οι πολιτικές δυνάμεις στα πλαίσια του Εθνικού Συμβουλίου στοιχίζουν ένα πολυκομματικό συνασπισμό ευθύνης για το Κυπριακό, αναπτύσσουν την ποιότητα της δράσης τους απέναντι στην ποσότητα του Αττίλα. Αυτό δεν συνιστά αποδυνάμωση του πολιτικού αγώνα και της διαφορετικότητας. Αντίθετα, ξεπερνά τις στείρες αντιπαραθέσεις, και τις άγονες διαχωριστικές γραμμές και επιτρέπει – μέσα σε ένα πιο ήπιο κλίμα – να αναδειχθούν οι ιδέες και οι προτάσεις της σύγχρονης Κεντροαριστεράς ως οι κυρίαρχες προτάσεις στην κοινωνία μας. Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε ισορροπίες και συνθέσεις που θα αναδείξουν το νέο πρόσωπο της σοσιαλιστικής άποψης, την ανάπτυξη, την περισσότερη συμμετοχή, την κοινωνική ευθύνη.

Ο ΔΗΣΥ παραμένει ένα δομικά αντιφατικό κόμμα και βρίσκεται σε μια κατάσταση ομηρίας από την αδυναμία του να συνθέσει τις διαφορετικές στρατηγικές που αναπτύσσονται εντός του. Επιχειρεί να δώσει ένα πιο ευρωπαϊκό πρόσωπο, αναπτύσσει τους δεσμούς του με το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, αλλά δεν είναι σε θέση να κατανοήσει την πραγματική σημασία του ευρωπαϊκού αγώνα γιατί είναι δέσμιος συντεχνιακών φαινομένων και εσωκομματικών ισορροπιών. Οι παρεμβάσεις του στην κυβερνητική δράση αφορούν συνήθως τη θέλησή του για εξυπηρετήσεις, αντί στην προβολή φιλοκυβερνητικών προτάσεων.

Το ΑΚΕΛ, διατηρεί τα υψηλά εκλογικά ποσοστά, σε μια περίοδο ιδιαίτερα δύσκολη για τη δική του κοσμοθεωρία. Ιδιαίτερα στα ζητήματα που αφορούν την ΕΕ, κινείται ιδιαιτέρως επιφυλακτικά σε σημείο που να ακουμπά την άρνηση του ευρωπαϊκού μας δρόμου. Η στρατηγική για ένα μεταρρυθμιστικό συνασπισμό εξουσίας στην ουσία της αποδυναμώνεται, εάν το ΑΚΕΛ εξακολουθήσει να διατηρεί τις απόψεις του τύπου «και ναι και όχι» στην ΕΕ. Το ΑΚΕΛ, ως στρατηγικός εταίρος του Κινήματος των Σοσιαλδημοκρατών, είναι ταυτόχρονα και ένας χώρος με τον οποίο θα αναπτύσσουμε σχέσεις αντιπαράθεσης, θα έχουμε και παραγωγικές συγκρούσεις. Ένας νέος συνασπισμός εξουσίας θα είναι πολυφωνικός, θα κατακτά την ισοτιμία, θα προκύπτει μόνο μέσα από σκληρές διαπραγματεύσεις, όρους και προϋποθέσεις που θα οδηγούν στις συμφωνίες και τις αποδεκτές διαφωνίες.

Το ΔΗΚΟ, μπορεί να αναδειχθεί σε προνομιακό συνομιλητή του κόμματός μας. Κοινές πολιτικές αναφορές και κοινωνικές συνθέσεις, επιτρέπουν τον προνομιακό, θεσμικό διάλογο με το ΔΗΚΟ, έτσι που να δημιουργούμε ένα πλαίσιο συσπειρώσεων σε τακτικό επίπεδο. Οι συγκλίσεις ανάμεσα στο ΚΙΣΟΣ και το ΔΗΚΟ δεν πρέπει να έχουν σχέση με στείρες αρνήσεις, ή απομονωτισμούς στο εθνικό ζήτημα. Μπορούν όμως να οικοδομούν σύγχρονες πολιτικές, ικανές να εμπνέουν τη μετριοπάθεια, τον ορθολογισμό και τις ευρωπαϊκές συμμαχίες.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ

Το σοσιαλιστικό κίνημα είναι σε θέση να αγωνιστεί, να συγκρουστεί με κατεστημένες νοοτροπίες, με συνήθειες που έχουν οδηγήσει την κοινωνία μας στην απάθεια, την αδιαφάνεια, τη συγκάλυψη. Τα εκτεταμένα κρούσματα διαφθοράς, η σιωπή που επιβάλλεται από τους εκπαιδευόμενους στην υποταγή, συνιστούν σοβαρά κοινωνικά φαινόμενα, τα οποία το σοσιαλιστικό κίνημα πρέπει να τα αναδείξει ως κύριες πτυχές στη δράση του. η πολιτική της αναδημιουργίας, της ανατροπής, της κριτικής ανασύνθεσης σε όψεις του δημοσίου βίου, αφορά σταθερά την σοσιαλιστική δράση. Η διαπλοκή ανάμεσα σε αντιφατικά κέντρα εξουσίας, απαιτεί τη λήψη μέτρων που θα ενισχύσουν την ελεγκτική δράση απέναντι στους μηχανισμούς συγκάλυψης των σκανδάλων. Οι πολίτες απαιτούν από τα κόμματα περισσότερη ευθύνη, γεγονός που επιβάλλει στα ίδια τα κόμματα την ανάγκη να έχουν διαφάνεια στους δικούς τους οικονομικούς πόρους με την καταγραφή των στοιχείων τους (έσοδα, δωρεές, δαπάνες) και τον έλεγχό τους από ανεξάρτητη διοικητική αρχή. Η δημοσιοποίηση αυτών των στοιχείων είναι τμήμα αυτής της πορείας για διαφάνεια και περισσότερη αξιοπιστία του πολιτικού μας συστήματος. Όλα τα κόμματα δεν είναι ίδια, και αυτό πρέπει να φαίνεται στην πράξη, με πρωτοβουλίες που να είναι πειστικές.

ΝΕΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Νέα κέντρα εξουσίας δημιουργούνται σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο. Κοντά στα παραδοσιακά (Πανεπιστήμιο, Ερευνητικά Κέντρα, Κόμματα), νέες μορφές ισχύος διαπερνούν τον πλανήτη μας και επηρεάζουν αδιαμεσολάβητα τον κάθε κύπριο πολίτη. Το διαδίκτυο, οι τηλεοπτικοί σταθμοί, οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και οι τράπεζες δεδομένων, ορίζουν πλέον ένα βασικό μέρος της δημόσιας και ιδιωτικής ζωής. Τα νέα κέντρα εξουσίας πρέπει να υπόκεινται σε ένα γενικό πλαίσιο ευθύνης, γι’ αυτό τα σοσιαλιστικά κινήματα, στο πλαίσιο της ΕΕ, πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες για νέες ρυθμίσεις. Νέα εργαλεία στην επιστημονική πρόοδο(τηλεϊατρική), νέες μορφές στις εργασιακές σχέσεις(τηλεεργασία), νέα ποιότητα στην επικοινωνία( ηλεκτρονικό ταχυδρομείο), είναι μόνο μερικά από τα δείγματα ενός κόσμου που κτίζεται με νέα, οικουμενικής φύσεως υλικά, και τα οποία δεν πρέπει να μας αφήνουν αδιάφορους.

ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ

Ολοένα και περισσότεροι πολίτες αποκτούν σήμερα πολλές γνώσεις, συχνά προπορεύονται από τα κόμματα σε κατοχή τεχνογνωσίας, γνωρίζουν άμεσα τι συμβαίνει στον διεθνή περίγυρο. Γι’ αυτό ολοένα και περισσότεροι συμπατριώτες μας εκτιμούν την συγκεκριμένη γνώση και αποστρέφονται τις γενικολογίες και τις δημαγωγίες. Προτιμούν σαφείς δεσμεύσεις, εφικτά σχέδια δράσης και αδιαφορούν όταν έχουν μπροστά τους κομματικά προγράμματα που υπόσχονται τα πάντα, αλλά δεν μπορούν να υλοποιήσουν το συγκεκριμένο. Ολοένα και περισσότεροι συμπατριώτες μας στηρίζουν τις προτάσεις που ενισχύουν το δημόσιο συμφέρον σε βάρος του στενά συντεχνιακού.

Ο νέος πολίτης εκτιμά και ψηφίζει την αλήθεια, την έντιμη συνεννόηση, τις καθαρές εισηγήσεις. Το πολυσυλλεκτικό κόμμα δεν ισούται με το κόμμα που λέει «ναι» σε κάθε αίτημα συντεχνιακής ομάδας. Ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα, μπορεί να έχει καθαρή γραμμή, κυρίαρχη ανάλυση και πρακτική, εάν λειτουργούν τα συλλογικά όργανα και παράγουν, έτσι, τις κυρίαρχες λύσεις.

ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

Δικός μας στρατηγικός στόχος, είναι η ανάπτυξη της κοινωνίας των πολιτών. Θέλουμε ένα πολίτη με γνώσεις, με δεξιότητες, με ελεύθερο πνεύμα, με κριτική διάθεση. Να έχει τα εφόδια για να σταθεί με αυτοπεποίθηση μπροστά στα νέα εθνικά / υπερεθνικά φαινόμενα. Θέλουμε ένα πολίτη ικανό να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό, έτοιμο να συγκριθεί με επιτυχία με τους άλλους ευρωπαίους, να είναι πρωτοπόρος στην καλλιέργεια πλούτου, γνώσης και συνεργασίας. Οι ισχυροί μοχλοί της μαζικής δράσης (Συνδικάτα, Τοπική Αυτοδιοίκηση), σε συνεργασία με ιδιωτικούς φορείς μπορεί να ανοίξουν νέους δρόμους στην ανάπτυξη και την πρόοδο. Η Νέα Γενιά ασφυκτιά σε ένα περιβάλλον που παράγει και προωθεί τις ατομικές λύσεις, την αποξένωση και την ισοπέδωση. Να γιατί θέλουμε και διεκδικούμε ένα κόμμα που να εμπνέει, να καλλιεργεί τη συμμετοχή, τη συλλογική δράση, και να διαλέγει με τα σύγχρονα κοινωνικά ρεύματα.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΘΥΝΗ

Το σοσιαλιστικό κίνημα έχει τη μεγάλη ευθύνη να κατακτήσει αυτή την ποιότητα, και μέσω αυτής να οδηγήσει τα μέλη και τα στελέχη μας στους πολύπλοκους δρόμους της ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Η νέα οργανωτική δομή, και το νέο καταστατικό μας, όπως εγκρίθηκε στο ιδρυτικό Συνέδριο στις 20 Φεβρουαρίου 2000, επιτρέπει στο Κίνημα Σοσιαλδημοκρατών να δημιουργήσει περισσότερες ευκαιρίες, να αξιοποιήσει περισσότερα στελέχη, να κινηθεί γρήγορα προς τη σωστή κατεύθυνση. Τα εσωκομματικά δημοψηφίσματα, οι συνδιασκέψεις για ειδικά ζητήματα, η αποκέντρωση σε περιφερειακά γραφεία, οι θεματικές οργανώσεις είναι δείγματα γραφής ότι η νέα οργανωτική δομή επιτρέπει την καλύτερη λειτουργία του κομματικού μας συστήματος. Εκατομμύρια πολίτες συμμετέχουν στα ευρωπαϊκά σοσιαλιστικά κόμματα, εκδηλώνοντας έτσι, τη θέλησή τους να αγωνιστούν ενάντια στην αδικία, με την βαθιά πίστη στις σοσιαλιστικές αξίες της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης, της ανάπτυξης με συμμετοχή. Η ενότητα του κόμματος είναι αναγκαία. Η ενότητα προκύπτει μέσα από συζητήσεις, πάνω σε διαφορετικές γνώμες, από τη σύνθεση των αποφάσεων, από την βαθιά πεποίθησή μας ότι η άκριτη υπακοή είναι αντίθετη με τη φύση ενός σοσιαλιστικού κόμματος.

Ενωμένοι μπορούμε να διεκδικήσουμε τις καλύτερες ημέρες για την πατρίδα μας, ενωμένοι μπορούμε να διαμορφώσουμε τις περισσότερες προϋποθέσεις για την ελεύθερη Κύπρο, την κοινωνία της δικαιοσύνης, στα πλαίσια της ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Oμιλία στο Συνέδριο του Κινήματος Σοσιαλδημοκρατών