Έρογλου, συν δύο, για την ηγεσία των τ/κ

Με την επίσημη τοποθέτηση Έρογλου στο τέλος Νοεμβρίου ότι θα επαναδιεκδικήσει την ηγεσία των τ/κ, ουσιαστικά ολοκληρώθηκε ο κύκλος των υποψηφίων για την ψηφοφορία του Απριλίου 2015 που θα αναδείξει τον ηγέτη των τ/κ μέχρι το 2020. Με τα μέχρι στιγμής δεδομένα μπορεί να καταγραφούν τα πιο κάτω σχετικά με τις υποψηφιότητες Ν. Έρογλου, Σ. Σιμπέρ και Μ. Ακκιντζί:

1. Με τα σημερινά δεδομένα πιο ισχυρή υποψηφιότητα παραμένει ο Ν. Έρογλου, καθ’ ότι κατέρχεται ως κοινός υποψήφιος όλης της ενωμένης δεξιάς. Διαπραγματεύεται το κυπριακό κατά τρόπο που ικανοποιεί την παραδοσιακή του εκλογική πελατεία, αυτήν που τον ανέδειξε ηγέτη το 2010, διαθέτει σημαντική επιρροή στο χώρο των εποίκων, ενώ βρίσκει έναν ικανοποιητικό, για τον ίδιο τρόπο, συνεργασίας με την τουρκική πολιτική ηγεσία και ειδικότερα με τον νέο πρωθυπουργό Α. Νταβούτογλου.

2. Η Σ. Σιμπέρ έλαβε το χρίσμα της υποψηφιότητας από το κεντροαριστερό ΡΤΚ, καθώς ο Μ. Α. Ταλάτ απέσυρε το ενδιαφέρον του όταν του ζητήθηκε να διαγωνιστεί σε εσωτερική ψηφοφορία με την Σιμπέρ. Γνώριζε τους συσχετισμούς όπως τους διαμόρφωσαν οι ισχυρότεροι εσωτερικοί παίκτες -Γιορκαντζίογλου και Έρκ- που συντόνισαν δυνάμεις ευνοϊκά διακείμενες στη Σιμπέρ, στόχο να έρθει ο Ταλάτ δεύτερος. Από την έως τώρα δραστηριότητά της η μετριοπαθής Σιμπέρ παραμένει μεν δημοφιλής στο χώρο του ΡΤΚ, αλλά διαθέτει εμφανή αδυναμία στη διαχείρηση μεγάλων θεμάτων και ειδικότερα του κυπριακού παρά την «δεδηλωμένη» θέση υπέρ της επίλυσης. Αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες στην εκλογική της πολιτική.

3. Η υποψηφιότητα του σοσιαλδημοκράτη Μ. Ακκιντζί διατηρεί επιρροή στο χώρο της αντιπολίτευσης, ο ίδιος διαθέτει φρέσκο πολιτικό λόγο, με βαθειά συνέπεια στην επιθυμία του για επίλυση του κυπριακού, με την πιο υψηλή δημοτικότητα τ/κ πολιτικού ανάμεσα στους ε/κ, γενικά είναι στην πιο ώριμη φάση της πολιτικής του σταδιοδρομίας. Ότι καλύτερο για την δική του υποψηφιότητα, είναι το να ξεπεράσει την Σιμπέρ και να έρθει δεύτερος. Αυτό όμως θα έχει πρακτική αξία μόνο αν υπάρξει δεύτερος γύρος, πράγμα που αυτή την στιγμή δεν φαίνεται να έχει ξεκαθαρίσει. Αν οι δημοσκοπήσεις, όπως λένε στενοί του συνεργάτες του, δείξουν προβάδισμά Ακκιντζί έναντι της Σιμπέρ, προφανώς θα πιεστεί το ΡΤΚ να κάνει σκέψεις πάνω σε διάφορα σενάρια.

4. Συνολικά η διάσπαση της κεντροαριστεράς σε δύο υποψηφιότητες βοηθά αναμφίβολα τον Έρογλου και επιπλέον η ακινησία στο κυπριακό δεν δημιουργεί κινητικότητα γύρω από τις υποψηφιότητες Σιμπέρ και Ακκιντζί και κυρίως η συγκυρία δεν πιέζει τον Έρογλου να δείξει το πραγματικό του πρόσωπο. Αυτό σημαίνει ότι ο Έρογλου διαθέτει πιθανότητες για νίκη του ακόμα και από τον πρώτο γύρο, κάτι που ο ίδιος χειρίζεται με τρόπο ώστε να συσπειρώσει όλη την εκλογική του πελατεία, που είναι οργανωμένη στο Κόμμα Εθνικής Ενότητας, το Δημοκρατικό Κόμμα του Σ. Ντενκτάς, και ως «τρίτο κόμμα» τη μεγάλη μάζα των εποίκων.