Ευρωτουρκική αρυθμία.
Οι συνεχείς παροτρύνσεις του Όλι Ρεν έπιασαν τόπο. Μάλλον, όμως, τις πρόσεξε λάθος αποδέκτης. Στις 3 Μαρτίου 2008 μια ομάδα τούρκων διανοουμένων (πανεπιστημιακοί, δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες) κάλεσε την κυβέρνηση Ερντογάν να διατηρήσει συνεπή γραμμή στη δυτική της πορεία και να υλοποιήσει τις «υποσχέσεις της σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις για την ενταξιακή της πορεία».
Η παρέμβαση της ομάδας αυτής είναι επιθετική προς τον Ερτνογάν, στην ουσία πιστεύουν ότι δεν είναι ειλικρινής σε όσα διακηρύσσει για ένταξη στην ΕΕ και γι’ αυτό τον καλούν «να κρατήσει το λόγο του» (ΚΥΠΕ, 3/3). Η ομάδα αυτή πιστεύει ότι οι διασταγμοί Ερτνογάν συνδέονται με εσωτερικές κομματικές σκοπιμότητες και του ζητούν να δώσει νέα ώθηση στις προσπάθειες για την ενταξιακή διαδικασία γιατί είναι «ο μόνος τρόπος για να διαλυθεί η εντύπωση ότι η Τουρκία απομακρύνεται από τη Δύση και τον υπόλοιπο κόσμο».
Δύο ημέρες μετά, ο Επίτροπος για τη Διεύρυνση Όλι Ρεν ζήτησε από την τουρκική κυβέρνηση να εντείνει τις προσπάθειές της ώστε να τεθούν σε εφαρμογή οι ψηφισμένες μεταρρυθμίσεις και να προωθηθούν καινούριες σύμφωνα με τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί. Είναι σαφές ότι κάτι δεν πάει καλά στο ευρωτουρκικό ταγκό και όλα φαίνεται να κινούνται, άλλοτε με αργόσυρτους ρυθμούς και άλλοτε χωρίς ρυθμούς. Είναι προφανές ότι η Τουρκία έχει ελαττώσει ταχύτητα, διαισθανόμενη πως η «διαδικασία του ανοικτού τέλους» που συμφωνήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2005, αποκτά νέες δυσκολίες και δεν «εμπνέει» το ίδιο. Οι συνεχείς δηλώσεις Σαρκοζί, η σταθερή θέση Μέρκελ για «Προνομιακή Σχέση» ανάμεσα στην ΕΕ και την Τουρκία ακούγονται με σαφήνεια στο εσωτερικό πεδίο της Τουρκίας, και, ως εκ τούτου, οι διαθέσεις αλλάζουν και οι τακτικές αναπροσαρμόζονται. Ο Τ. Ερντογάν δηλώνει ότι διαθέτει τη βούληση να προχωρήσει αλλά ταυτόχρονα δεν αγνοεί την επιφυλακτικότητα που εσχάτως αναζωπυρώνεται σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες απέναντι στην τουρκική υποψηφιότητα. Η διαρκής συζήτηση για την κατάργηση του άρθρου 301 του ποινικού κώδικα, είναι ενδεικτική των δυσκολιών που υπάρχουν μπροστά στους άμεσα ενδιαφερομένους. Ο Όλι Ρεν για να προλάβει πιθανούς ελιγμούς με φραστικές αναπροσαρμογές στο άρθρο, ζήτησε την καθαρή αλλαγή του ώστε να μην παρέχεται στη δικαστική εξουσία η δυνατότητα να κάνει ερμηνείες σχετικά με τον όρο «προσβολή της τουρκικότητας». Ο όρος αυτός είναι ασαφής, αντιευρωπαϊκός, και σε κάθε περίπτωση αντιδραστικός και έχει δώσει το νομικό πλαίσιο για να σταλούν στις φυλακές συγγραφείς, δημοσιογράφοι και καλλιτέχνες. Να γιατί η ομάδα των διανοουμένων στη διακήρυξή της εκτιμά ότι «θα πρέπει να εξαλειφθούν σύντομα ελλείμματα δημοκρατίας όπως το επίμαχο άρθρο 301 του τουρκικού ποινικού κώδικα».