Γκάλοπ με ανατροπή στο κυπριακό
Η δημοσκόπηση της εταιρείας ΓΝΩΡΑ-Σύμβουλοι Επικοινωνίας, που διενήργησε η Metron Analysis και δημοσίευσε ο «Φιλελεύθερος» στο τέλος Οκτωβρίου δείχνει η βασική κατεύθυνση της πλειοψηφίας των ε/κ παραμένει η επιδίωξη λύσης σηριγμένης στις αρχές της ομοσπονδίας όπως περιγράφεται στα κείμενα του ΟΗΕ. Τα ευρήματα είναι εξόχως σημαντικά καθώς η ε/κ πλευρά ετοιμάζεται να εισέλθει πολύ σύντομα σε ένα νέο γύρο συνομιλιών.
Η ΓΝΩΡΑ αναλύει ως εξής τα βασικά ευρήματα της έρευνας: ότι «εφτά στους δέκα πολίτες απορρίπτουν λύση δύο κρατών. Η συντριπτική πλειοψηφία, εννιά στους δέκα πολίτες, πιστεύουν ότι: Κύπρος ενωμένη, χωρίς ξένα στρατεύματα κατοχής μπορεί να ευημερήσει και να προκόψει, προς όφελος των πολιτών και Eλληνοκυπρίων και Tουρκοκυπρίων, με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα κι ακόμη ότι υπάρχει τρόπος για ειρηνική συμβίωση. Η πρόσφατη συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας να συναντώνται με τους διαπραγματευτές των δύο κοινοτήτων θεωρείται από την πλειοψηφία, 56%, ως θετική εξέλιξη, έναντι 37% που τη θεωρεί αρνητική εξέλιξη. Η ισχυρότερη στήριξη προέρχεται από τους ψηφοφόρους του ΔΗΣΥ, ποσοστό 72% και σε δεύτερο βαθμό από τους ψηφοφόρους του ΑΚΕΛ, ποσοστό 52%. Οι θετικές ψήφοι από τον χώρο του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ κινούνται περίπου στα ίδια επίπεδα, 48% και 42% αντίστοιχα. Η μεγαλύτερη επιφύλαξη διατυπώνεται από τους ψηφοφόρους του Ευρωπαϊκού κόμματος, 61%.
Θεωρώ ότι το ακόλουθο εύρημα έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς το ιστορικό παρελθόν υπήρξε δύσκολο και σκληρό. Η ΓΝΩΡΑ γράφει ότι «ένα ισχυρό πλειοψηφικό ρεύμα, 74%, απορρίπτει την άποψη ότι «το παρελθόν έχει δείξει ότι οι δύο κοινότητες δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Καλύτερα δύο χωριστά κράτη. Δεν υπάρχει τρόπος να ζήσουμε μαζί. Ας το πάρουμε απόφαση». Από την άλλη δεν είναι ευκαταφρόνητο το ποσοστό (24%) που εξασφαλίζει η μειοψηφία που συμφωνεί με την πιο πάνω θέση. Είναι αξιοσημείωτο ότι απορρίπτουν αυτή τη λογική εννέα στους δέκα ψηφοφόρους του ΑΚΕΛ σε σύγκριση με τους εφτά στους δέκα ψηφοφόρους του κυβερνώντος ΔΗΣΥ. Από τον χώρο του ΔΗΚΟ αρνητικά στη λογική δύο κρατών τοποθετείται το 69%, από τον χώρο της ΕΔΕΚ το 76%. Θετικά διάκειται η πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΕΥΡΩΚΟ 43% έναντι 39% όσων απορρίπτουν ότι μπορεί να υπάρξει τρόπος συμβίωσης.
Στην αξιολόγηση συνδυαστικά των δύο προτάσεων, το 73% του εκλογικού σώματος συμφωνεί μόνο με την πρόταση για Κύπρο ενωμένη, χωρίς ξένα στρατεύματα κατοχής, προς όφελος Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, με σεβαστά τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις και ότι υπάρχει τρόπος για ειρηνική συμβίωση προς αμοιβαίο όφελος. Το 14% συμφωνεί και με τις δύο προτάσεις και ένα 10% με τη δεύτερη πρόταση για χωριστή συμβίωση. Πλειοψηφικές τάσεις καταγράφονται σε όλους τους πολιτικούς χώρους υπέρ της πρότασης για Κύπρο ενωμένη. Συγκεκριμένα το 86% του ΑΚΕΛ, το 73% του ΔΗΣΥ, το 68% του ΔΗΚΟ, το 76% της ΕΔΕΚ και το 41% του ΕΥΡΩΚΟ. Με τη λογική χωριστής συμβίωσης τοποθετείται θετικά το 10% του ΔΗΣΥ, το 6% του ΑΚΕΛ, το 8% του ΔΗΚΟ, το 3% της ΕΔΕΚ και το 4% του ΕΥΡΩΚΟ. Το 39% των ψηφοφόρων του ΕΥΡΩΚΟ συμφωνούν και με τις δύο προτάσεις.
Στην αξιολόγηση της έρευνας κρατάμε δύο σημαντικούς αριθμούς, πρώτον, ότι το 74% πιστεύει στην επιδίωξη λύσης μέσα από τις συνομιλίες και τη μεσολάβηση του ΟΗΕ, ενώ ένα ποσοστό 24% πιστεύει στη λογική της λύσης του τύπου «καλύτερα δύο χωριστά κράτη». Αυτό το εξαιρετικά σημαντικό ποσοστό του 74% είναι εκείνο που μπορεί να καθοδηγήσει την ε/κ πολιτική ηγεσία στις επικείμενες συνομιλίες, καθώς η επιδίωξη μιας συμβιβαστικής λύσης διαθέτει μια πολύ ισχυρή βάση για να υποστηριχθεί. Χρειάζεται συζήτηση, πειθώ, κατάλληλα επιχειρήματα ώστε αυτή η μεγάλη πλειοψηφία να εκφραστεί με ένα πιο σαφή τρόπο στο δημόσιο διάλογο, στη συζήτηση, στην αντιπαράθεση επιχειρημάτων, στο να λάβει μια ηγεμονική και όχι φοβική θέση απέναντι σε εκείνο το ρεύμα που εκτιμά τα «δύο χωριστά κράτη»- μια άποψη που οδηγεί στην παγίωση των τετελεσμένων της εισβολής, με σκληρά «σύνορα» και διαρκή αντιπαράθεση όπως συμβαίνει με τις δύο «Κορέες». Στην αναζήτηση μιας συμβιβαστικής λύσης στο κυπριακό κάθε τι έχει την αξία του, το τυχαίο ή το ασήμαντο έχουν αξία, δυνατότητες, επηρεάζουν και διαμορφώνουν τη μια ή την άλλη κατεύθυνση. Για να πετύχει μια προσπάθεια χρειάζεται μια κοινή γνώμη, που δεν θα φοβάται την αλλαγή, αντίθετα, που θα σταθεί με αυτοπεποίθηση μέσα στο ευρωπαϊκό γίνγνεσθαι, που θα πιστεύει στη δημιουργικότητα, στην πρόοδο, στην εξέλιξη, στην ανατροπή πάνω στη κατεύθυνση που θέτει το ερώτημα/απάντηση της ΓΝΩΡΑ «ότι Κύπρος ενωμένη, χωρίς ξένα στρατεύματα κατοχής μπορεί να ευημερήσει και να προκόψει, προς όφελος των πολιτών και Eλληνοκυπρίων και Tουρκοκυπρίων, με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα».