Γκάλοπ με προσδοκίες

Οι δημοσκοπήσεις βοηθούν να κατανοήσουμε τάσεις και αντιδράσεις της κοινής γνώμης σε μια δεδομένη στιγμή. Σύμφωνα με ρεπορτάζ στο ΚΥΠΕ στις 26 Ιανουαρίου η τ/κ κοινή γνώμη διαθέτει ενδιαφέρουσες ροπές. Έτσι «σύμφωνα με έρευνα του ινστιτούτου ερευνών του πανεπιστημίου Κερύνειας που δημοσιεύει η Κίπρις Ποστασί, το 30,29% των συμμετεχόντων στην έρευνα δήλωσε ότι το πιο σημαντικό πρόβλημα που πρέπει να λυθεί είναι το κυπριακό. Αυτό θεωρούν οι τ/κ ως το σημαντικότερο πρόβλημα από το 2013 αλλά το 2015 ο αριθμός αυτών που το πιστεύει αυξήθηκε κατά 10%. Το ποσοστό εκείνων που πιστεύουν ότι το πρόβλημα θα επιλυθεί εντός του έτους είναι μόνο 27%.

Η έρευνα διεξήχθη στις 20 Δεκεμβρίου 2015 με τη συμμετοχή 941 ατόμων (48% γυναίκες και 52% άνδρες) σε πέντε κατεχόμενες περιοχές, με σκοπό τη σύγκριση των αποτελεσμάτων με παρόμοιες έρευνες που πραγματοποιήθηκαν το 2013 και το 2014.

Η απάντηση στο ερώτημα «ποιος είναι υπεύθυνος σε περίπτωση μη λύσης του προβλήματος» δεν έχει αλλάξει κατά τη διάρκεια των τριών αυτών ετών. Κάθε χρόνο οι ε/κ θεωρούνται υπεύθυνοι σε περίπτωση μη λύσης. Ο αριθμός αυτών που θεωρούν τους ε/κ ως κύρια υπεύθυνους για την μη λύση αυξήθηκε κατά 8% το 2015 και ανήλθε σε 57,4%. Η Τουρκία ακολουθεί στη δεύτερη θέση καθώς θεωρείται υπεύθυνο για τη μη λύση με ποσοστό 12,6%. Το ποσοστό αυτό μειώθηκε κατά 5% σε σχέση με την έρευνα του προηγούμενου έτους.

Αντίθετα, το ποσοστό εκείνων που θεωρούν την Ελλάδα υπεύθυνη για τη μη λύση αυξήθηκε σε 4,5% το 2015 από 2% που ήταν το προηγούμενο έτος. Επιπλέον, 6,6% των συμμετεχόντων στην έρευνα θεωρεί ότι η τ/κ πλευρά ευθύνεται σε περίπτωση μη λύσης του Κυπριακού.

Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το 50,7% δεν πιστεύουν ότι το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο θα συμβάλουν στην επίλυση του προβλήματος. Το 48,3% δεν πιστεύει ότι το νερό που είχε μεταφερθεί από την Τουρκία στα κατεχόμενα θα συμβάλει στην επίλυση. Στην ερώτηση για το ποιες είναι οι μεγαλύτερες προσδοκίες τους από την «κυβέρνηση», οι απαντήσεις ήταν οι εξής: 42,9% απάντησε την επίλυση του κυπριακού, 22,8% την επίλυση του προβλήματος της ανεργίας και 19,2% η εφαρμογή του οικονομικού «πρωτοκόλλου» με Τουρκία. Όσον αφορά την οικονομική τους κατάσταση, το 65,9% απάντησε αρνητικά στην ερώτηση αν πιστεύει ότι τα κέρδη ή εισοδήματά του θα αυξηθεί το 2016. Το ποσοστό αυτό ήταν 63% το 2014 και 68,6% το 2013. Ποσοστό 22,7% απάντησε θετικά σε αυτό το ερώτημα» (ΚΥΠΕ, 26 Ιανουαρίου 2016).

Τρεις παρατηρήσεις:

Α. Η φράση «το 30,29% δήλωσε ότι το πιο σημαντικό πρόβλημα που πρέπει να λυθεί είναι το κυπριακό» είναι πολύ σημαντική, καθώς έτσι το κυπριακό κρίνεται ως το το κεντρικό πρόβλημα.

Β. Η απάντηση στο ερώτημα «ποιος είναι υπεύθυνος σε περίπτωση μη λύσης του προβλήματος» παραμένει στα στερεότυπα του κυπριακού για πολλά χρόνια- οι ε/κ θεωρούνται υπεύθυνοι σε περίπτωση μη λύσης, ενώ η Τουρκία ακολουθεί στη δεύτερη θέση. Μάλλον αναμενόμενο: για δεκαετίες οι δύο κοινότητες βλέπουν η μια την άλλη μέσα από το ίδιο πρίσμα

Γ. Θεωρώ το σημείο Γ’ ως το σπουδαιότερο. Στην ερώτηση για το ποιες είναι οι μεγαλύτερες προσδοκίες τους από την «κυβέρνηση», οι απαντήσεις ήταν οι εξής: 42,9% απάντησε την επίλυση του κυπριακού, 22,8% την επίλυση του προβλήματος της ανεργίας και 19,2% η εφαρμογή του οικονομικού «πρωτοκόλλου» με Τουρκία. Είναι σημαντικό το ότι το 42.9% ελπίζει στην επίλυση, γεγονός που αντικατοπρίζεται στις εξελίξεις που δημιούργησε η εκλογή Ακιντζί στην ηγεσία των τ/κ, δέκα μήνες πριν. Το 19,2% επενδύει προσδοκίες στην εφαρμογή του οικονομικού «πρωτοκόλου» με την Τουρκία, ένας αριθμός μάλλον μη αναμενόμενα υψηλός καθώς προβλέπει μέτρα προσαρμογής σε διαφορετικές πολιτικές από τις παραδοσιακές τ/κ.

Το γκάλοπ διαθέτει στοιχεία χρήσιμα για εξαγωγή συμπερασμάτων που αντανακλούν τις κυρίαρχες σκέψεις σε μια «φωτογραφία» της στιγμής. Τα συμπεράσματα ποικίλλουν, αλλά αξίζουν της προσοχής κάθε πολίτη που βλέπει τις εξελίξεις μέσα από μια παγκύπρια οπτική.