Γραμμή Λονδίνο – Σκωτία – Βρυξέλλες…
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Α. Γκαβού στο ΚΥΠΕ στις 11 Μαίου ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον δήλωσε ότι «με ελπίδα, σθένος και αισιοδοξία» αντιμετωπίζει την προοπτική επιτυχίας των προσπαθειών του να επαναδιαπραγματευθεί τη σχέση της χώρας του με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μιλώντας στην τηλεόραση του BBC, επανέλαβε «πως είναι απολύτως ξεκαθαρισμένο ότι σε περίπτωση νέας εκλογικής νίκης του θα έδινε στους Βρετανούς πολίτες αδιαπραγμάτευτη εγγύηση περί της διενέργειας δημοψηφίσματος για παραμονή ή έξοδο από την ΕΕ έως το τέλος του 2017. Ερωτηθείς αν αυτό σημαίνει ότι θα συνιστούσε στους Βρετανούς να ψηφίσουν υπέρ της εξόδου από την ΕΕ σε περίπτωση που δεν πετύχει τις αλλαγές που επιθυμεί, ο κ. Κάμερον απάντησε ότι είναι βέβαιος πως οι διαπραγματεύσεις θα είναι επιτυχημένες. Με βάση αυτό, θα ταχθεί υπέρ της παραμονής σε μια αναμορφωμένη ένωση. Διευκρίνισε ότι οι αλλαγές που επιδιώκει άπτονται των τομέων της μετανάστευσης, του κράτους πρόνοιας, της ενιαίας αγοράς και της ικανότητας των εθνικών κοινοβουλίων να υπερισχύουν των Βρυξελλών. Είπε ότι η πιο σημαντική αλλαγή θα ήταν η διασφάλιση της μη ισχύος για το Ηνωμένο Βασίλειο του στόχου της στενότερης πολιτικής ένωσης, που προβλέπεται στη Συνθήκη της Ρώμης.
Ο Ντέιβιντ Κάμερον πρόσθεσε ότι και άλλες χώρες στην Ευρώπη θέλουν αλλαγές στην ΕΕ. «Η ευρωζώνη χρειάζεται αλλαγή – χρειάζεται τραπεζική ένωση, χρειάζεται περισσότερη δημοσιονομική ένωση. Επομένως, είναι απολύτως θεμιτό να ζητάμε και τις δικές μας αλλαγές». Επισήμανε ότι ήδη άλλοι Ευρωπαίοι ηγέτες, «συμπεριλαμβανομένης για παράδειγμα της Άνγκελα Μέρκελ», δεν έχουν απορρίψει ασυζητητί αυτά που λέει η Βρετανία. «Αντίθετα, λένε «ναι», μπορούμε να συζητήσουμε αυτά τα θέματα». Σχολίασε ότι η θέση του κόμματός του είναι θετική έναντι της ΕΕ, σε αντίθεση με τον αρνητισμό του ευρωσκεπτικιστικού Κόμματος Ανεξαρτησίας Ηνωμένου Βασιλείου, που προηγείται σε αρκετές δημοσκοπήσεις ενόψει των ευρωεκλογών. Ο ηγέτης του κόμματος Νάιτζελ Φαράτζ καταλόγισε στον πρωθυπουργό «προσποιητό ευρωσκεπτικισμό».
Είναι δικαίωμα κάθε χώρας να επιλέγει την εξωτερική της πολιτική. Ο Κάμερον πιστεύει αυτά για τη χώρα του, αλλά την ίδια στιγμή αγωνίζεται να κρατήσει την Σκωτία μέσα στο Ηνωμένο Βασίλειο χρησιμοποιώντας τα αντίθετα επιχειρήματα! Αυτά δείχνουν ότι το Λονδίνο έχει πάρει το δρόμο που οδηγεί σε μια ιδιόμορφη συγκατοίκηση με την ΕΕ, ίσως λίγο μέσα, λίγο έξω, ζητώντας να γίνει ανενεργή η στενότερη πολιτική ένωση, που προβλέπεται στη Συνθήκη της Ρώμης. Είναι άξιο λόγου το ότι η Συνθήκη της Ρώμης ισχύει από το 1957 και το Λονδίνο, κάτω από την πίεση του ακροδεξιού «Κόμματος της Ανεξαρτησίας», ζητά να συζητήσει τώρα αυτή την προοπτική. Σε ανάλογο ζήτημα που θέτει η ηγέτης του Εθνικού Μετώπου Μ. Λεπέν στη Γαλλία περί αποχώρησης των Παρισίων από την ΕΕ, ο πρόεδρος Ολάντ δήλωσε με σαφήνεια ότι «τυχόν αποχώρηση της Γαλλίας από την ΕΕ, σημαίνει αποχώρηση της Γαλλίας από την ιστορία». Κάθε εποχή, κάθε συγκυρία έχει και τους ηγέτες που της αξίζουν.