H κάλπη με τα δύο πρόσωπα..
Η «μάχη των μαχών» σήμερα, ή ακόμα μια μάχη για να περάσει η Κύπρος στο χάρτη της κανονικότητας; Προφανώς το δεύτερο! Στην κάλπη οι τ/κ ψηφίζουν Ακιντζί ή Τατάρ. Πρόοδο ή οπισθοδρόμηση. Η Άγκυρα περιέπλεξε τα διλήμματα: Με Ακιντζί «αυτονόμηση» ή με Τατάρ «υποδιοίκηση»! Οι εξελίξεις γύρω από το Βαρώσι το βεβαιώνουν. Μετά το Kραν Μοντάνα η Άγκυρα διαφοροποίησε την προσέγγισή της στο κυπριακό. Άκουσε εντωμεταξύ και ορισμένες εισηγήσεις που προέκυψαν από τις δύο συναντήσεις Αναστασιάδη-Τσαβούσογλου. Από τη στήριξη στη Διζωνική- Δικοινοτική Ομοσπονδία (ΔΔΟ), όπως διαμορφώθηκε το 2004, το 2010 και το 2017, με δηλώσεις Τσαβούσογλου στράφηκε στις τρεις επιλογές (ΔΔΟ, ή συνομοσπονδία, ή και «δύο κράτη»). Ο Μ. Ακιντζί θεωρεί ότι οι δύο τελευταίες δεν υφίστανται ως επιλογές γιατί πιστεύει βαθειά στην ενοποίηση του νησιού μέσα από την ΔΔΟ. Η Τουρκία παρεμβαίνει στην εκλογική διαδικασία υπέρ του Ε. Τατάρ γιατί αυτός ο τ/κ πολιτικός ακούει εκ πεποιθήσεως τις επιλογές Τσαβούσογλου. Αν εκλεγεί, θα δεχθεί με ταχύτητα την «νέα στρατηγική» (συνομοσπονδία ή και «δύο κράτη»). Η Άγκυρα επέλεξε να φτάσει στις άλλες επιλογές μέσω Βαρωσίων. Βέβαια, ο τρόπος αυτός είναι τόσο χοντροκομμένος που θα εξελιχθεί σε μπούμερανγκ για τους εμπνευστές του. Η τ/κ κοινότητα στην πλειοψηφία της ανέπτυξε με συστηματικό τρόπο την κυρίαρχη στρατηγική της. Συνοπτικά: «όχι επιστροφή κάτω απο την ε/κ κυριαρχία του τύπου 1974 -74, όχι κοινότητα- υποδιοίκηση της Τουρκίας», κατά συνέπεια ΔΔΟ, η οποία διασφαλίζει τόσο την ενότητα του κράτους, όσο και των αυτοτέλεια ανάμεσα στις δύο πολιτείες.
Ο Τ. Ερντογάν διαβάζει το ζήτημα της εκλογής ηγέτη της τ/κ κοινότητας ανάποδα: ο Τατάρ είναι το λάθος άλογο της ιστορίας. Το Κόμμα Εθνικής Ενότητας, ΚΕΕ, με τη στήριξη από την Άγκυρα κάνει τα πάντα για να μειώσει την απήχηση του Μ. Ακιντζί. Με ρουσφέτια, εξαγορά ψήφων, υποσχέσεις, επικοινωνιακή υποστήριξη, ακόμα εγκαίνια νοσοκομείου για την πανδημία στη Λευκωσία την παραμονή της ψηφοφορίας. Ωστόσο, ο τ/κ ηγέτης αντέχει. Διαθέτει σθένος και ηγετικότητα. Είναι μπροστά στις δημοσκοπήσεις. Οι μπουλντόζες στο Βαρώσι κάνοντας πολιτική δεύτερου γύρου «καλούν» (και) στους ψηφοφόρους του αριστερού Ρεπουπλικανικού Τουρκικού Κόμματος να «χαλαρώσουν» στο δεύτερο γύρο διευκολύντας εκλογή Τατάρ καθώς ο ηγέτης του Τ. Ερχουρμάν δεν αναμένεται να βρίσκεται στο Β γύρο. Ο αντιφατικός «υπεξ» Κ. Οζερσάυ αποχωρεί από την «κυβέρνηση», ενώ ο υιός Ντενκτάς περιμένει (από το 2003) τη ρεβάνς. Τα δύο αυτά ονόματα μπορεί να κλειδώσουν εξελίξεις στο δεύτερο γύρο και να δώσουν την τελική νίκη στον Μ. Ακιντζί.
Σε ρεπορτάζ στην εφ/δα «Γενί Ντουζέν» (7/10) με τον τίτλο «δεν σεβάστηκαν την κοινή γνώμη» σημειώνεται ότι «ο ηγέτης των τ/κ Μ. Ακιντζί, όπως και άλλοι πολιτικοί, έμαθαν για το άνοιγμα της περίκλειστης πόλης των Βαρωσίων από την τηλεόραση».
Ο Μ. Ακιντζί με την πρωτιά του σήμερα και την επικράτησή του στην εκλογική διαδικασία, εφόσον βέβαια το ΡΤΚ συμπεριφερεθεί υπεύθυνα, θα επισφραγίσει τη νίκη του τ/κ «κυπριωτισμού» ως της κυρίαρχης ιδεολογίας στην κοινότητά του-κοσμικότητα, αυτοτέλεια, επίλυση, ένταξη στην ΕΕ. Αυτή η πλειοψηφία έδωσε χειροπιαστές αποδείξεις ότι ενδιαφέρεται για τη διαφορετική Κύπρο. Η πλειοψηφία των τ/κ το 2004 έδωσε στήριξη στο τότε σχέδιο λύσης του ΟΗΕ. Το 2005 έδωσε την εκλογική νίκη στον ηγέτη του ΡΤΚ Μ. Α. Ταλάτ. Το 2015 έδωσε τη νίκη στον Μ. Ακιντζί. Με τις τρεις αυτές επιλογές της η πλειοψηφία των τ/κ μέσα στην κάλπη άπλωσε το χέρι της στους ε/κ αναζητώντας λύση και συνδιαλλαγή.
Σε σχέση με τις εξελίξεις στο Βαρώσι, ο τ/κ ηγέτης Μ. Ακιντζί υπογράμμισε τα εξής: «Καθώς ο ΓΓ του ΟΗΕ προετοιμάζεται για την άτυπη πενταμερή (5+1) μετά τις εκλογές, αυτοί που προσπαθούν να κάνουν βήματα στα Βαρώσια πριν τις εκλογές, οδηγούν τους τ/κ σε μια δύσκολη κατάσταση στο διεθνές περιβάλλον». Ο ΓΓ του ΟΗΕ Α. Γκουέρες μίλησε πολύ λογικά και «εξέφρασε την ετοιμότητά του να φέρει τα μέρη μαζί», ενώ ο Χ. Μπορέλ, επίσης-«βρισκόμαστε σε στενή επαφή με τον ΟΗΕ».
Τι τρέχει στο συνολικό πεδίο στην Αμμόχωστο; Δυστυχώς η Αμμόχωστος πληρώνει το τίμημα από την πολιτική της διάλυσης των συνομιλιών και της «μάχης» Αναστασιάδη για εκπαραθύρωση του «Πλαισίου Γκουτέρες»- ήδη από τον Ιούλιο του 2017. Αδιαφόρισε για τρία χρόνια και τρεις μήνες για όλα. Κατέφυγε στις λεγόμενες «τριμερείς» τις οποίες χρησιμοποίησε ως πρόσχημα για να αποφεύγει τις συνομιλίες. Τώρα προσφεύγει στο ΣΑ για το Βαρώσι για να κρύψει τις δικές του ευθύνες για την αρνητική εξέλιξη των πραγμάτων. Υπενθυμίζω ότι ο 2016 έφυγε από τις συνομιλίες στο Μον Πελεράν, ενώ το 2017 διέλυσε τη διαπραγματευτική διαδικασία στο Κραν Μοντάνα. Το 2018 απέρριψε την πρόταση Ακιντζί για να γίνει το Πλαίσιο Γκουτερες «στρατηγική συμφωνία» για τη λύση. Στη συνέχεια κάθε 2 ή 3 μήνες διατύπωνε διαφορετικές προτάσεις, μόνο και μόνο για να μην διεξαχθούν συνομιλίες επί κανονικής βάσεως. Χειρότερο όλων. Η συστηματική παραπληροφόρηση της κοινής γνώμης (με δηλώσεις Αναστασιάδη, Χριστοδουλίδη, καθοδήγηση των ΜΜΕ) για να έρθει στο προσκήνιο η «νέα στρατηγική», (ανέφικτη η ΔΔΟ, δεν αρέσει στους ε/κ το ένα ή το άλλο σημείο του «Πλαισίου Γκουτέρες»). Το αποτέλεσμα αυτής της τυχοδιωκτικής πολιτικής είναι ολοφάνερο: αλλάζοντας κάθε λίγο το πλαίσιο του συμβιβασμού, μόνος, χωρίς συμμαχίες, ερήμην του ΟΗΕ και της ΕΕ, έβαλε την «ΑΟΖ μας» και το Βαρώσι στο πιάτο των Τατάρ…
Λάρκος Λάρκου