Η Αμμόχωστος με «Εκπλήξεις»!!
Μπορεί η τ/κ ηγεσία να κάνει ανοίγματα σχετικά με την Αμμόχωστο; Αυτή την περίοδο δηλώσεις ή φήμες λένε διάφορα, ωστόσο, τα πράγματα έχουν τη δική τους λογική. Ο Σ. Ντενκτάς δηλώνει τα εξής σημαντικά σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή» στις 23 Ιουλίου 2017.
Πρώτο, ότι «ακόμα και αν η πλευρά μας αποφασίσει να επιστρέψει στο τραπέζι των συνομιλιών για δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία με βάση τις υφιστάμενες παραμέτρους, εγώ θα αντισταθώ…»
Και, δεύτερο ότι «το 2003 προκαλέσαμε έκπληξη στους ε/κ και στην παγκόσμια κοινότητα ανοίγοντας τις πύλες (τα οδοφράγματα). Το ίδιο μπορεί να συμβεί και σήμερα. Έχουμε προτάσεις που θα προκαλέσουν έκπληξη στην ε/κ πλευρά και στη διεθνή κοινότητα…πρέπει να δημιουργήσουμε νέες ευκαιρίες και τις συνθήκες για συνεργασία με την ε/κ πλευρά, όχι με τους ε/κ πολιτικούς παράγονες αλλά με με τους επιχειρηματικούς κύκλους».
Αυτές οι σκέψεις εξηγούν ως ένα βαθμό εικασίες γύρω από την Αμμόχωστο για κινήσεις «έκπληξη» από την τ/κ πλευρά. Ειδικότερα:
Πρώτο, η πηγή αυτών των ειδήσεων σχετικά με το άνοιγμα των Βαρωσίων ήταν ένα δημοσίευμα του ανταποκριτή της τουρκικής εφημερίδας «Μιλλιέτ» στην κατεχόμενη Κύπρο. Συνεπώς είναι πολύ πιθανόν αυτές οι πληροφορίες να διασυνδέονται με τον Σ. Ντενκτάς καθώς φαίνεται να λαμβάνει πρωτοβουλίες στον τομέα αυτό.
Δεύτερο, ο τ/κ ηγέτης Μ. Ακιντζί δεν φαίνεται να συμμερίζεται αυτές τις «εκπλήξεις», καθώς διατηρεί τη θέση ότι η θύρα για επίλυση του κυπριακού πρέπει να παραμείνει ανοικτή. Στις 19 Ιουλίου δηλώνει ότι «εάν η ε/κ πλευρά δεν θέλει σίγουρα δεν θα περιμένουμε εμείς να τους έρθει η επιθυμία. Θα συνεχίσουμε το δρόμο μας βελτιώνοντας, χωρίς καθυστέρηση τα του οίκου μας, αλλά και χωρίς να εγκαταλείπουμε την ευθύνη να οικοδομήσουμε ένα ειρηνικό μέλλον σε αυτό το νησί».
Επίσης ο Μ. Ακιντζί δεν στήριξε δηλώσεις του Τ. Ερτογάν αμέσως μετά την κατάρρευση των συνομιλιών στο Κρανς Μοντάνα («θα αρχίσουμε να σκεφτόμαστε το σχέδιο Β και το σχέδιο Γ»), ούτε τις δηλώσεις Τσαβούσογλου στις 18 Ιουλίου ότι «από δω και μπρος θα υπάρξουν άλλες διαδικασίες στην Κύπρο. Δεν μπορεί να συνεχιστεί για πάντα αυτή η διαδικασία».
Τρίτο, με βάση τα πιο πάνω στοιχεία είναι ιδιαιτέρως πιθανόν η «κυβέρνηση» με «πρωθυπουργό» τον πρόεδρο του Κόμματος Εθνικής Ενότητας Χ. Οζγκουργκούν και με «αντιπρόεδρο» τον ηγέτη του Δημοκρατικού Κόμματος Σ. Ντενκτάς να κάνει παρασκηνιακές προσπάθειες και να διαρρέει πληροφορίες ότι επίκεινται κινήσεις που θα «εκπλήξουν την ε/κ πλευρά». Ο στόχος αυτής της προσπάθειας βρίσκεται στον περαιτέρω αποσυντονισμό της διαπραγματευτικής διαδικασίας, ειδικότερα στην ενεργητική αξιοποίηση του αρνητικού κλίματος μετά το αδιέξοδο στο Κρανς Μοντάνα που να οδηγεί σε λύσεις του τύπου «δύο κράτη, δίπλα δίπλα».
Τέταρτο, η ηγεσία Ακιντζί συνδέεται με τις πρωτοβουλίες για επιστροφή των Μαρωνιτών σε χωριά στην κατεχόμενη Κύπρο, κάτι για το οποίο έκανε και παλαιότερα γνωστές τις θέσεις του, ενώ δεν μίλησε σε αυτό το χρονικό διάστημα για οτιδήποτε που να συνδέεται με την Αμμόχωστο. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου του 2015 υποστήριξε το άνοιγμα των Βαρωσίων στους ε/κ κατοίκους τους, βάζοντας στο κάδρο το άνοιγμα στη διεθνή ναυσιπλοϊα του λιμανιού της Αμμοχώστου, αργότερα και σε διασύνδεση με το αεροδρόμιο στην κατεχόμενη Τύμπου. Γενικότερα ο Μ. Ακιντζί έδινε βάρος στη συνολική επίλυση παρά σε επιμέρους «ανοίγματα» όπως το πιο πάνω.
Πέμπτο, ο Σ. Ντενκτάς δήλωσε στην ίδια συνέντευξη ότι «η δική μας πλευρά (Ακιντζί και Τουρκία), προέβη σε παραχωρήσεις πιο ακραίες από αυτές που θα αποδεχόμουν… και οι δύο πλευρές (Ακιντζί και Τουρκία) μάς εξέπληξαν με τις οπισθοχωρήσεις τους. Τελικά στη δική μας πλευρά σχηματίστηκε η άποψη ότι η ε/κ πλευρά δεν επιδιώκει την λύση, εμείς για ποιο λόγο να σπαταλάμε ενέργεια για τη λύση;».
Έκτο, η συζήτηση σε επίπεδο τ/κ πολιτικής ηγεσίας δεν αφορά αποκλειστικά την Αμμόχωστο αλλά διασυνδέεται με την αντίληψη που έχουν κόμματα και παράγοντες για το μέλλον της νήσου. Οι πολιτικοί τύπου Ντενκτάς ζητούν ανοίγματα και χειρισμούς γύρω από τα Βαρώσια για να οδηγήσουν σε απορρύθμιση το πλαίσιο Γκουτέρες της 6ης Ιουλίου έτσι που να παρεμποδίσουν κάθε ενδεχόμενο συνολικής λύσης.
Έβδομο, αν και ο ολοένα και πιο επεκτατικός μιθριδατισμός στην ε/κ κοινότητα δεν επιτρέπει μεγάλες προσδοκίες για να τύχουν κατανόησης τα πιο πάνω, ο Σ. Ντενκτάς επιμένει να συναντά την προθυμία μέρους της ε/κ κοινωνίας για λύσεις του τύπου «όπως είμαστε». Λέει ότι «μπορεί να αναγνωρίζεται ως ανεξάρτητο κράτος μια εκ των δύο πλευρών, αλλά όσον αφορά την άλλη πλευρά, πρέπει να αναγνωρίσεις της κρατική υπόστασή της. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το κράτος του 1960 δημιουργήθηκε από δύο ισότιμους συνεταίρους…εφόσον ξεπεραστεί το προαναφερόμενο εμπόδιο θα μπορούσαν να βρεθούν λύσεις για τα προβλήματα της μοναδικής εκπροσώπησης στο διεθνές σκηνικό και τον καταμερισμό εξουσίας».
Λάρκος Λάρκου