Η επίτροπος και η σιωπή
Ο Επίτροπος Μ. Κυπριανού σε συνέντευξή του στην αθηναϊκή εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος» (11/02) διατύπωσε την άποψη ότι στην Κύπρο η εσωστρέφεια αποτελεί μια βασική αρχή που διέπει την πολιτική μας σκέψη (« στην Κύπρο έχουμε το εξής πρόβλημα. Πρέπει να θυμίζουμε ότι δεν είμαστε το κέντρο του σύμπαντος…στη διεθνή πολιτική δεν ευσταθούν αυτά. Όλα είναι θέμα στρατηγικών συμφερόντων…»).
Θεωρώ ότι η άποψη του Επιτρόπου αποτελεί μια σημαντική διαπίστωση την οποία δεν μπορούμε να αγνοούμε με τη μέθοδο της σιωπής. Ένας Επίτροπος της ΕΕ, ως εκ της θέσεώς του, είναι σε θέση να παρατηρεί τις απόψεις των άλλων για την Κύπρο, ή να γίνεται περισσότερο σοφός αναπτύσσοντας την πολιτική του δράση σε ένα διαφορετικό περιβάλλον με διαφορετικά οπτικά πεδία και πολιτικές εμπειρίες. Συνεπώς αυτή η εμπειρία όχι μόνο δεν πρέπει να υποτιμάται ή να απαξιώνεται, αλλά αντίθετα να τυγχάνει συνεπούς ανάλυσης. Η ένταξη στην ΕΕ απαιτεί να έχουμε όσο περισσότερα πολιτικά στελέχη ή τεχνοκράτες στο χώρο της ΕΕ που να έχουν τις εμπειρίες, τη γνώση και τη δυνατότητα να επηρεάζουν εξελίξεις. Η δυνατότητα κάθε χώρας-μέλους να αυτονομείται ολοένα και μειώνεται. Σημαντικές αποφάσεις που αφορούν τη ζωή των πολιτών λαμβάνονται σε ευρωπαϊκό επίπεδα. Άρα ενισχύεται το ευρωπαϊκό στοιχείο σε βάρος του αυτόνομα εθνικού. Σε κάθε περίπτωση αυτή η αλλαγή αποτελεί δρόμο χωρίς επιστροφή αφού με τη θέλησή τους τα κράτη-μέλη επέλεξαν αυτή την πορεία λ.χ. αντικατάσταση του εθνικού νομίσματος από το ευρώ, εκτεταμένη παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στα ζητήματα που αφορούν το κοινό νόμισμα, ισοτιμίες κλπ.
Το ζήτημα αποκτά επιπρόσθετες διαστάσεις αφού στο δύσκολο περιβάλλον της ΕΕ και άλλες χώρες κάνουν επιλογές προσώπων, και άλλες χώρες διεκδικούν, και άλλες χώρες έχουν ανταγωνιστικά με την Κύπρο συμφέροντα. Αν εμείς δεν προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα, προσαρμόζονται άλλοι, συνεπώς το κόστος είναι πολλαπλάσιο για όποιον οικοδομεί την πολιτική του με τα παλαιά εργαλεία του «μοναχικού» κράτους. Θέλω να πω ότι εδώ δεν τίθεται θέμα να ποινικοποιήσουμε ξανά το ρουσφέτι στη Λευκωσία: κάθε σοβαρό κράτος που θέλει να παίξει ρόλο και να διεκδικήσει λύσεις, συμμετέχει στην ΕΕ με τις πιο δυνατές του επιλογές, με πρόσωπα ευρύτερου κύρους, οικοδομεί την πολιτική του με βάση τις απαιτήσεις που τα νέα δεδομένα καθημερινά δημιουργούν.
Αν ο Μ. Κυπριανού έλεγε σήμερα τα ίδια που ήξερε πριν να γίνει Επίτροπος, σημαίνει ότι δεν κάνει καλά τη δουλειά του. Θεωρώ οτι οι επισημάνσεις του είναι εποικοδομητικές για όσους θέλουν να αξιοποιούν τη θεσμική γνώση, βοηθούν στο να αποκτήσουμε μια, πιο κριτική, εικόνα του εαυτού μας. Αν δεν προσέξουμε αυτές τις επισημάνσεις, δεν έχει κανένα νόημα να συμμετέχουμε στο ανταγωνιστικό πεδίο. Απλά δηλώνουμε «σαν την Κύπρο εν εσhιει» και τελειώνουμε το θέμα-μαζί και τη δυνατότητά μας να είμαστε δραστήριο και συνεπές μέλος.