Η οικονομία του ψευδοκράτους σε αδιέξοδο.

Οι οικονομία του ψευδοκράτους βρίσκεται σε βαθύ αδιέξοδο και οι αναζητήσεις για να βγει από το τούνελ είναι συνεχείς. Τόσο η Τουρκία όσο και η τ/κ ηγεσία αναζητούν λύσεις. Η «Κεντρική Τράπεζα» του ψευδοκράτους (δημοσίευση στις 2 Ιουνίου) εντοπίζει άνοδο στο δείκτη της ανεργίας, για το 2008 συνολικά 9.882 ανέργους, από τους οποίους το 24,7% είναι στην ηλικιακή ομάδα των 15 – 24 ετών. Σύμφωνα με τον τ/κ τύπο το έλλειμμα στον «προϋπολογισμό» του ψευδοκράτους κατά το τελευταίο τρίμηνο έφθασε περίπου στα 48 εκατομμύρια ευρώ. Το ποσοστό της ανεργίας στα κατεχόμενα για το 2008 ήταν 9,8%, ο πληθωρισμός στο 14,5%, οι εισαγωγές αυξήθηκαν κατά 2,37% και έφθασαν τα 1.575 εκατομμύρια δολάρια, ενώ οι εξαγωγές μειώθηκαν κατά 9,92% και έφθασαν τα 48 εκατομμύρια ευρώ. Η «αρχή ηλεκτρισμού» του ψευδοκράτους, χρωστάει σε τράπεζες περίπου 85 εκατομμύρια ευρώ. Για την καταβολή μισθών και συντάξεων κάθε μήνα στους τ/κ απαιτούνται 18 εκατομμύρια ευρώ…

Γι’ αυτό το λόγο ο «πρωθυπουργός» στα κατεχόμενα Ν. Έρογλου μετέβη στην Άγκυρα με κύριο σκοπό να ζητήσει επιπρόσθετη οικονομική βοήθεια. Σύμφωνα με δημοσιεύματα στο τύπο ζήτησε από την Τουρκία συμπληρωματική βοήθεια από 230 εκ. ευρώ και πίστωση 165 εκ. ευρώ. Ο Τ. Ερντογάν από τη δική του πλευρά δήλωσε ότι η τ/κ ηγεσία στα κατεχόμενα θα πρέπει να απαλλαγεί από την τεράστια ζημιά που προκαλούν οι «τ/κ αερογραμμές» (ετήσια ζημιά 25 περίπου εκ. ευρώ) και ζήτησε δημοσίως την ιδιωτικοποίησή τους. Για το θέμα της μεταφοράς νερού από την Τουρκία στα κατεχόμενα ο Τ. Ερντογάν δήλωσε «ότι σύντομα θα γίνουν βήματα».

Το ζήτημα της οικονομίας του ψευδοκράτους είναι πολύπλοκο και δυσεπίλυτο. Κάτω από τα σημερινά δεδομένα εκτιμώ ότι μοιάζει με τον πίθο των Δαναίδων. Αποφάσεις, συνεχής ροή χρημάτων από την Τουρκία και συνεχές αδιέξοδο. Όλα διαρκώς από την αρχή. Οι λόγοι είναι πολλοί: στρατιωτική κατοχή, παρασιτική οικονομία, χιλιάδες υπάλληλοι και ρουσφέτια, κλειστή οικονομία, ανειδίκευτο προσωπικό, απουσία επαφής με ξένα κεφάλαια κλπ. Αυτός ο φαύλος κύκλος δεν έχει συνταγή σωτηρίας τις επισκέψεις στην Άγκυρα και τα χρήματα από την Τουρκία. Χρειάζεται αλλαγή πολιτικού πλαισίου, «απελευθέρωση» της οικονομικής δράσης από την «ντενκτασικής» δομής διοίκηση, ανάπτυξη και επικοινωνία με την ΕΕ. Αυτό σημαίνει πολιτική βούληση για αλλαγή πορείας. Δηλαδή απόφαση στο πιο υψηλό επίπεδο για επίλυση του κυπριακού σύμφωνης με τις αποφάσεις του ΟΗΕ.