Η Σιωπή της “επανίδρυσης”

Η αθηναϊκή «Ημερησία» στις 20 Σεπτεμβρίου σημειώνει τα εξής: «σε έναν οργιώδη αγώνα προσλήψεων είχε επιδοθεί η διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, όπως αποδεικνύουν τα στοιχεία του ΑΣΕΠ που εστάλησαν στη Βουλή μετά από ερώτηση βουλευτού των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Μέσα σε έξι χρόνια, την περίοδο 2004-2009, διορίστηκαν 302.151 υπάλληλοι. Μάλιστα, το 2008 ήταν η χρονιά με τους περισσότερους προσληφθέντες συμβασιούχους».

Αυτό το στοιχείο γινόταν αντικείμενο σχολιασμού ανάμεσα σε κόμματα, πολιτικά στελέχη, ακόμα και ανάμεσα σε Υπουργούς και υφυπουργούς της σημερινής ελληνικής κυβέρνησης. Οι αριθμοί για τους διορισμούς που έγιναν επί κυβέρνησης Κ. Καραμανλή αμφισβητούνταν. Τώρα το δεδομένα είναι πλέον πασιφανή. Το δημοσίευμα της «Ημερησίας» μπορεί και πρέπει να κλείσει τον κύκλο της συζήτησης, να γίνουν αποδεκτά τα στοιχεία που παραθέτει το πιο αρμόδιο σώμα στην ελληνική επικράτεια, το ΑΣΕΠ, και μαζί με αυτά να γίνει ευρύτερα αποδεκτό ότι η κυβέρνηση Κ. Καραμανλή, 2004-2009, έφερε την Ελλάδα στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Αυτό ήταν με έργα η θεωρία της «επανίδρυσης» του κράτους που υποστήριξε προεκλογικά ο Κ. Καραμανλής -μια περίτεχνη θεωρία που παραπλανούσε όσους ήθελαν να παραπλανηθούν. Μέσα στον πυρήνα της ήταν τα ρουσφέτια, το πελατειακό κράτος, η μονοκομματική διοίκηση των θεσμών, η σπατάλη, ο εξωτερικός δανεισμός για να πληρωθούν οι προσληφθέντες μέσα από παράθυρα και πόρτες. Η κυβέρνηση Καραμανλή απογείωσε το εξωτερικό χρέος ακριβώς για να πληρώσει το πελατειακό κράτος και έθεσε την ελληνική οικονομία στην πορεία προς τον εκτροχιασμό.

Η θεωρία περί επανίδρυσης του κράτους έκρυβε την ουσία: «κατάληψης της Βαστίλλης», δηλαδή η κατάληψη του κράτους, η νομή της εξουσίας, οι διορισμοί χωρίς αίσθηση της οικονομικής κατάστασης, συνήθως να διορίσουμε τα «δικά μας παιδιά» που σίγουρα αδίκησαν οι προηγούμενοι.

Έτσι οι διορισμοί αποτελούσαν «εργαλείο» της κυριαρχίας ενός κομματικού συστήματος που διαχειριζόταν την δημόσια διοίκηση ως ιδιοκτήτης της. Ο πολίτης παρέχει την αφοσίωσή του και το κόμμα αναλαμβάνει την εξυπηρέτηση και την εν συνεχεία την υπεράσπισή του από τυχόν «περιπέτειες».

Το ΑΣΕΠ όμως δείχνει την πραγματική διάσταση της ελληνικής τραγωδίας, γνωστή πλέον σε ολόκληρο τον κόσμο ως μοναδικό παράδειγμα στην οικονομική ζωή των κρατών. Από το 2009 η ελλληνική οικονομία παραπαίει, απίστευτος αριθμός δις ευρώ την έχουν ενισχύσει μέσα από συμφωνίες με την τρόικα αλλά οι δυσκολίες παραμένουν και ως εκ τούτου η αβεβαιότητα κυριαρχεί. Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας που έλαβε τις αποφάσεις από το 2004 ως το 2009 σιωπά.