Η Τζο Κοξ πρώτα!
Η είδηση σε δύο εκδόσεις. Από την «Καθημερινή» στις 24 Νοεμβρίου: «Σε ισόβια καταδικάστηκε ο Τόμας Μέιρ, δολοφόνος της βουλευτού των Εργατικών, Τζο Κοξ, για την πράξη του που σόκαρε τη Βρετανία μία μόλις εβδομάδα πριν από το δημοψήφισμα για το Brexit. Ο 53χρονος Τόμας Μέιρ πυροβόλησε τρεις φορές τη 41χρονη βουλευτή και μητέρα δύο παιδιών στην εκλογική της περιφέρεια στη Βόρεια Αγγλία και στη συνέχεια τη μαχαίρωσε επανειλημμένως.
Κατά τη διάρκεια της δίκης, η οποία αντιμετώπισε τη δολοφονία ως τρομοκρατική πράξη, ο Μέιρ δεν υπερασπίστηκε τον εαυτό του, ζητώντας να κάνει μία δήλωση μόνο αφού το δικαστήριο είχε αποφανθεί για την καταδίκη του, κάτι που ο δικαστής Αλαν Ουίλκι αρνήθηκε. «Δεν είσαι πατριώτης», είπε ο Ουίλκι στον Μέιρ, «με τις πράξεις σου πρόδωσες την πεμπτουσία της πατρίδας μας, την αφοσίωση στην κοινοβουλευτική δημοκρατία. Είναι ξεκάθαρο ότι έμπνευσή σου δεν είναι η αγάπη της χώρας σου και των συνανθρώπων σου, αλλά ο θαυμασμός για τον ναζισμό και άλλα όμοια αντιδημοκρατικά και ρατσιστικά δόγματα».
Σύμφωνα με τους γείτονές του, ο Μέιρ ζούσε μία ήσυχη, μοναχική ζωή επί 20 χρόνια στο Μπίρσταλ του Δυτικού Γιόρκσαϊρ, περνώντας τις περισσότερες ώρες της ημέρας του στον κήπο του… Στο σπίτι του υπήρχαν ξεκάθαρα σημάδια των ακραίων αντιλήψεών του. Αντικείμενα όπως ένα αγαλματίδιο του αετού του Γ΄ Ράιχ και τα τακτοποιημένα ράφια με βιβλία για τη ναζιστική φυλετική θεωρία υποδεικνύουν τις αντιλήψεις του καταδικασθέντα. Τέλος, αντίστοιχα συμπεράσματα προσφέρουν και οι διαδικτυακές αναζητήσεις του σε υπολογιστές τοπικών βιβλιοθηκών, οι οποίες αφορούν κυρίως ζητήματα ακροδεξιάς και ρατσιστικής θεματολογίας, όπως η δράση της Κου Κλουξ Κλαν και οι δραστηριότητες του Βρετανικού Εθνικού Μετώπου».
Από τον «Φιλελεύθερο» στις 19 Ιουνίου: «Στο δικαστήριο οδηγήθηκε ο Τόμας Μέιρ, ο δράστης της δολοφονικής επίθεσης κατά της βουλευτή των Εργατικών Τζο Κοξ. Ερωτηθείς από τους δικαστές ποιο είναι το όνομά του, εκείνος απάντησε: «Το όνομά μου είναι θάνατος στους προδότες, ελευθερία για τη Βρετανία». Οι Αρχές άσκησαν κατά του Μέιρ δίωξη για ανθρωποκτονία. Η αστυνομία εκτιμά ότι η επίθεση ήταν «στοχευμένη». Αυτόπτες μάρτυρες σημειώνουν ότι όταν ο άνδρας επιτέθηκε στη βουλευτή, φώναξε δύο φορές «Πρώτα η Βρετανία!». Στο σπίτι του δράστη της δολοφονικής επίθεσης βρέθηκαν ναζιστικά σύμβολα και βιβλία της Ακροδεξιάς, ανάμεσά τους και ένας οδηγός για το πώς να κατασκευάσει κανείς ένα αυτοσχέδιο πιστόλι. Μάλιστα, πληροφορίες ανέφεραν ότι ο Μέιρ συνδεόταν τόσο με νεοναζιστική οργάνωση στις ΗΠΑ, όσο και με ακροδεξιά οργάνωση στη Βρετανία που τάσσεται υπέρ της εξόδου της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση».
Σημεία των καιρών. Ο φανατισμός, η ρατσιστική βία, κάποτε οδηγούν «σε ένα αυτοσχέδιο πιστόλι», στη δολοφονία μιας πολλά υποσχόμενης βρετανίδας πολιτικού. Έτσι «πρώτα η Βρετανία», μετά «πρώτα οι ΗΠΑ», ύστερα «πρώτα η Γαλλία», κατόπιν «πρώτα η Ουγγαρία». Και με αυτά τα συνθήματα τρέφεται η οπισθοδρομική κομπανία σε διάφορες χώρες, κατασκευάζοντας μια φαντασίωση ότι κάποιες απροσδιόριστες δυνάμεις μάχονται για την καταστροφή της εθνικής υπόστασης ή ότι κάποια αόρατη δύναμη λέει «πρώτα ο άλλος και μετά εσύ». Αυτη η φαντασίωση δεν μπορεί να παραγνωρισθεί γιατί πλέον οπλίζει φανατικούς και μετά ετοιμάζει δολοφονικές σφαίρες. Η μάχη κατά της ρατσιστικής βίας έχει πολλά παρακλάδια, ουδείς πλέον μπορεί να λέει ότι δεν τον αφορά. Η Επιτροπή, το Ευρωκοινοβούλιο, οι εθνικές κυβερνήσεις έχουν ευθύνες στην ετοιμασία μιας μεγάλης εκστρατείας για να πείσουν για ότι θεωρείται αυτονόητο-μια ανοικτή κοινωνία, μια κοινωνία ανοχής. Μια εκστρατεία στη μνήμη της Κοξ, αυτή που θα επαναφέρει στην πρώτη ατζέντα τις θεμελιώδεις αρχές της ΕΕ, θυμίζοντας ότι η μάχη αφορά όχι μόνο την Ευρώπη, αλλά και τις δημοκρατικές δυνάμες μέσα στον ισλαμικό κόσμο, τα θρησκευτικά κινήματα που υπόσχονται τη συνδιαλλαγή, αλλά και τις προοδευτικές οργανώσεις μέσα στις ΗΠΑ.
Ο Σαντίκ Καν, ο νέος Δήμαρχος του Λονδίνου, απαντά στις τυφλές δοξασίες Μέιρ: «Είμαι Λονδρέζος, είμαι Ευρωπαίος, είμαι Βρετανός, είμαι μουσουλμανικής πίστης, ασιατικής καταγωγής, με Πακιστανική κληρονομιά, πατέρας και σύζυγος». Ο δικαστής Αλαν Ουίλκι πήρε το σκυτάλη από τον Καν και έδωσε το σύνθημα μιας εκστρατείας υπεράσπισης της ανοικτής κοινωνίας. Το είπε δημόσια για να ακούσουν όσοι θέλουν μια διαφορετική εξέλιξη των σύγχρονων κοινωνιών και αγωνίζονται γι’ αυτό: «Δεν είσαι πατριώτης, με τις πράξεις σου πρόδωσες την πεμπτουσία της πατρίδας μας, την αφοσίωση στην κοινοβουλευτική δημοκρατία».