Ισπανική ρουλέτα για τον Πέτρο!

Διαβάζω από το «Βήμα» στις 18 Αυγούστου: «Ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός της Ισπανίας Μαριάνο Ραχόι έλαβε το «πράσινο φως» από το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα (PP) προκειμένου να διαπραγματευτεί με το κεντρώο Ciudadanos τον σχηματισμό κυβέρνησης, ανακοίνωσε ο ίδιος. Η ηγεσία του PP συνεδρίασε την Τετάρτη για να συζητήσει μια δέσμη πολιτικών μεταρρυθμίσεων έξι σημείων την οποία έχει εισηγηθεί το Ciudadanos. Το κεντρώο κόμμα χαρακτηρίζει τις μεταρρυθμίσεις προαπαιτούμενο για να στηρίξει μια κυβέρνηση υπό τον Ραχόι. «Η Ισπανία χρειάζεται μια κυβέρνηση τώρα» είπε ο Ραχόι σε συνέντευξη τύπου.

Ταυτόχρονα όμως προειδοποίησε ότι θα είναι αδύνατον να σχηματιστεί κυβέρνηση και να τερματιστεί το πολιτικό αδιέξοδο, που συνεχίζεται εδώ και σχεδόν οκτώ μήνες, αν το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα (PSOE) δεν την στηρίξει με κάποιον τρόπο κατά τη διαδικασία της παροχής ψήφου εμπιστοσύνης στο Κοινοβούλιο. Χωρίς το PSOE, που επαναλαμβάνει με κάθε ευκαιρία ότι θα καταψηφίσει μια κυβέρνηση υπό το PP, ο Ραχόι δεν διαθέτει την αναγκαία κοινοβουλευτική πλειοψηφία ώστε να προχωρήσει στον σχηματισμό κυβέρνησης με πρωθυπουργό τον ίδιο. «Το Ciudadanos έκανε ένα βήμα προς τα εμπρός, το Σοσιαλιστικό κόμμα δεν έχει κάνει ούτε ένα. Χωρίς αυτό το βήμα, δεν είναι δυνατόν να προχωρήσει» η διαδικασία, τόνισε ο Ραχόι».

Οι εκλογικοί αριθμοί ομιλούν πολιτικά: Στις εκλογές στις 20 Δεκεμβρίου 2015 το Λαϊκό Κόμμα με 28,72% έχει 123 βουλευτές, το Σοσιαλιστικό Κόμμα με 22,01% 90 βουλευτές, οι Podemos με 20,66% 69 βουλευτές και οι φιλελεύθεροι Ciudadanos με 13,93% 40 βουλευτές. Στις εκλογές στις 26 Ιουνίου 2016 έχουμε και λέμε: το Λαϊκό Κόμμα ανεβαίνει στις 137 έδρες. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα με 85 βουλευτές παραμένει δεύτερη δύναμη. Ο συνασπισμός Unidos Podemos 71 έδρες, στην τέταρτη θέση οι φιλελεύθεροι Ciudadanos με 32 έδρες.

Το Λαϊκό Κόμμα (PP) ανέβασε τις έδρες του σε 137 από 123 του περασμένου Δεκέμβριο, όμως ο μαγικός αριθμός που οδηγεί στην απόλυτη πλειοψηφία είναι 176 έδρες σε σύνολο 350. Το εκλογικό σώμα έδωσε την πρώτη θέση στο Λαϊκό Κόμμα, πολύ ψηλότερα από το PSOE. Έγιναν δύο φορές εκλογές μέσα σε έξι μήνες-(Δεκέμβριος 2015, Ιούνιος 2016). Το ενδιάμεσο αδιέξοδο ευνόησε το Λαϊκό Κόμμα καθώς είναι το πλησιέστερα σε θέση να σχηματίσει συμμαχική κυβέρνηση. Τι κάνουν οι Σοσιαλιστές στο PSOE; Σπρώχνουν στο χρόνο, βαθαίνουν την ακυβερνησία, διαφαίνεται στον ορίζονται τρίτη εκλογική αναμέτρηση μέσα σε ένα χρόνο και, εκ των πραγμάτων, οι επιλογές τους δυναμώνουν περαιτέρω το Λαϊκό Κόμμα, εκείνο το κόμμα που μισούν περισσότερο από όλα τα άλλα! Γι΄αυτό ο Ραχόι βλέπει αυτό το σενάριο (για τρίτες εκλογές) και θέτει το Σοσιαλιστικό Κόμμα στο κάδρο. Οι «Πολίτες» έκαναν ένα βήμα, οι Σοσιαλιστές κανένα!. Λέει «το Ciudadanos έκανε ένα βήμα προς τα εμπρός, το Σοσιαλιστικό κόμμα δεν έχει κάνει ούτε ένα. Χωρίς αυτό το βήμα, δεν είναι δυνατόν να προχωρήσει».

Ο ηγέτης του PSOE Πέτρο Σάντσες μπορεί να πλεονεκτεί σε γοητεία από τον Φελίπε αλλά δεν είναι Γκονσάλες! Γι’ αυτό και οδηγεί το Σοσιαλιστικό Κόμμα στο περιθώριο. Ένα κόμμα με την ιστορία και τις παραδόσεις των σοσιαλιστών της Ισπανίας, εάν δεν έχει στρατηγική εξουσίας ή αν δεν επεξεργάζεται πολιτική για τις συμμαχίες μέσα στις σημερινές συνθήκες, ισούται με περιθωριακό κόμμα. Γι’ αυτό ο Π. Σάντσες, οδηγεί τις εξελίξεις σε χειρισμούς της στιγμής. Έτσι η πολιτική του τύπου μια με τους Podemos και μια με τους Ciudadanos, ισούται με την ακυβερνησία!

Στους ισπανούς Σοσιαλιστές οπωσδήποτε λείπουν οι μεγάλες φυσιογνωμίες όπως ο Φ. Γκονσάλες, ή ίσως λείπουν οι ικανοί, συλλογικοί ηγέτες που θα δώσουν λύση με τους ίδιους πρωταγωνιστές. Οι αριθμοί ομιλούν από μόνοι τους. Αν δεν σπάσεις αυγά, η ομελέτα θα ξαναγίνει και οι ψηφοφόροι θα ρωτούν τον ηγέτη του PSOE Πέτρο Σάντσες: τι έκανες το ποσοστό που σου δώσαμε, έτσι που να μην έχουμε κάθε έξι μήνες εκλογές; Πώς το αξιοποίησες για να έχει η Ισπανία βιώσιμη κυβερνηση σε συνθήκες οικονομικής κρίσης; Τι προτείνεις που να οδηγεί σε πραγματική λύση, άρα στις 176 έδρες;