Καύκασος από κιμωλία
Ο πόλεμος στη Γεωργία ανάμεσα σε γεωργιανές και ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις αποτελεί μια μικρογραφία, ένα συνεκτικό ορισμό της διεθνούς πολιτικής. Μάχες συμφερόντων, ισχύος, επιρροής σε μια πολύ εκρηκτική περιοχή. Ο Καύκασος αποκτά κάτι από το υλικό της Μ. Ανατολής. Είναι απολύτως χρήσιμο για την Κύπρο να μένουμε σοβαροί αναλυτές των εξελίξεων και να βγάζουμε τα πιο χρήσιμα συμπεράσματα και για την Κύπρο Κατά την κρίση μου όσο πιο πολλά Κόσσοβα, ή όσο πιο πολλές Οσετίες εξελίσσονται στο διεθνή χώρο τόσο πιο πολύ έρχεται στην επιφάνεια η υπόθεση της αναβάθμισης του ψευδοκράτους, εάν οι επικείμενες συνομιλίες για επίλυση του κυπριακού οδηγηθούν σε πλήρες αδιέξοδο. Γι’ αυτό χρειάζεται να αναλύουμε με ορθολογισμό τα διεθνή φαινόμενα, να μην παραγνωρίζουμε εξελίξεις που ολοφάνερα πιέζουν τη δική μας προσπάθεια.
Ο τότε πρόεδρος της Ρωσίας Β. Πούτιν σε ανύποπτο χρόνο έκανε διασύνδεση ανάμεσα στο Κόσσοβο και στο κυπριακό. Άσκησε δίκαιη κριτική στις ΗΠΑ για το Κόσσοβο, προειδοποίησε για τον κίνδυνο αναγνώρισης της «Βόρειας Κύπρου», ενώ στην ουσία προετοίμαζε τις δικές επιλογές για τον έλεγχο της Νότια Οσετίας και της Αμπχαζίας, αξιοποιώντας τη λύση για ανεξάρτητο Κόσσοβο. Ο γεωργιανός ηγέτης Μ. Σιακασβίλι έδειξε ότι είναι τυφλός απέναντι στα πασιφανή, αλλά δεν αποκλείεται να μην διαθέτει χάρτη της περιοχής στο γραφείο του…
Υπήρξε κοντόφθαλμη και λανθασμένη η επιλογή και από την ΕΕ και από τις ΗΠΑ να πιστέψουν ότι στηρίζοντας την ανεξαρτησία του Κοσσόβου, στην ουσία «κονταίνοντας» τη Σερβία, θα έλυναν οριστικά τον τελευταίο βαλκανικό αλυτρωτισμό. Το ντόμινο κινείται. Σήμερα τα δεδομένα γίνονται πιο πολύπλοκα γιατί τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Ρωσία θα επικαλούνται τα λάθη η μια της άλλης για να επιβάλουν πιο πιεστική επιρροή στους συμμάχους τους. Ήδη οι ΗΠΑ προχωρούν στην εγκατάσταση αντιπυραυλικού συστήματος στην Πολωνία και τη Τσεχία με πρόσχημα την αντιμετώπιση της απειλής του Ιράν (!), ενώ η Ρωσία κάνει σαφείς αναφορές για παραμονή ορισμένων δυνάμεών της στα εδάφη της Οσετίας και της Αμπχαζίας.
Για την Κύπρο θα ήταν ασύνετη μια ανάλυση που αγνοεί τα νέα στοιχεία που εισάγει στη διπλωματία της συγκυρίας η σύγκρουση στη Γεωργία. Μπορεί ορισμένες δυνάμεις που είναι σε θέση να αλλάζουν τις ισορροπίες βασιζόμενες στη στρατιωτική ισχύ να χαμογελούν για τα νέα από τη Γεωργία, αλλά η Κύπρος δεν ανήκει στην κατηγορία αυτή. Χρειάζεται να σκεφτόμαστε δύο φορές αυτές τις συνέπειες και να είμαστε οξυδερκείς αναλυτές στους δικούς μας σχεδιασμούς.
Εκτιμώ ότι σε στρατηγικό επίπεδο ένας πολυπολικός κόσμος είναι πιο ισορροπημένος σε σχέση με το σημερινό μονοπολικό. Σε αυτή τη διάκριση η Κύπρος έκανε από μακρού χρόνου την επιλογή της. Ανήκει στην ΕΕ και αυτό είναι το δικό της κύριο εργαλείο για να αναλύει τον κόσμο και να υπερασπίζεται τα δικά της συμφέροντα.