Κερκίδες από Σημαίες…
Από τον κόσμο του κυπριακού ποδοσφαίρου. ΑΠΟΕΛ- Τσέλσι: οι φίλοι του ΑΠΟΕΛ ανάρτησαν πανό σε όλες τις γλώσσες με τα λόγια «η Κύπρος είναι ελληνική». Η UEFA έκανε συστάσεις στο ΑΠΟΕΛ, επειδή ο παρατηρητής θεώρησε το πανό ότι περιείχε «πολιτικό περιεχόμενο».
ΑΠΟΕΛ- Πόρτο: οι φίλοι του ΑΠΟΕΛ ετοίμασαν ένα μεγάλο πανό στο οποίο υπήρχε η ελληνική σημαία και η Κύπρος. Με παρέμβαση της διοίκησης δεν σηκώθηκε ποτέ. Οι οργανωμένοι διαφώνησαν. Ο πρόεδρος της ομάδας Φ. Ερωτοκρίτου δήλωσε ότι δεν αναγνωρίζει τους οργανωμένους. Όλα πήραν διαφορετική τροπή όταν στον αγώνα ΑΠΟΕΛ-Πόρτο 10.000 φίλοι του ΑΠΟΕΛ ανέμιζαν 10.000 ελληνικές σημαίες. Ο ΑΠΟΕΛ πήρε στις 9/11/09 νέα καταγγελία από την UEFA σχετικά με τις σημαίες.
Η διοίκηση του ΑΠΟΕΛ με σχετική ανακοίνωσή της «ενημερώνει τους φίλους και οπαδούς του ΑΠΟΕΛ ότι η πρόθεσή μας ενώπιον της Πειθαρχικής Επιτροπής της UEFA θα είναι η μη παραδοχή της κατηγορίας, την οποία σε κάθε περίπτωση απορρίπτουμε ως νομικά αβάσιμη. Επιθυμούμε, επίσης, να διασαφηνίσουμε ότι η ανάρτηση των εν λόγω σημαιών αποτέλεσε μέρος του εορταστικού κλίματος στον αγώνα της ομάδας μας στο Champions League, αφού η ανάρτηση σημαίας στις κερκίδες σταδίων δεν απαγορεύεται. Θέλουμε να διαβεβαιώσουμε τους φίλους και οπαδούς του ΑΠΟΕΛ ότι προτιθέμεθα να εξαντλήσουμε όλα τα ένδικα μέσα, σε όλα τα αρμόδια δικαστικά σώματα και σε όλα τα επίπεδα, για προστασία της ιστορίας του σωματείου μας».
Ο αντιπρόεδρος και νομικός σύμβουλος του ΑΠΟΕΛ Ά. Πολυδώρου σε δηλώσεις του στο Ράδιο Πρώτο τόνισε ότι η στάση της UEFA είναι υπερβολική και εκτός νομικών πλαισίων: «Ναι, είναι γεγονός ότι από χθες μας έχει κοινοποιηθεί νέα καταγγελία από την ΟΥΕΦΑ για την ανάρτηση ελληνικών σημαιών στον αγώνα με την Πόρτο. Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε σε αρκετά γήπεδα σημαίες κρατών. Για μας ως ΑΠΟΕΛ είναι ξεκάθαρα τα δεδομένα. Η στάση της UEFA είναι υπερβολική και εκτός νομικών πλαισίων. Δεν πρόκειται να σκύψουμε το κεφάλι. Όταν οι Τούρκοι έβγαζαν σημαίες του ψευδοκράτους στους αγώνες της Τραμπζονσπόρ δεν είχε κανένα πρόβλημα. Πέρσι είχαμε το παράδειγμα της Ανόρθωσης που οι φίλοι της έπαιρναν στο γήπεδο ελληνικές σημαίες, όμως φέτος έχουν πρόβλημα που οι φίλαθλοι του ΑΠΟΕΛ ανάρτησαν ελληνικές σημαίες. Υπάρχει και στο σύνταγμα του κράτους μας ότι ως Ελληνοκύπριοι μπορούμε να αναρτούμε τις ελληνικές σημαίες όπου θέλουμε και η ελληνική σημαία είναι αναρτημένη σε όλα τα δημόσια κτίρια. Υπάρχει ευαισθησία για μας ως ΑΠΟΕΛ, αφού η ιστορία του σωματείου μας είναι ταυτισμένη με τη σημαία του Έθνους μας. Την Πέμπτη αναμένεται η UEFA να πάρει την απόφασή της για την καταγγελία και εμείς αύριο θα δώσουμε γραπτώς τη θέση μας. Αν η UEFA μάς καταγγείλει, δεν πρόκειται να το αφήσουμε έτσι το πράγμα και θα προχωρήσουμε σε έφεση. Είναι ξεκάθαρη η θέση μας και δεν πρόκειται να αποδεχθούμε αυτή την καταγγελία».
Η UEFA στη συνέχεια απέδωσε το όλο ζήτημα σε «παρερμηνεία» και αφού έγιναν δεύτερες σκέψεις δεν προχώρησε κάτι. Η καταγγελία απεσύρθη. Τι μένει από όλη αυτή την αφήγηση ανάμεσα στα δύο εμπλεκόμενα μέρη; Κατά την άποψή μου, η μη προσαρμογή ορισμένων ελληνοκυπρίων φιλάθλων (φιλάθλων και άλλων ομάδων) σε μερικές βασικές αρχές του αθλητισμού: στους αγωνιστικούς χώρους προέχουν οι σωματειακές «σημαίες», αυτές που βλέπουμε να κυριαρχούν σε όλες της ομάδες κάθε χώρας. Οι σημαίες -σύμβολα των εθνών εμφανίζονται σε αγώνες των εθνικών ομάδων. Η μετατροπή των εθνικών σημαιών σε σωματειακά πλακάτ είναι πράξη υποβάθμισής τους εν ονόματι της πίστης σε αυτές. Άλλωστε, η ελληνικότητα δεν αποκτά κύρος μόνο με τις σημαίες αλλά με την σοβαρότητα, την ανάπτυξη, ισχύ, το κύρος που αποκτάς με τη δράση σου σε όλους τους τομείς. Από το ποδόσφαιρο μέχρι την οικονομική ισχύ, από το πώς συμμετέχεις σε κοινές προσπάθειες μέχρι την κοινωνική συνοχή, από το σεβασμό στις ποδοσφαιρικές αρετές της Ευρώπης μέχρι τις επιτυχίες στα γήπεδα. Η σύγκριση με φαινόμενα υστέρησης σε άλλες χώρες, δεν χρειάζεται. Είναι προτιμότερο να μαθαίνεις από τους καλύτερους τα γήπεδα, αντί να επικαλείσαι τους χειρότερους στις κερκίδες. Το ζήτημα όπως εκτέθηκε στις καταγγελίες, δεν έπρεπε να ανήκει στη σφαίρα ενδιαφερόντων της UEFA, η οποία κακώς ασχολήθηκε με αυτό. Το ζήτημα αφορά πάνω απ’ όλα τη δική μας ανάλυση πάνω στα πράγματα και το πώς αντιλαμβανόμαστε να λειτουργούν τα αυτονόητα σε όλους τους τομείς της αθλητικής και κοινωνικής σφαίρας.