Κλασσικές συμπτώσεις
Το ΕΛΑΜ πρότεινε στη Βουλή στις 10 Φεβρουαρίου τη γνωστή τροπολογία για το «ενωτικό» δημοψήφισμα του 1950-ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, μαζί του, ΔΗΣΥ αποχή, ΑΚΕΛ εναντίον. Εξαιτίας της ψήφισης αυτής της τροπολογίας, οι συνομιλίες ανεστάλησαν επί δύο μήνες και η επανάληψή τους στις 11 Απριλίου εξελίσσεται σε ένα κακό κλίμα. Κατά μια κλασσική σύμπτωση η λεγόμενη «κυβέρνηση» στην κατεχόμενη Κύπρο (ΚΕΕ, ΔΗΚΟ), αποφάσισε στις 12 Απριλίου να μην δώσει άδεια για τη τέλεση της θείας λειτουργίας στον Άγιο Γεώργο τον Εξορινό για την Μ. Παρασκευή στις 14 Απριλίου!
Εκ πρώτης όψεως τα δύο θέματα μοιάζουν ασύνδετα μεταξύ τους, ωστόσο, είναι τόσο συνδεδεμένα! Δύο πολιτικές στάσεις σε δύο διαφορετικές κοινότητες, μια στη Βουλή, μια στον Άγιο Γεώργιο Εξορινό: δεν τις συντόνιζε κάποιο αόρατο χέρι. Όχι, δεν υπάρχει κάτι τέτοιο αφού δεν μιλούν μεταξύ τους. Ωστόσο, είναι πολύ ενδιαφέρον να πούμε, ότι ενώ δεν υπάρχει επικοινωνία, ωστόσο, διαθέτουν τόσο πάθος κατά της προσπάθειας για επίλυση, που αυτό το πάθος τους οδηγεί σε κοινές στάσεις που επιδιώκουν να επιφέρουν το ίδιο αποτέλεσμα -τον αποσυντονισμό της διαπραγματευτικής διαδικασίας.
Τι τους ενώνει; Προφανώς η αγωνία να μην προχωρήσουν τα πράγματα. Η μια τάση, η τ/κ, για να μην χάσει τα «κεκτημένα» της εισβολής, και η άλλη τάση, η ε/κ, μήπως και επανακτήσουμε ουσιώδη πλεονεκτήματα που χάθηκαν ως αποτέλεσμα της εισβολής του 1974. Για κάθε μη καλό γνώστη του κυπριακού, το πρώτο στοιχείο που αφορά μια μερίδα από τ/κ δυνάμεις, μπορεί να εξηγηθεί γιατί κάθεται πάνω στις βαθειές σκέψεις που εξέθρεψε για δεκαετίες ο ντενκασισμός.
Το δεύτερο, που αφορά μια μερίδα από ε/κ δυνάμεις, παραμένει μια ακραία μορφή παραλογισμού. Ουσιαστικά να παραιτηθούμε από τη διαδικασία επίλυσης και να εκχωρήσουμε το 37% του εδάφους της Κύπρου στην Τουρκία, διεκδικώντας τη «διατήρηση» της Κυπριακής Δημοκρατίας με τη μορφή που την γνωρίζουμε σήμερα στο 63% της νήσου!
Έτσι κάτω από διάφορες διακηρύξεις καταλαβαίνουμε τι ακριβώς γίνεται πίσω από τη σκηνή.
Στην ε/κ κοινότητα οι κενολογίες για «διατήρηση» της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι συνεχείς αναφορές για «δώρα» στην τ/κ πλευρά, η παραποίηση της πραγματικότητας ότι διαπραγμάτευση ίσον συνθηκολόγηση, η πυκνή αναφορά, χωρίς κανένα λόγο ή αφορμή, σε χρονοδιαγράμματα και επιδιαιτησίες, είναι ο τρόπος έκφρασης των δυνάμεων που ψηφίζουν την παρούσα κατάσταση πραγμάτων ως μια μορφή λύσης, την οποία θεωρούν καλύτερη από την ομοσπονδιακή όπως την ορίζουν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος στις 25 Δεκεμβρίου 2016 έγραψε ότι «οφείλουμε να περιφρουρήσουμε το κράτος μας και να σταματήσουμε να διαπραγματευόμαστε τη διάλυσή του». Ενδιαφέρον για την ε/κ άποψη υπέρ του status quo: ενώ φωτογραφίζουν τη στασιμότητα, δεν έχουν το θάρρος να το ανοικτά, γι’ αυτό δημαγωγούν αορίστως περί μιας ιδανικής λύσης!
Στην τ/κ κοινότητα, οι ανάλογες ανησυχίες αφορούν τη μάχη για τη διατήρηση της «ΤΔΒΚ», την ανησυχία για μη κατάκτηση της πολιτικής ισότητας, την ανησυχία για μετατροπή των τ/κ σε πολίτες δεύτερης κατηγορίας, τα «δώρα» στην ε/κ πλευρά, ή την ανησυχία για κατάργηση των εγγυήσεων ώστε η τ/κ κοινότητα να επανέλθει στις συνθήκες ζωής, όπως ήταν πριν το 1974.
Ο «πρωθυποργός» Χ. Οζγκιουργκιούν, ηγέτης του Κόμματος Εθνικής Ενότητας, στις 24 Ιανουαρίου 2017: «Ευτυχώς που οι διαπραγματεύσεις (στη Γενεύη) δεν συνεχίστηκαν, διαφορετικά καήκαμε». Η κατάθεση χαρτών (από τον Μ. Ακιντζί) ήταν λάθος και ότι «δεν πρέπει να κάτσουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων».
Στις 16 Δεκεμβρίου 2016 ο «αν. πρωθυπουργός», «υπουργός οικονομικών» και ηγέτης του Δημοκρατικού Κόμματος Σ. Ντενκτάς δήλωσε ότι θα πει «όχι» σε δημοψήφισμα για σχέδιο λύσης του Κυπριακού, καθώς οι εξελίξεις δεν είναι τόσο καλές για τους τουρκοκύπριους. Δήλωσε ότι ανησυχεί για τις διαπραγματεύσεις, υποστηρίζοντας ότι «δεν διασφαλίζεται η πολιτική ισότητα». Ο Ζορλού Τόρε, «βουλευτής» του Κόμματος Εθνικής Ενότητας το είπε καθαρά «αν βρεθεί λύση και η «ΤΔΒΚ» καταργηθεί, θα προσευχηθώ στον Αλλάχ να μου πάρει τη ζωή!» (21/10/16). Ενδιαφέρον για την τ/κ άποψη υπέρ του status quo: μιλούν πιο ανοικτά, επιζητούν τα «δύο κράτη» δίπλα δίπλα με πιο ντενκτασικό τρόπο!
Αυτή είναι η εικόνα και ο λόγος πολιτικών δυνάμεων που συμπαθούν την ακινησία μέσα από αναστροφή της κοινής λογικής. Οι δυνάμεις αυτές παραμένουν καθηλωμένες σε πρακτικές που η ιστορική εξέλιξη έχει ανατρέψει, γι’ αυτό και οι σύμμαχοί τους βρίσκονται μέσα στον κόσμο της παραπληροφόρησης και της ανάπτυξης φοβικών συνδρόμων. Κοινό χαρακτηριστικό κάθε δύναμης που έχει γυρισμένη την πλάτη της στο μέλλον, είναι πως αρνείται να παρακολουθήσει τα σημερινά φαινόμενα, την παγκοσμιοποίηση, τη συμμετοχή στην ΕΕ, τα ανοικτά σύνορα, την τεχνολογική πρόοδο, την αλληλεξάρτηση των οικονομιών, τις περιφερειακές συνέργειες.
Λάρκος Λάρκου