Μακρόν; Ιδού η Ρόδος!

Καλά νέα από τη Γαλλία, Προεδρικές Εκλογές 2017, 23 Απριλίου. «Ο Εμμάνουελ Μακρόν έκοψε πρώτος το νήμα του α΄ γύρου με 23,75%, ενώ η Μαρίν Λεπέν έλαβε 21,53%.  Εκτός μάχης οι υποψήφιοι των μεγάλων κομμάτων. Ο Φρανσουά Φιγιόν της δεξιάς έλαβε 19,91% και ο αριστερός Ζαν Λικ Μελανσόν 19,64%.

Τόσο ο Φιγιόν, όσο και ο υποψήφιος των Σοσιαλιστών Αμόν δήλωσαν ότι θα ψηφίσουν τον Μακρόν, ενώ το ίδιο ανακοίνωσαν σχεδόν άμεσα τα κορυφαία στελέχη της γαλλικής δεξιάς, αλλά και του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Αντίθετα, ο Ζαν Λικ Μελανσόν ξεκαθάρισε ότι δεν θα στηρίξει ανοικτά κανέναν υποψήφιο για τον β’ γύρο. Η Μαρίν Λεπέν σε δηλώσεις της κάλεσε τους «πατριώτες» να την στηρίξουν στον επόμενο γύρο, μιλώντας για μάχη κατά των ελίτ και της άγριας παγκοσμιοποίησης. Ο Εμανουέλ Μακρόν κάλεσε σε ενότητα εν όψει του β’ γύρου, υποσχόμενος -εφόσον κερδίσει- να είναι πρόεδρος όλων των Γάλλων. Σχεδόν αμέσως έγινε και η πρώτη δημοσκόπηση για τον β’ γύρο που θα γίνει στις 7 Μαΐου: Ο Μακρόν κινείται στο 62%-64% και η Λεπέν στο 36%-38%» (εφ/δα, το Βήμα, 24 Απριλίου).

Ο Ε. Μακρόν, κεντρώος, φιλοευρωπαϊστής, μεταρρυθμιστής, νίκησε και έτσι στις 6 Μαίου όλες οι προβλέψεις δείχνουν ότι θα γίνει ο ένοικος του Μεγάρου των Ηλυσίων.

Αυτή η νίκη, στη δική μου κρίση, έχει τρεις διαστάσεις:

Α. Η γαλλική διάσταση: Ο Ε. Μακρόν ήταν η εμφανώς λιγότερη κομματική υποψηφιότητα, έξω από τα παλαιά σχήματα, νέος, τολμηρός, πειστικός. Έχασαν τα δύο κόμματα της δεξιάς καθώς ο Φ. Φιγιόν δεν πέρασε στο δεύτερο γυρο. Έχασε πλήρως το Σοσιαλιστικό Κόμμα. Ο απίστευτα λίγος Φ. Ολάντ πήρε το ΣΚ στην αφάνεια και εξαιτίας αυτού θα χρειαστούν χρόνια για να ανασυγκροτηθεί. Ο Μελανσόν, ως ο Λεπέν της αριστεράς, θα σβήσει ως ένας εφάπαξ πολιτικός θεατρίνος.

Β. Νίκη της ΕΕ. Μετά τις απώλειες στην Μ. Βρετανία, την Ιταλία και την Ελλάδα, η ΕΕ στέκεται καλύτερα στα πόδια της. Ο άξονας Βερολίνου-Παρίσίων είναι αναγκαίος, το τρένο της ΕΕ χρειάζεται τη συνεργασία ανάμεσα στις δύο πρωτεύουσες με νέες ιδέες και με συνέπεια-κάτι που απέφυγε να πράξει ο απαράδεκτος Ολάντ.

Γ. Παγκόσμια σημασία: ευρύτερη πέρα από την ΕΕ απήχηση της νίκης Μακρόν, έτσι που η νίκη του ακραίου δημαγωγού Ν. Τράμπ στις ΗΠΑ, να καταστεί μια μεμονωμένη περίπτωση, μη εξαγώγιμη. Η γαλλική περίπτωση, η ανάλογη σε αριθμούς νίκη της λογικής στην Ολλανδία πριν ένα μήνα, είναι σημάδια ελπίδας.

Συνολικά τα προοδευτικά, σοσιαλδημοκρατικά, σοσιαλιστικά κόμματα χρειάζεται να λάβουν σοβαρά υπόψη τους το μήνυμα των Παρισίων:

• Να αλλάξουν, για να ηγηθούν των εξελίξεων. Το παλαιό δεν πείθει, αλλά το νέο δεν έρχεται από μόνο του.
• Να θέτουν μαζί, εθνικούς και κοινοτικούς στόχους, να αντιπαρατίθενται καθημερινά με τον εθνικολαϊκισμό και την δημαγωγία σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.
• Να πείσουν με το παράδειγμά τους πως οι εφικτές λύσεις μπορούν να κερδίσουν την πλειοψηφία, όπως βεβαιώνει με το παράδειγμά του ο Ε Μακρόν.
• Να αγωνιστούν, να κινητοποιήσουν την πλειοψηφία ότι οι λύσεις για τις σύγχρονες κοινωνίες βρίσκονται μέσα στην ΕΕ, με τη μάχη και την περισσότερη ΕΕ.

Η Κύπρος εισέρχεται για τα καλά σε προεκλογική περίοδο, με το κυπριακό, όπως δείχνουν τα στοιχεία, άλυτο. Μπορεί μια χώρα όπως η Κύπρος να βγάλει έναν Μακρόν για πρόεδρο; Εξαιρετικά δύσκολο, γιατί στη νήσο μας σχεδόν όλα ελέγχονται από το κομματικό σύστημα. Οι ελάχιστες εξαιρέσεις (Γ. Βασιλείου) βεβαιώνουν τον κανόνα. Ωστόσο, σήμερα κάτι ανάλογο ζητά η κοινωνία της Κύπρου. Μια νέα γενιά στελεχών να πάρει πρωτοβουλίες, να μπει μπροστά, με λιγότερη εξάρτηση από το κομματικό μας σύστημα, με περισσότερο σεβασμό στην αυτονομία της κοινωνικής μας εξέλιξης, με ρεαλιστικές εισηγήσεις που θα δώσουν πραγματική ώθηση στις έννοιες της ανάπτυξης με δικαιοσύνη, της διαφάνειας και της κοινωνικής αλληλεγγύης. Ο Μακρόν άνοιξε ένα δρόμο. Όσοι θέλουν και όσοι μπορούν, ιδού η Ρόδος!

Λάρκος Λάρκου