Μαζί ΟΗΕ και ΕΕ
Οι εξελίξεις έχουν τον ειδικό χαρακτήρα τους, αλλά αυτό δεν είναι η ουσία του πολιτικού αγώνα. Το προκύπτοντα κάθε κοινωνικής ή πολιτικής αλλαγής, χρειάζονται βαθιά μελέτη και εις βάθος ανάλυση. Το όσα παίρνει ο άνεμος αφορά τη λογοτεχνία. Στην πολιτική οι κορυφαίες αλλαγές αφορούν τα όσα εξελίσσονται το μήνα Απρίλη.
Η 16η Απριλίου και το απρόβλεπτο παράγωγό της, η 23η Απριλίου. Δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Η ευρωπαϊκή προοπτική είναι παρούσα και παράγει εξελίξεις. Πώς χειρίζεται κανείς αυτό το νέο πλαίσιο αλλαγών; Πώς η 16η Απριλίου παραμένει ως ο ακρογωνιαίος λίθος της εξωτερικής πολιτικής στη Λευκωσία; Προφανώς οι διακηρύξεις δεν αρκούν και οι υπογραφές θέλουν επεξεργασία, κείμενα, δράσεις επί του συγκεκριμένου. Το Κυπριακό και οι διαδικασίες επίλυσής του παραμένουν η πιο μεγάλη πρόκληση για όλες τις πολιτικές δυνάμεις της Κύπρου.
Τα νέα δεδομένα έχουν πολύ συγκεκριμένο χαρακτήρα και σαφές πολιτικό πλαίσιο. Ο Γ.Γ. του ΟΗΕ έχει το δικό του πλαίσιο λύσης. Είναι βάση για διαπραγμάτευση.
Τα στοιχεία που το συνθέτουν αποκτούν έναν επιπλέον παράγοντα που συνδέει το χθες με το σήμερα, διαπλέκει τα στοιχεία ενός συμβιβασμού μέσα σε μια αξιόπιστη πολιτική διαδικασία. Εκείνην της ένταξης στην Ε.Ε., την 1η Μαϊου 2004. Κατά συνέπεια μπορεί να υπάρξει ένας δημιουργικός συνδυασμός κινήσεων (ΟΗΕ, ΕΕ) που να προσθέτει νέες δυνάμεις στις προσπάθειες για την επίλυση του κυπριακού. Το ένα δεν υποκαθιστά το άλλο, αλλά θα ήταν πιο παραγωγικό, εάν στην ενδεχόμενη νέα πρωτοβουλία του Γ.Γ. του ΟΗΕ, είναι δραστήρια παρόν και ένας αξιωματούχος της Ε.Ε., είτε από το επιτελείο Φερχόϊγκεν, είτε (πιο αδύναμη επιλογή) από το επιτελείο Σολάνας. Μπορεί η πρόταση αυτή να μην ενθουσιάζει ορισμένους στην Ε.Ε. Κάποιοι παραπέμπουν στο Λονδίνο, άλλοι δεν θέλουν να δοκιμάσουν σε μια πιθανή αποτυχία όπου σταρ του είδους έκαψαν τα χέρια τους (λ.χ. Χόλπρουκ). Αυτά έχουν την αξία τους. Αυτό όμως που πιέζει για τωρινές πρωτοβουλίες είναι και η σθεναρή επιθυμία των Βρυξελλών για επίλυση του Κυπριακού πριν την 1η Μαϊου 2004. Κατά συνέπεια, όλα δεν μπορούν να είναι ακίνητα και να περιμένουν ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα (λ.χ. Χάγη ) ή ασύνδετες πολιτικές (λ.χ. Κοπεγχάγη). Τα χρονικά πλαίσια για να λειτουργήσουν έχουν έναρξη, πλαίσιο, αλλαγών, κατάληξη ενωρίς πριν την 1η Μαϊου 2004.
Έτσι, η Ε.Ε. μαζί με τον ΟΗΕ διαθέτουν ερείσματα, ιδέες, υλικές δυνάμεις, εναλλακτικούς συνδυασμούς για να καθοδηγήσουν σε νέο πολιτικό περιβάλλον το Σχέδιο λύσης του Γ.Γ. του ΟΗΕ Κόφι Ανάν.
Είναι μια κλασσική επωδός ευρωπαίων αξιωματούχων. Η Τουρκία θα κριθεί ως προς την ευρωπαική της πορεία με κύριο κριτήριο την συμπεριφορά της στο κυπριακό -Οκτώβρης 2004. Κατά συνέπεια η ΕΕ δεν μπορεί να κρίνει την συμπεριφορά της Τουρκίας ,έτσι, ως μια «διπλανή» δύναμη. Ειναι πολύ σημαντικό να είναι παρούσα με τους δικους της ειδικούς απεσταλμένους, με ενεργητική δράση, με συμβολή στα κείμενα λύσης, με ιδέες που να προωθούν ακομα πιο καθαρά το «ταιριαστό δίδυμο» ΟΗΕ και ΕΕ ως τον κατ εξοχην καταλύτη για την επίλυση του Κυπριακού.
H ελληνική προεδρία της ΕΕ έχει επιπρόσθετες ευθύνες απέναντι στο ζήτημα αυτό. Μπορεί να κάνει τους δικούς της χειρισμούς , να ανοίξει με συστηματικό τρόπο το ζήτημα των κοινών δράσεων της ΕΕ με τον ΟΗΕ ,προωθώντας μια πρωτοβουλία για την οποία ο ΓΓ του ΟΗΕ θα είναι με θετική άποψη. Ο ίδιος ο Κόφι Ανάν έζησε την περιπέτεια της Χάγης και αλλού. Με βάση την πλούσια εμπειρία των αποτυχιών, η κοινή δράση ΟΗΕ και ΕΕ δίνει μια πολιτική ισορροπία που υπόσχεται περισσότερα….