Με συνεννόηση στον σκληρό πυρήνα

Η παρέμβαση του προέδρου του ΔΗΣΥ και το σχόλιο του Κυβερνητικού Εκπροσώπου στις 25 Νοεμβρίου δημιουργούν ελπίδες ότι η Κύπρος μπορεί να αντιμετωπίσει την κρίση. Ο Ν. Αναστασιάδης δήλωσε ότι «οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι ο λαϊκισμός, οι ιδεολογικές εμμονές και τα εύηχα συνθήματα δεν μπορεί να αποτελούν την απάντηση στην κρίση και ούτε μπορεί να τίθενται πάνω από την οικονομική λογική και την πραγματικότητα. Οι αποφάσεις που καλούμαστε να λάβουμε μέσα στις επόμενες λίγες μέρες δεν θα είναι εύκολες ή ευχάριστες, «είναι όμως αναγκαίες και δεν είναι πρόθεση μας να στοχοποιήσουμε κανένα και ειδικά τους εργαζόμενους. Η παγοποίηση μισθών και ωφελημάτων στο δημόσιο όχι μόνο δεν θα υπονομεύσει τα κεκτημένα, αλλά αντιθέτως θα τα διαφυλάξει. Σε διαφορετική περίπτωση θα αναγκαστούμε να εφαρμόσουμε πολύ πιο οδυνηρές αποφάσεις, τις οποίες θα λάβουν και θα μας επιβάλουν άλλοι».

Ο Σ. Στεφάνου σχολίασε την ίδια μέρα «ότι η θέση (Αναστασιάδη) για συνεννόηση, συναντίληψη και συνεργασία  για αντιμετώπιση των προβλημάτων, συναντά και τη θέση της κυβέρνησης ότι πρέπει να υπάρχει αυτό το κλίμα, μακριά από λαϊκισμούς και τοποθετήσεις είτε πανικού, είτε ισοπέδωσης των πάντων, για να μπορέσουμε να επιλύσουμε τα προβλήματα».

Οι πιο πάνω δηλώσεις δείχνουν μια σημαντική πρόοδο για όλη την Κύπρο γιατί χωρίς τη συνεννόηση ανάμεσα στις πιο βασικές πολιτικές δυνάμεις δύσκολα αλλάζουν τα δεδομένα. Η Κύπρος καθυστέρησε να πάρει αποφάσεις. Ωστόσο, μόνο το σήμερα είναι μπροστά μας–και σε αυτή τη συγκυρία- πρώτος στόχος για όλη την Κύπρο είναι η αποφυγή της προσφυγής στο μηχανισμό επιτήρησης και να βγει από τον κύκλο των χωρών που ο Όλι Ρεν κρίνει ως «δύσκολες». Δεν αρκεί για την Κύπρο να είναι σε καλύτερη θέση από άλλες χώρες του Νότου-Ελλάδα, Ιταλία, Πορτογαλία, Ισπανία. Η Κύπρος –σε αντίθεση με τις χώρες αυτές- έχει τις προϋποθέσεις να βγει από τον φαύλο κύκλο της ύφεσης και της δημοσιονομικής δυσχέρειας με καθαρές πολιτικές αποφάσεις και θέληση για συνεννόηση. Σε μερικές χώρες η κρίση έφερε ανατροπές κυβερνήσεων και σχηματισμό άλλων με ευρύτερη αποδοχή. Η Κύπρος χρειάζεται το δικό της ανάλογο: δηλαδή συνεννόηση, επικοινωνία, συναίνεση στο μέγιστό δυνατό βαθμό ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις.  Σε μια ΕΕ που αλλάζει κάτω από το βάρος της κρίσης, σε μια ΕΕ που διαμορφώνει νέα αρχιτεκτονική στη λειτουργία της, η Κύπρος έχει κάθε συμφέρον να είναι στις χώρες της πρώτης γραμμής που θα παραμείνουν στον σκληρό πυρήνα της ευρωζώνης.