Μείωση θητείας, αύξηση ισχύος
Ο Υπουργός Άμυνας Φ. Φωτίου δήλωσε στις 6 Μαρτίου ότι «σύντομα κατατίθεται στο Υπουργικό Συμβούλιο η μελέτη του Υπουργείου Άμυνας για αναδιοργάνωση και εκσυγχρονισμό της ΕΦ και μείωση της στρατιωτικής θητείας», ενώ σε ρεπορτάζ στον τύπο γίνεται λόγος για μείωση της στρατιωτικής θητείας αρχικά κατά 6 μήνες και στη συνέχεια νέα μείωση ώστε η θητεία να είναι γύρω στους 14-15 μήνες. Ο ΥΠΑΜ δήλωσε επίσης ότι «είναι κοινά αποδεκτό ότι η στρατιωτική θητεία στην ΕΦ είναι μεγάλη και η μείωση της ασφαλώς αποτελεί επιτακτική ανάγκη. Παράλληλα η αναδιοργάνωση και ο εκσυγχρονισμός της ΕΦ, συμπεριλαμβανομένης και της μείωσης της στρατιωτικής θητείας αποτελεί δέσμευση στο προεκλογικό πρόγραμμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Όλο αυτό το διάστημα από πλευράς Υπουργείου Άμυνας αλλά και ΓΕΕΦ έχει γίνει μια πολύ σοβαρή, επίμοχθη και επαγγελματική δουλειά, μια εντατική προσπάθεια για υλοποίηση αυτού του προγράμματος. Η μείωση της μακράς υπηρεσίας στην ΕΦ θα αποβεί επωφελής προς όλες τις κατευθύνσεις, με βάση τα όσα καταδεικνύουν και οι μελέτες. Θα είναι επωφελής τόσο για τους νέους άρρενες και εν δυνάμει οπλίτες όσο και για ολόκληρη την κοινωνία. Παρόλα αυτά πρέπει να κατανοήσουμε ότι η μείωση της θητείας δεν θα μπορούσε να αποτελέσει μια μεμονωμένη πράξη, αλλά εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο εκσυγχρονισμού και αναδιοργάνωσης της ΕΦ. Η τελική απόφαση θα ληφθεί πολύ σύντομα από το Υπουργικό Συμβούλιο».
Θεωρώ ότι αυτές οι δηλώσεις και οι αποφάσεις κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση. Μάλλον αργήσαμε, αλλά κάλλιον αργά παρά ποτέ. Η μείωση της θητείας είναι ώριμο αίτημα, η αμυντική οργάνωση βασίζεται πλέον πάνω σε πιο σύγχρονες μορφές, συνεπώς το ταχύτερο, το καλύτερο. Η εισήγηση για σταδιακή μείωση της στρατιωτικής θητείας έχει ευρύτατη απήχηση στην κοινή γνώμη.
Η δήλωση Φωτίου «οτι μείωση της μακράς υπηρεσίας στην ΕΦ θα αποβεί επωφελής προς όλες τις κατευθύνσεις, με βάση τα όσα καταδεικνύουν και οι μελέτες» είναι ρεαλιστική και επί της ουσίας δείχνει ότι η υπόθεση της άμυνας χρειάζεται να αποκτήσει πιο έξυπνη διαμόρφωση σύμφωνα με τις δυνατότητες της κυπριακής κοινωνίας και ενταγμένης στη συλλογιστική ενός κράτους- μέλους της ΕΕ.
Ειδικότερα χρειάζεται βαθύτερη ανάλυση της διασύνδεσης της αμυντικής δυνατότητας της Κύπρου στο πλαίσιο της επιχειρηματικής δραστηριότητας της Ένωσης στους τομείς της Έρευνας και Διάσωσης. Αυτή η διασύνδεση πολλαπλασιάζει την χρησιμότητα της γεωπολιτικής αξίας της νήσου στο πλαίσιο ευρύτερων πολιτικών συμφερόντων στην Α. Μεσόγειο και τη Μ. Ανατολή. Συνεπώς η άμυνα μπορεί να γίνει ισχυρότερη μόνο αν σε αυτή προστεθεί με πολύ συγκεκριμένες ρυθμίσεις η έννοια του ευρύτερου ευρωπαϊκού συμφέροντος. Μέσα στο πλαίσιο αυτό είναι απολύτως εφικτή η αύξηση της πολιτικής βαρύτητας της νήσου.