Μια ψευδαίσθηση λύσης…

Οι εξελίξεις επί του εδάφους στο κυπριακό απαιτούν συστηματική μελέτη και διορατική ενδοσκόπηση. Τα δεδομένα όπως αυτά εξελίσσονται στην τρέχουσα συγκυρία- διεθνής θέση του ψευδοκράτους, εργασία και διακίνηση τ/κ στις ελεύθερες περιοχές, νομικές αλλαγές στο επίπεδο του ΕΔΑΔ- είναι μοναδικές σε βαρύτητα στην ιστορία του κυπριακού. Η πολιτική ηγεσία καλείται να δώσει πειστική απάντηση στο ερώτημα: τι σημαίνει να παραμένει το κυπριακό σε παρατεταμένη στασιμότητα με τις συνθήκες που διαμορφώθηκαν μετά το μερικό άνοιγμα σε σημεία διέλευσης στα κατοχικά οδοφράγματα;

Μερικοί ε/κ θεωρούν ότι η συντήρηση του σημερινού status quo αποτελεί την καλυτερη δυνατή λύση. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ένα ποσοστό της τάξης του 25% εκδηλώνει την προτίμησή του σε αυτή τη μορφή «λύσης». Είναι σημαντικό να υπογραμμισθεί ότι αυτή η άποψη στερείται πολιτικού ορθολογισμού. Η λογική του να μείνουμε όπως είμαστε, ή η λογική «αυτοί από εκεί και εμείς από εδώ», δεν σημαίνει ακριβώς ότι λένε οι λέξεις. Το περιεχόμενο είναι σε διαρκή μεταβολή γιατί δεν μπορεί να ελεχθεί από τις επιθυμίες ή της επιλογές της ε/κ ηγεσίας.

Η πολιτική του «όπως είμαστε», πρώτα απ’ όλα σημαίνει τον απόλυτο έλεγχο από τα κατοχικά στρατεύματα του 37% του εδάφους της πατρίδας μας.Ταυτόχρονα σημαίνει διακίνηση τ/κ με δικαιώματα εργασίας, απόκτησης και χρήσης περιουσίας στις ελεύθερες περιοχές. Έτσι ορισμένοι τ/κ είτε με προσφυγές στο ΕΔΑΔ, είτε με προσφυγές σε δικαστήρια της Κυπριακής Δημοκρατίας, θα διεκδικούν «συνεταιρικές» εξουσίες στις ελεύθερες περιοχές. Σε άλλο επίπεδο, σημαίνει ακόμα πιο σκληρή συνοριακή γραμμή με την Τουρκία, σημαίνει «σύνορα» ως μόνιμη πηγή εντάσεων και περιπετειών ανάλογα με τις επιλογές της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.

Αυτό το σκηνικό δεν είναι απλώς μια συντήρηση της σημερινής ισορροπίας πραγμάτων. Είναι μια εξέλιξη πολύ δυσμενέστερη και αυτής ακόμα της διχοτόμησης. Είναι σημαντικό να αναλύσουμε με ακρίβεια τις περισσότερο και τις λιγότερο πιθανές επιπτώσεις από αυτή την πορεία. Εάν εκτιμούμε ότι είναι σοβαρός αυτός ο κίνδυνος, χρειάζεται να πάρουμε πρωτοβουλίες, να καθοδηγήσουμε εξελίξεις ώστε να βγάλουμε τον κυπριακό ελληνισμό από αυτή την εκρηκτική απειλή. Απαιτείται εις βάθος εκτίμηση της πραγματικότητας, πρόβλεψη για τις επιπτώσεις της σε μακροπρόθεσμο επίπεδο και ειλικρινής διάλογος ανάμεσα στις ε/κ πολιτικές δυνάμεις.

Η ε/κ ηγεσία χρειάζεται να πάρει αποφάσεις που να υπηρετούν τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα του κυπριακού ελληνισμού. Μια κοινή πρωτοβουλία ΟΗΕ-ΕΕ για ανατροπή αυτής της κατάστασης, μπορεί να έχει θετική κατάληξη εάν και εμείς δημιουργήσουμε τις πιο κατάλληλες προϋποθέσεις.