Ο Γάλλος μεσολαβητής!
Παλαιότερα υποστήριξα την άποψη ότι Ελλάδα και Σκόπια –χωρίς να ακυρώνουν τη διαδικασία του ΟΗΕ υπό τον Μ. Νίμιτς- μπορούν να προχωρήσουν σε απ’ ευθείας διαβουλεύσεις για επίλυση του ζητήματος της ονομασίας του κράτους των Σκοπίων. Υποστήριξα τη σκέψη αυτή μέχρι που να βρεθεί καλύτερη! Αυτή λέχθηκε από τον πρόεδρο της Γαλλίας Φ. Ολάντ στο πλαίσιο της συνόδου των χωρών των δυτικών Βαλκανίων στη Λουμπλιάνα. Ο ίδιος άνοιξε το θέμα «για να προσφέρει τις καλές υπηρεσίες της χώρας του προκειμένου να επιλυθεί το χρόνιο ζήτημα των ονομασίας των Σκοπίων, που διχάζει την Ελλάδα και την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Το θέμα της ονομασίας παρεμποδίζει επί του παρόντος την όλη διαδικασία και η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να παραμείνουμε σε αυτό». Ο Ολάντ υπενθύμισε «τη δέσμευση της Γαλλίας για την διεύρυνση της ευρωπαϊκής προοπτικής. Εμείς μπορούμε να συνομιλούμε με όλους, έχουμε άριστες σχέσεις με όλες τις βαλκανικές χώρες».
Αυτή η μάλλον απρόβλεπτη πρωτοβουλία Ολάντ έτυχε ψυχρής υποδοχής από τα ενδιαφερόμενα μέρη. Δυστυχώς η Αθήνα σιώπησε, ενώ ο πρωθυπουργός των Σκοπίων Γκρούεφσκι επανέλαβε τις θέσεις του, λέγοντας ότι «θέλουμε την επίλυση του προβλήματος αυτού και κάτι τέτοιο αναφέρεται στο πρόγραμμα του κόμματος μας. Το VMRO-DPMNE δε συμφωνεί με οποιαδήποτε λύση που θα οδηγούσε σε συνταγματικές τροποποιήσεις και σε αλλαγή του συνταγματικού μας ονόματος. Δε συμφωνεί με λύση που μπορεί να θίξει την ταυτότητα του μακεδονικού λαού, της γλώσσας και του έθνους. Τέλος, οποιαδήποτε λύση θα τεθεί προς έγκριση σε δημοψήφισμα».
Στην ουσία ο σκοπιανός ηγέτης θεωρεί ότι η επίλυση μπορεί να περιλαμβάνει μια σύνθετη ονομασία (π.χ. Άνω Μακεδονία ή Βόρεια Μακεδονία) αλλά εκείνη θα χρησιμοποιείται μόνο έναντι συγκεκριμένων διεθνών οργανισμών, απορρίπτοντας την έννοια του erga omnes (ονομασία που να ισχύει έναντι πάντων) που υποστηρίζει η Αθήνα. Είναι σαφές ότι ο χρόνος παγιώνει πρακτικές και χειροτερεύει τα δεδομένα. Ο Ολάντ διαθέτει το ειδικό βάρος και τις καλές σχέσεις με όλα τα μέρη για να κινήσει την διαδικασία και ενδεχομένως να δώσει μια φόρμουλα επίλυσης κάτω από τη γαλλική και εξ αυτού κάτω από την ευρωπαϊκή ομπρέλλα, αφού προφανώς ενημερωθεί για το «κεκτημένο» της διαπραγμάτευσης από τον Μ. Νίμιτς. Τα δύο μέρη δεν χάνουν κάτι αν δοκιμάσουν τη μεσολάβηση Ολάντ! Το μόνο που μπορεί να χάσουν είναι να αυξήσουν τις πιθανότητες να βρουν μια αμοιβαία αποδεκτή λύση!