Οι αριθμοί δείχνουν Ερτογάν!

Η Τουρκία αποτελεί στον τομέα της κομματικής ισορροπίας μια ιδιόμορφη περίπτωση. Ενώ στις ευρωπαϊκές χώρες κυριαρχεί η αστάθεια και η αναζήτηση άλλων λύσεων, στην Τουρκία ολοένα και αυξάνεται η επιρροή του Τ. Ερτογάν και του Κόμματος Ανάπτυξης και Δικαιοσύνης (ΚΑΔ). Είναι κοινός τόπος να γραφεί ότι το κόμμα αυτό έχει κυβερνητικό παρελθόν (ήδη από το 2002) και φαίνεται να έχει μέλλον: σε νέα δημοσκόπηση το ΚΑΔ παίρνει σχεδόν 55%! Η εταιρεία Sonar σε δείγμα 3000 ατόμων σε 26 πόλεις και 30 χωριά δίνει στο ΚΑΔ 54,83% (49,83% στις εκλογές της 12ης Ιουνίου 2011), στο Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα 19,52% (25,98% στις εκλογές), και στο Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης 16,13% (13,01%). Τα στοιχεία είναι από σχετικό δημοσίευμα στο ΚΥΠΕ από δημοσίευμα της «Σαμπάχ».

Στην ερώτηση αν θεωρούν την κυβέρνηση Ερτογάν «επιτυχημένη», το 50,4% απάντησε θετικά, το 27,6% αρνητικά και το 16,9% δεν έχει άποψη. Στην ερώτηση για το «πιο είναι το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Τουρκία», η πλειοψηφία ψηφίζει κατά σειρά «οικονομία, ανεργία, τρομοκρατία».

Είναι σημαντικό να υπογραμμίσει κανείς ότι αν αυτοί οι αριθμοί αντέξουν στο χρόνο –πράγμα πιθανόν- τότε το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (ΡΛΚ) θα αντιμετωπίσει νέα κρίσης στρατηγικής καθώς ούτε ο Μπαϊκάλ, ούτε ο Κιλιντσάρογλου μπορούν να σταθούν με επιτυχία απέναντι στον Ερτογάν. Αν αυτό συμβεί σημαίνει ότι το ΡΛΚ είναι υποχρεωμένο να αλλάξει αρχηγό, αν επιθυμεί να ανταγωνιστεί κάποια στιγμή το ΚΑΔ. Ενώ ισχυρές παράμετροι της πολιτικής Ερτογάν δεν προχωρούν όπως για παράδειγμα η σχέση ΕΕ-Τουρκίας και ενώ εντείνεται η εσωτερική κριτική εναντίον του για υπερσυγκέντρωση εξουσιών και αυταρχισμό, οι τούρκοι ψηφοφόροι δεν φαίνεται να εγκρίνουν την πολιτική του ΡΛΚ ως του μόνου κόμματος εξουσίας που θα μπορούσε να εισπράξει ψήφους διαμαρτυρίας από την άσκηση της πολιτική από τον Ερτογάν. Η μικρή αύξηση του ΚΕΔ δείχνει ότι κάποιοι ψηφοφόροι κινούνται στο μεταίχμιο ανάμεσα σε ΚΑΔ και ΚΕΔ οπότε πιο εύκολα κάνουν κίνηση «νέου στρατοπέδου».

Σε κάθε περίπτωση η ηγεμονία Ερτογάν φαίνεται να επιτρέπει σχετικά πιο σαφείς κινήσεις για την αλλαγή του συντάγματος και την αναθέρμανση της συζήτησης για την εκλογή Ερτογάν στην προεδρία της Τουρκίας. Ο Α. Γκιουλ δεν φαίνεται να είναι ενθουσιασμένος από το σχεδιασμό Ερτογάν και ουδείς μπορεί να αγνοήσει την επιρροή του στο ΚΑΔ. Ωστόσο, ο Ερτογάν ακολουθώντας μια τουρκική παράδοση που θέλει ισχυρούς πρωθυπουργούς να «ολοκληρώνουν» έναν πολιτικό κύκλο στην προεδρία της Δημοκρατίας ( Ινονού, Ντεμιρέλ), φαίνεται να ακολουθεί μια τέτοια στρατηγική και τα ευρήματα της Sonar την ευνοούν.