Οι διδυμοποιήσεις και οι Στρατηγοί

Ο Δήμος Κερύνειας έκανε το θέμα πιο διάσημο. Και ο Δήμος Αγίου Νικόλάου Κρήτης, επίσης. Έτσι, οι διδυμοποιήσεις ορισμένων Ελληνικών πόλεων με αντίστοιχες τουρκικές μπήκε για τα καλά στις συζητήσεις μας. Υπέρ, ή κατά, ζήτω ή αίσχος, σημασία έχει να δούμε το ζήτημα κάτω από ένα καινούριο πρίσμα. Στη πολιτική το μαύρο ή το άσπρο δίνουν λύσεις.

Αυτό που προέχει όμως είναι να δώσεις λύσεις με αντοχή στο χρόνο, και υπέρ των οικουμενικών αξιών. Σε πέντε επίπεδα η δική μου γνώμη:

Α) Η Κύπρος σε τρία χρόνια από τώρα θα μπαίνει στην οικογένεια της Ε.Ε. ως πλήρες μέλος. Οι δήμοι, οι αρχές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην Ε.Ε. έχουν ισχυρές ποσότητες αυτονομίας απέναντι στις κυβερνήσεις των χωρών τους. Δεν εκτελούν διαταγές. Παίρνουν πρωτοβουλίες, ανοίγουν νέους δρόμους, έχουν δική τους γνώμη. Η «Επιτροπή των Περιφερειών» στην Ε.Ε. έχει αυτό ακριβώς το νόημα: να συνδέει περιφέρειες, να δίνει ισχύ στις τοπικές κοινωνίες να υπερβαίνει τις κεντρικές κρατικές εξουσίες.

Β) Το συγκεντρωτικό σύστημα δεν λειτουργεί στην Ε.Ε. Μια κυβέρνηση λ.χ. μπορεί να θέσει πλαίσια, να δώσει κατευθύνσεις στην Τ.Α. αλλά αυτό δεν είναι δεσμευτικό. Άρα, θα βλέπουμε από εδώ και πέρα αυτό το πλαίσιο εξέλιξης. Γι΄ αυτό και η Κυπριακή Κυβέρνηση μπορεί από τώρα να πάρει τις δικές της ευθύνες, να ετοιμαστεί για το όλο σκηνικό.

Γ) Το ζήτημα των διδυμοποιήσεων είναι για τον Κυπριακό Ελληνισμό ιδιαίτερα λεπτό ζήτημα. Γι΄αυτό, προκαλεί εκρήξεις θυμού. Μπορούμε όμως, να του δώσουμε ποσότητες ορθολογισμού. Να πούμε τους όρους και τις προϋποθέσεις αυτών των ανοιγμάτων.

Οι διδυμοποιήσεις είναι πολιτική πράξη. Γι’ αυτό –εάν ένας δήμος τις ψηφίσει- τις θέτει σε πολιτικά πλαίσια. Στα κείμενα των διδυμοποιήσεων πρέπει να υπάρχουν πολιτικές αναφορές σε αξίες με οικουμενικό κύρος όπως οι σχέσεις καλής γειτονίας ανάμεσα στα κράτη, ο σεβασμός στα ιδεώδη του ΟΗΕ, το απαραβίαστο των συνόρων, σεβασμό στις αρχές της μη επέμβασης σε ανεξάρτητα κράτη, συγκεκριμένες αναφορές για επίλυση του Κυπριακού με βάση τα ψηφίσματα του ΟΗΕ.

Δ)Κάθε πολιτική πρωτοβουλία υπακούει στους όρους της πολιτικής εξέλιξης. Και η πολιτική δεν είναι σούπα, όπου όλοι οι λαοί αγαπούν όλους τους άλλους λαούς, δεν είναι μεταφυσική ειρηνολογία όπου η αγάπη και η συνεργασία ανάμεσα στις αρχές της Τ.Α., χάνει κάθε πολιτικό στοιχείο. Υπάρχει ένα ορισμένο πολιτικό πλαίσιο που ούτε οι δήμοι μπορούν να αγνοούν, υπάρχει όμως και ένα πλαίσιο εξέλιξης που οι δήμοι είναι σε θέση να παίρνουν πρωτοβουλίες.

Ε) Στο συνολικό πλαίσιο των Ελληνοτουρκικών σχέσεων, και στο Κυπριακό, Κύπρος και Ελλάδα πρέπει να έχουν στην ατζέντα τους την πολιτική των ανοιγμάτων, της επαφής, της επικοινωνίας με Τουρκικές και Τουρκοκυπριακές οργανώσεις, μέσα στο πλαίσιο των όρων που έχω προαναφέρει. Η ακινησία ευνοεί τον Ντενκτάς και τους Στρατηγούς. Η κινητικότητα, οι επαφές επιφέρουν ρήγματα στο σινικό τείχος που έχουν επιβάλει οι στρατηγοί και στη Τουρκία και στα κατεχόμενα. Κυρίως, όμως, είναι σε θέση να αλλάξουν την εικόνα που έχουν οι Τούρκοι για τους Έλληνες και τους Ελληνοκύπριους. Κατά συνέπεια αυτές οι πρωτοβουλίες είναι προοδευτικές, είναι χρήσιμες στον αγώνα του Κυπριακού Ελληνισμού, είναι επωφελείς στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις εφόσον κινούνται στα πλαίσια των αξιών του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ. Γι΄αυτό οι δήμοι στην Ελλάδα μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη νέων σχέσεων με τους τουρκικούς δήμους. Στο βαθμό που τους αναλογεί να δημιουργήσουν κινητικότητα, μια συνεργασία με πολιτικούς όρους και πολιτικές προϋποθέσεις.