Όταν ο Κορονοϊός συναντά τον Α. Γκουτέρες…

Η διασύνδεση ανάμεσα στο κυπριακό και τον κορονοϊο είναι πλήρης. Από την στιγμή που έγινε γνωστό το ζήτημα μιας πιθανής εξάπλωσης του ιού, οι δύο ηγέτες παρακάθησαν σε σύσκεψη της Τεχνικής Επιτροπής για την Υγεία στο Λήδρα Πάλας στις 3 Φεβρουαρίου για να συντονίσουν τις δράσεις τους. Μετά τη συνάντηση ο Ν. Αναστασιάδης δήλωσε τα εξής: «Την ίδια ώρα το ηθικό δίδαγμα από αυτό είναι ότι παρά τις διαφορές που μπορεί να έχουμε ή και τις διαφορετικές απόψεις σε αριθμό θεμάτων, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τους κινδύνους ή τα γεγονότα, για τα οποία δεν μετράει ποιος είναι ο δυνατός ή ο αδύναμος, και μας ωθούν να ενώσουμε δυνάμεις και να δράσουμε μαζί».

Ήταν η μόνη λύση. Πρώτος λόγος στην ΤΕ για την Υγεία, στην επιστημονική τεκμηρίωση, συνεννόηση ανάμεσα στους δύο ηγέτες όπως συμφώνησαν στις 3 Φεβρουαρίου. Η συνέχεια έχει άμεση σχέση με τις δεσμεύσεις που, κατά κανόνα, αναλαμβάνει ο Ν. Αναστασιάδης. Η απόφασή του να κλείσει τέσσερα «σημεία διέλευσης», η περιφρόνηση της ΤΕ και των αποφάσεων της 3ης Φεβρουαρίου, δείχνει άλλα. Η απόφαση δεν συσχετίζεται με τον κορονοϊό. Σχετίζεται με την ουσία του κυπριακού και την απόφαση Αναστασιάδη να οδηγήσει τα πράγματα στα «δύο κράτη».

Όπως είναι γνωστό, μετά την εκλογή ηγέτη της τ/κ κοινότητας στις 26 Απριλίου, ο ΓΓ του ΟΗΕ θα συγκαλέσει, πιθανώς τον Ιούνιο, «Σύνοδο για την Κύπρο». Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι θα είναι η τελευταία του κύκλου που θα έχει βάση τα ψηφίσματα του ΟΗΕ (διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία) και το πλαίσιο λύσης που καθόρισε ο ίδιος ο ΓΓ την 30η Ιουνίου 2017. Ο Ν. Αναστασιάδης γνωρίζει καλύτερα παντός άλλου, ότι ο Α. Γκουτερες αυτή τη φορά θα κάνει έναν συνολικό απολογισμό της προσπάθειάς του και θα καταγράψει τις ευθύνες κάθε πλευράς προτού αναζητήσει άλλες εντολές από το ΣΑ. Κάτι ανάλογο έγινε το 1992 με τις ευθύνες να επιρρίπτονται στον Ρ. Ντενκτάς και το 2004 στον Τ. Παπαδόπουλο. Ο Ν. Αναστασιάδης γνωρίζει ότι θα βρίσκεται στην κορυφή του κάδρου με τις ευθύνες. Ήδη ο υπεξ Ν. Χριστοδουλίδης ανέφερε δημόσια ότι η συμπεριφορά του Α. Γκουτέρες έχει αλλάξει από το Κραν Μοντάνα και μετά.

Αυτό το σκηνικό θέλει να αποφύγει ο Ν. Αναστασιάδης. Θεωρεί ότι είναι το μόνο που τον «δυσκολεύει». Αισθάνεται ότι ελέγχει το εσωτερικό σκηνικό με ΜΜΕ στρατεύμενα στην υπόθεση της ακινησίας, και είναι, πλέον, βέβαιος, ότι ο Μητσοτάκης μοιάζει με τον Α. Σαμαρά στο ζήτημα, συνεπώς επικεντρώνεται στο μόνο σενάριο που δεν μπορεί να ελέγξει: παρεμβολή στην εκλογική διαδικασία ανάμεσα στους τ/κ, εμπόδια στην εκλογική προσπάθεια Ακιντζί. Αυτό επιχειρεί τώρα: ανατροπή του σχεδιασμού του ΓΓ, ώστε να μην οδηγηθούν τα πράγματα σε «Σύνοδο για την Κύπρο», και αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν δύο ηγέτες στην Κύπρο (Ν. Αναστασιάδης και σενάριο με εκλογή Τατάρ) να συμφωνούν σε μια άλλη προσέγγιση. Συνεπώς η φθορά Ακιντζί, συμβάλλει στην επικράτηση Τατάρ, ώστε τον Ιούνιο Αναστασιάδης και Τατάρ να έχουν κοινή προσέγγιση για καμμιά Σύνοδο.

Στη μάχη για την φθορά Ακιντζί, συμπίπτουν τρία πρόσωπα: α. Ο Μ. Τσαβούσογλου, που εμφανίζει για πρώτη φορά επί διακυβέρνησης ΚΑΔ, νέα σενάρια (από την ομοσπονδία μέχρι «δύο κράτη»), β. Ο Ε. Τατάρ για να ενισχύσει τις πιθανότητες εκλογής του ως ο έχων προνομιακή σχέση με την Άγκυρα. Ήδη μίλησε δημόσια (ανεξάρτητα από την μετέπειτα διάψευση) για «δυο κράτη» με επιστροφή 6% εδαφους στην ε/κ πλευρά, και, γ. Ο Ν Αναστασιάδης με τις εμφανείς πλέον επιδιώξεις του να οδηγήσει τα πράγματα με «πυγμή» στη λύση των «δύο κρατών».

Ο κορονοϊός προσέφερε το τέλειο άλλοθι στον Ν. Αναστασιάδη για να κτίσει “συνέργειες” με τις δυνάμεις του status quo με πρώτον τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο. Το κλείσιμο τεσσάρων σημείων διέλευσης έχει ως στόχο να κτυπήσει το κυριότερο εκλογικό χαρτί του Μ. Ακιντζι- την ταύτιση του, δηλαδή, με τη Διαδικασία του Βερολίνου και τη βέβαιη συμμετοχή του σε τελική Σύνοδο για την Κύπρο. Παρά τις πιέσεις που δέχεται από την Τουρκία, ο Μ. Ακιντζί κρατά δυνάνεις και αυτή την περίοδο φαίνεται να κόβει πρώτος το νήμα, στη δεύτερο γύρο. Παρά τα εμπόδια και τα αδιέξοδα στο επίπεδο των συνομιλιών, ο Ακιντζί φαίνεται να πείθει την πλειοψηφία των τ/κ ότι η υποψηφιότητά του προσφέρει τις, υπό τις περιστάσεις, καλύτερες συνθήκες επιβίωσης για την κοινότητά του. Γνωρίζουν βέβαια οι τ/κ τι έκανε ο ηγέτης κάθε πλευράς στις συνομιλίες και γνωρίζουν ότι ο Αναστασιάδης οδήγησε τις Συνόδους στο Μον Πελεράν και Κραν Μοντάνα σε ναυάγιο. Η υποψηφιότητα Ακιντζί προσφέρει περισσότερη ελπίδα, εφόσον υπάρχει κινητικότητα και προοπτική στο κυπριακό. Η «Διαδικασία του Βερολίνου (25/11/2019) προσθέτει δυνατότητες για ολοκλήρωση του κύκλου. Στο διεθνές πεδίο, ο τ/κ ηγέτης της κέρδισε τις εντυπώσεις δείχνοντας συνέπεια στην επιδίωξη λύσης, ακόμα προτείνοντας το 2018 (πιθανόν χωρίς συνεννόηση με την Άγκυρα) την μετατροπή του Πλαισίου Γκουτέρες σε «Στρατηγική Συμφωνία για την Επίλυση». Οι νέες εξελίξεις με τα σημεία διέλευσης και η πλήρης αγνόησή του από τον Ν. Αναστασιάδη, δυσκολεύουν την επιχειρηματολογία του ως του αναγκαίου για την κοινότητά του «παίκτη». Σε περίπτωση αποχώρησης Ακιντζί, σημαίνει κοινοί πανηγυρισμοί για τους «ντενκτασικούς» κάθε απόχρωσης.

Λάρκος Λάρκου