Οθέλλος από γρανίτη!!

Η τελετή για την αποκατάσταση του πύργου του Οθέλλου στην Αμμόχωστο στις 2 Ιουλίου αναμφίβολα έγραψε τη δική της ιστορία στην μεγάλη προσπάθεια για την επανενωμένη Κύπρο. Ένα μνημείο με παγκόσμια αναγνωρισιμότητα, με μεγάλους συμβολισμούς, με σύνδεση με την ιστορική διαδρομή της νήσου μέσα από τους αιώνες. Η τελετή υπήρξε το αποκορύφωμα μιας συλλογικής εργασίας, επίμονης, επίπονης. Η εργασία φέρει την υπογραφή των Συντονιστών της Τεχνικής Επιτροπής για τη Διατήρηση της Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Κύπρου: του Τ. Χατζηδημητρίου και του Α. Τουνζάι. Το έργο της Επιτροπής πλέον σφραγίζει όλη την Κύπρο: δεκάδες μεγάλα και μικρά έργα, εκκλησίες, μοναστήρια, ιστορικά κτίσματα, τζαμιά, αλλάζουν όψη, βάση, μορφή. Ανασυγκροτούνται για να υπηρετήσουν έναν μεγάλο σκοπό, αυτόν που συνδέεται με την καθημερινή μάχη για την Κύπρο χωρίς σημεία ελέγχου και διαιρέσεις, κοινή πατρίδα ε/κ και τ/κ.

Σε σχετικό ρεπορτάζ στο ΚΥΠΕ που υπογράφει η Ρ. Παπαγεωργίου σημειώνονται, μεταξύ άλλων, και τα εξής:

«Η μεσαιωνική Αμμόχωστος αναβίωσε μέσα από την αποκατάσταση του πύργου, ένα όνειρο για τον Αλί Τουντζάι, το οποίο έγινε και όνειρο του Τάκη Χατζηδημητρίου, όταν το μοιράστηκε μαζί του….Δεν μεταχειριζόμαστε τα μνημεία σαν πέτρες, αλλά γνωρίζουμε ότι έχουν αξία και σημασία για όλους μας, δήλωσε ο Αλί Τουντζάι, τονίζοντας ότι η πολιτιστική κληρονομιά της Κύπρου είναι ανεκτίμητη και ο μεγαλύτερος πλούτος μας. Επιπλέον, είπε, εκτός από την πολιτιστική σημασία, ο Πύργος του Οθέλλου, εάν υπάρξει ένας σωστός σχεδιασμός, μπορεί να συμβάλλει και οικονομικά τόσο για τους Τ/κ όσο και για τους Ε/κ. Ο Τουντζάι θυμήθηκε τις παιδικές του αναμνήσεις όταν έπαιζε στον Οθέλλο με φίλους και είπε πως από τότε η αποκατάσταση του χώρου έγινε γι` αυτόν όνειρο, το οποίο μόλις ανέφερε στον Τάκη Χατζηδημητρίου έγινε και δικό του».

Σύμφωνα με το ΚΥΠΕ «ο Πύργος του Οθέλλου είναι το μεγαλύτερο έργο που ολοκλήρωσε μέχρι σήμερα η Τεχνική Επιτροπή. Ξεκίνησε πέρσι το καλοκαίρι. Οι εργασίες χρηματοδοτήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε συνεργασία με το Αναπτυξιακό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών [UNDP], με συνολικό κόστος εργασιών επείγουσας αποκατάστασης 1,025 εκ. ευρώ. Γι` αυτό εργάστηκαν δεκάδες άτομα. Δέκα τέσσερα από αυτά έκαναν τα αποκαλυπτήρια της πλάκας που θα θυμίζει ότι ο πύργος είναι πλέον «ζωντανός».

Από τις δηλώσεις των υποστηρικτών του έργου αναφέρω το τι δήλωσε ο Ν. Πόπενς, Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής για την υλοποίηση, περιφερειακής πολιτικής και αστικής πολιτικής της ΕΕ. Είπε: «Χαίρομαι που η ΕΕ έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει και να υποστηρίξει την Τεχνική Επιτροπή από την αρχή το 2009, μαζί με το UNDP Συνεταιρισμός για το Μέλλον. Οι μελλοντικές γενιές μια μέρα θα κοιτάξουν πίσω στο έργο της Επιτροπής όχι μόνο με θαυμασμό και ευγνωμοσύνη, αλλά επίσης και το πιο σημαντικό, για την εξαιρετική συμβολή της στην αποκατάσταση της ειρήνης. Σήμερα, με την επανάληψη των συνομιλιών που διεξάγονται σε πολύ θετική ατμόσφαιρα που μας δίδει νέες ελπίδες για επανένωση, γιορτάζουμε ένα σαφές παράδειγμα της ειρηνικής συνεργασίας και της συμφιλίωσης προς το κοινό συμφέρον όλων των Κυπρίων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και εγώ προσωπικά, είμαστε πολύ περήφανοι που είμαστε μέρος αυτής της επιτυχημένης συνεργασίας».

Η αρχαιολόγος και ιστορικός τέχνης Άννα Μαραγκού δήλωσε στο ΚΥΠΕ ότι «εδώ είναι η καρδιά της Αμμοχώστου, μπροστά στο λιμάνι, είναι ένα καταπληκτικό μνημείο με μια άλλη διάσταση…Είμαστε έξω από την πύλη που οδηγεί στην έκθεση φωτογραφίας με τίτλο «Μια πύλη στο μέλλον» με εκθέματα που βρέθηκαν στον ιστορικό αυτό χώρο κατά τις εργασίες αλλά και φωτογραφίες από το έργο της Τεχνικής Επιτροπής… Το μνημείο αυτό έχει φοβερή αξία και μας συνδέει και με την Ευρώπη. Ο Πύργος του Οθέλλου είναι σημείο αναφοράς για τη Μεσαιωνική Αμμόχωστο, για τους Βενετσιάνους, για τους Ε/κ, για όλους. Για το λιμάνι, αφού η Αμμόχωστος είναι το λιμάνι της. «Η Αμμόχωστος ήταν ένα κοσμοπολίτικο μέρος, Ευάγγελος Λοϊζος, Ελύτης και Σεφέρης στην παραλία, μια ζωή απίστευτη, λογοτεχνική, πνευματική, το γυμνάσιο», ανέφερε ενθυμούμενη ότι η πόλη είχε σχέση με τη Βηρυτό αρχές της δεκαετίας του `60, ενώ η Λεμεσός με την Αλεξάνδρεια. «Εκπέμπει η Αμμόχωστος της τότε εποχής και ήταν τόπος τουριστικής ανάπτυξης, υπήρχε η Κερύνεια και η Αμμόχωστος». Ο κόσμος ζει στη θάλασσα, ζει τη θάλασσα, τονίζοντας τη σημασία της πόλης το 1974 αλλά και το γεγονός ότι όταν η Αμμόχωστος έπεσε το 1571, ανέβηκαν η Λάρνακα και η Λεμεσός, όπως και το 1974 που μετατόπισε το τουριστικό ρεύμα προς ανατολικότερα».

Η εκδήλωση στις 2 Ιουλίου ενέχει έναν τεράστιο πολιτικό συμβολισμό. Έδειξε με έργα πώς μπορεί να είναι η Κύπρος μετά την επίλυση του κυπριακού, πώς και πόσα μπορούν να γίνουν, πόσες χιλιάδες μικροί «Οθέλλοι» μπορούν να αλλάξουν την μια Κύπρο σε ένα εκτεταμένο πρόγραμμα ανασυγκρότησης που να βλέπει το μέλλον κρατώντας την ιστορική μνήμη ως οδηγό για την κοινή μάχη μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο. Ήταν μια μεγάλη βραδιά για όσουν είχαν την ευκαιρία να ζήσουν μια εκδήλωση συνδυασμένη από πίκρα και ελπίδα: πίκρα για το άλυτο κυπριακό, ελπίδα για περισσότερες προσπάθειες για την μία, ευρωπαϊκή Κύπρο, χωρίς κατοχικά στρατεύματα, χώρο ανάπτυξης και ευημερίας για όλους τους κυπρίους!

Η ΕΕ ήταν παρούσα στην εκδήλωση ως ο μεγάλος χορηγός της μεταμόρφωσης του Οθέλλου. Ο Ν. Πόπενς ξανά: «σήμερα, με την επανάληψη των συνομιλιών που διεξάγονται σε πολύ θετική ατμόσφαιρα που μας δίδει νέες ελπίδες για επανένωση, γιορτάζουμε ένα σαφές παράδειγμα της ειρηνικής συνεργασίας και της συμφιλίωσης προς το κοινό συμφέρον όλων των Κυπρίων».