Πήγασος με ερωτηματικά
Το πιο κάτω ρεπορτάζ προβάλλεται στην εφ/δα «ο Φιλελεύθερος» στις 9 Αυγούστου: «Ερωτηματικά εγείρονται από την ενέργεια του Υπουργείου Παιδείας να χρησιμοποιήσει εταιρεία η οποία εκτελεί πτήσεις από το παράνομο αεροδρόμιο στην κατεχόμενη Τύμπου… Συγκεκριμένα, το Υπουργείο Εξωτερικών απέστειλε επιστολή, ημερομηνίας 21 Ιουλίου, με την ένδειξη «Εμπιστευτικό», προς τη γενική διευθύντρια του Υπουργείου Παιδείας».
Στην επιστολή αναφέρονται, τα εξής:
«Αναφορικά με το πιο πάνω θέμα, σημειώνεται ότι εξ όσων αντιλαμβάνεται το Υπουργείο Εξωτερικών, οι διευθετήσεις μετάβασης της κυπριακής αποστολής στην Τραπεζούντα, περιλάμβαναν, μεταξύ άλλων, και πτήσεις με την τουρκική εταιρεία Pegasus. Σημειώνεται ότι η εν λόγω εταιρεία εκτελεί πτήσεις από και προς τα κατεχόμενα (αεροδρόμιο Τύμπου) κατά παράβαση της σχετικής νομοθεσίας της Δημοκρατίας. Ως εκ τούτου, το Υπουργείο Εξωτερικών θεωρεί ατυχή την επιλογή της συγκεκριμένης εταιρείας για μετάβαση της κυπριακής αποστολής στην Τουρκία. Παράκληση όπως στο μέλλον αποφευχθούν παρόμοιου τύπου διευθετήσεις».
Πράγματι, εγείρονται ερωτηματικά επί του θέματος:
Α. Πρώτο, στην επιστολή του ΥΠΕΞ δεν καθίσταται σαφές αν η κυπριακή αποστολή έκανε, ή δεν έκανε, χρήση του παράνομου αεροδρομίου της Τύμπου στην κατεχόμενη Κύπρο, και ως εκ τούτου, αφήνει ένα ερώτημα να αιωρείται, δεύτερο, η επιστολή απευθύνεται στη Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου Παιδείας, και όχι στον ίδιο τον Υπουργό.
Β. Η κυπριακή αποστολή χρησιμοποίησε την Pegasus για την εσωτερική πτήση Κ/πολη-Τραπεζούντα. Το ΥΠΕΞ ήθελε κάποια άλλη εταιρεία για τη γραμμή Κ/πολη-Τραπεζούντα; Μήπως ήθελε η κυπριακή αποστολή να χρησιμοποιήσει τρένο ή λεωφορείο; Η Γ.Δ. του Υπουργείου Παιδείας Αίγλη Παντελάκη σε δηλώσεις της στο ΡΙΚ είπε ότι «δόθηκαν εντολές σε λειτουργό για διοικητική έρευνα». Ο ΥΠΕΞ Ι. Κασουλίδης μιλώντας στο ΡΙΚ έκανε λόγο για καθήκον του Υπουργείου του να υποδεικνύει προς άλλα Υπουργεία κάποια συγκεκριμένα ευαίσθητα θέματα που αφορούν στις αρμοδιότητές του. Υπογράμμισε ότι «αυτό που ζητήθηκε είναι ένας νέος κώδικας για τον τρόπο που θα διεξάγονται ταξίδια αποστολών και πώς θα γίνονται οι επιλογές αεροπορικών εταιρειών». Το ερώτημα είναι σαφές: γιατί το ΥΠΕΞ δεν εξέδωσε τόσα χρόνια σχετική ταξιδιωτική οδηγία; Αν καθυστέρησε να το κάνει, ή, αν μιλά τώρα για «νέο κώδικα», και, εκ των υστέρων εντολές, δεν θα έπρεπε κάποιος να μιλήσει για κλασσική απουσία στοιχειώδους, προληπτικής διπλωματίας;
Επί της ουσίας του θέματος ο δημοσιογράφος Κ. Κωνσταντίνου (εφ/δα «Πολίτης», 10-8), μας πληροφορεί ότι «είναι γεγονός πως η Pegasus πετά στην Τύμπου. Όπως και όλες οι τουρκικές εταιρείες (Turkish Airlines – Anadolu Jet, AtlasGlobal, Onur Air, Borajet, Correndon). Και όταν κάποιος θέλει να πετάξει σε ένα αεροδρόμιο, όπως αυτό της Τραπεζούντας, αναπόφευκτα πρέπει να χρησιμοποιήσει εσωτερικό δρομολόγιο. Αυτό έκαναν στο παρελθόν πολλές άλλες κυπριακές αθλητικές αποστολές. Πολλές φορές επίσης, Κύπριοι υπουργοί, βουλευτές (και σε διακομματικές αποστολές), οι ευρωβουλευτές μας πέταξαν όχι με την Pegasus (που είναι ιδιωτική), αλλά με τις Τουρκικές Αερογραμμές, που είναι και η κρατική εταιρεία! Και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε ταξιδέψει κάποτε μαζί της για Άγκυρα. Ίσως και ο ίδιος ο ΥΠΕΞ, πέρα από το διάστημα που ήταν ευρωβουλευτής…».
Το ΥΠΕΞ, από τη στιγμή που έκρινε ότι κάτι πήγε λάθος, γιατί δεν προτίμησε κάποια εσωτερική συνεννόηση με το Υπουργείο Παιδείας, ώστε μέσα σε χαμηλούς τόνους να γίνονται οι συνεννοήσεις και να τίθενται παράμετροι για το μέλλον; Η διαρροή συνιστά μια πολύ χαμηλού επιπέδου πρακτική με μόνο σκοπό τη δημιουργία εντυπώσεων. Αυτός ο τρόπος της δημόσιας έκθεσης γεγονότων, η προβολή με μόνο στόχο την προσβολή , βοηθούν μόνο τη δημιουργία κλίματος εσωτερικής διαίρεσης ανάμεσα στους ε/κ («καλοί», «κακοί», ελεγκτές της «ποσότητας» αγάπης για την πατρίδα μας, «χορηγοί» πιστοποιητικού φρονημάτων σε μια μεταμοντέρνα εκδοχής της – γνωστής- αυτής αντιδραστικής πρακτικής). Αυτές είναι προσεγγίσεις που διαχωρίζουν και δεν ενώνουν, που χαρακτηρίζουν αλλά δεν συνθέτουν κάτι αξιόλογο για το μέλλον. Η μάχη ανάμεσα στη συνολική Κύπρο και την αγωνία για διαιώνιση του συντεχνιακού κατακερματισμού της κοινωνίας μας, συνιστά μια δημιουργική πρόκληση, μια πρόταση που ισοδυναμεί με το ποιο μέλλον επιλέγουμε.
Η Κύπρος έχει ανάγκη από μια διαφορετική πρακτική. Η καθαρή αντίληψη της πραγματικότητας, το κλίμα συνεργασίας και το σχέδιο να αλλάξουμε τα πράγματα είναι πολύ σημαντικά στοιχεία για όλους τους ε/κ. Κυρίως, όμως, αυτό που μετρά ως κινητήρια δύναμη είναι η βαθειά πίστη ότι το μέλλον μας δεν πρέπει να είναι η παραίτηση και η πορεία προς τη διχοτόμηση. Η ηρωική περιχαράκωση συνιστά ένα εξαιρετικό «άλλοθι» απέναντι στην επιλογή της ακινησίας. Η ανυποχώρητη στάση στα μικρά και επουσιώδη και η σιωπή ή απουσία στα μεγάλα και σημαντικά οδηγούν σκαλί σκαλί στην αδυναμία επιρροής πάνω στις εξελίξεις. Το δικό μας καθήκον είναι να πείθουμε με τα επιχειρήματά μας, να δίνουμε φωνή και κύρος στην Κύπρο. Με τους χειρισμούς μας να πείθουμε τους συνομιλητές μας για τη σοβαρότητα, την εγκυρότητα και τον επαγγελματισμό μας. Να γνωρίζουμε πως να κερδίζουμε τις μάχες και να αλλάζουμε τους συσχετισμούς υπέρ των μεγάλων οικουμενικών αξιών που ταυτίζοναι με την ίδια τη συμμετοχή μας στην ΕΕ- τις αξίες της ελευθερίας, της ασφάλειας, της ανάπτυξης. Γιατί, όπως υπογράμμιζε ο Γ. Κρανιδιώτης, «οι στρατηγικοί αυτοί στόχοι δεν προωθούνται με ρητορική, βερμπαλισμούς και αφορισμούς. Η εσωστρέφεια, η αυτάρεσκη περιχαράκωση οδηγούν σε απομονωτισμό. Απαιτείται συνεχής παρακολούθηση, αντιμετώπιση των θεμάτων, πρωτοβουλίες και πρόγραμμα».